Toekomstige werkwijzen
Plaats een reactieOp verzoek van de beroepsverenigingen GAV en NVVG heeft de werkgroep ‘Toekomstige werkwijzen in de verzekeringsgeneeskunde’ een breed advies opgeleverd met oplossings- en ontwikkelingsrichtingen die de beroepsuitoefening van de verzekeringsarts kan versterken, om de dienstverlening aan cliënten te verbeteren en de (arbeids)participatie te optimaliseren.
Het NVVG-bestuur heeft op basis van dit advies speerpunten geformuleerd, met name ook ter ondersteuning van oplossingsrichtingen die verkend worden in het kader van het tekort aan verzekeringsartsen binnen de sociale zekerheid – waarover thans overleg is met het ministerie van SZW en het UWV. Algemeen uitgangspunt is dat we moeten teruggaan naar de geest en uitgangspunten van de wet: arbeidsparticipatie waar het kán, een uitkering als het móet. Ofwel: vanuit onze ‘zorgrol’ als verzekeringsarts optimaal bijdragen aan arbeidsparticipatie.
Enkele speerpunten van de NVVG binnen het overleg met het ministerie van SZW en het UWV zijn:
Regierol: geef de regie (terug) aan de verzekeringsarts die ook de eindverantwoordelijkheid draagt (binnen een team) en doe dit zo efficiënt mogelijk, allereerst met administratieve ondersteuning en waar mogelijk en op indicatie van de verzekeringsarts met ondersteuning door taakdelegatie. De verzekeringsarts is bij uitstek deskundig en bekwaam qua opleiding en nascholing om deze complexe rol (taken) te vervullen. Hij of zij zet dan ook de grote lijnen uit binnen het team, uiteraard in samenspraak met andere teamleden.
Taakdelegatie/taakondersteuning: taakdelegatie, conform het in 2019 herziene standpunt van de NVVG, is met name geschikt bij de begeleidende rol, zoals die thans ook plaatsvindt binnen de ZW-vangnetpopulatie. Denk bijvoorbeeld aan het monitoren van een behandeling die door cliënt wordt gevolgd. De voorwaarden die aan taakdelegatie worden gesteld dienen de zorgvuldigheid, bekwaamheid, onpartijdigheid, onafhankelijkheid, een eerlijk proces en wapengelijkheid veilig te stellen. Claimbeoordeling, zoals die in de WIA/Wajong vooral plaatsvindt, is niet vatbaar voor taakdelegatie daar dit een integratieve beoordeling betreft, die niet deelbaar is en waarbij een fysiek spreekuurcontact van de verzekeringsarts met de cliënt de gouden standaard vormt vanuit kwaliteitsoogpunt én efficiency.
Als verzekeringsarts moeten we optimaal bijdragen aan arbeidsparticipatie
Het vergaren en goed in dossier zetten van alle medisch-curatieve informatie, ofwel taakondersteuning, wat de verzekeringsgeneeskundige oordeelsvorming sterk faciliteert, kan administratief veel beter worden ondersteund dan nu gebeurt. Daarmee kan de verzekeringsarts zich meer op zijn kerncompetentie van beoordelen richten in plaats van veel administratieve taken te verrichten, waarmee uiteindelijk substantieel meer beoordelingen kunnen worden verricht. Idealiter en in de toekomst heeft cliënt zijn eigen medisch dossier bij zich tijdens het spreekuur.
Randvoorwaardelijk aan bovenstaande dient er bij belangrijke wet- en beleidsbeslissingen die raken aan het werk van ons als medisch professional, inhoudelijke inbreng te zijn vanuit verzekeringsgeneeskundig perspectief conform de professionele standaard.
Verder zou het goed zijn als de adviezen vanuit de kwaliteitstafel ter hand worden genomen, om de beroepsuitoefening van verzekeringsartsen van voldoende kwaliteit te laten zijn en blijven.
zie ook
NVVG en GAV. Visiedocument: Toekomstige werkwijzen in de verzekeringsgeneeskunde.
NVVG. Standpunt Taakdelegatie, december 2019.
NNVG. Nieuwsbericht: Kwaliteitstafel Bedrijfs- en Verzekeringsgeneeskunde luidt noodklok, 2 oktober 2020.
- Er zijn nog geen reacties