Teamwork

Toen ik gevraagd werd of ik voorzitter wilde worden van de NVVG, nu een kleine 8 jaar geleden, sprak mijn voorganger, Jim Faas, de memorabele woorden dat hij het voorzitterschap als ‘de kers op de taart’ had ervaren. En terwijl ik nu mijn laatste column schrijf kan ik dit volledig beamen.

Sterker nog, ik ben actief op zoek gegaan naar een baan waarin ik het besturen vanuit de inhoud, wat ik altijd heb beoogd, kan blijven uitoefenen: ik zal daarom per 1 mei beginnen als hoofd medische dienst bij het CBR.

Terugkijkend heb ik vooral de samen­werking met de collega’s gewaardeerd binnen en buiten de NVVG. Hierbij had iedere collega vanuit zijn eigen rol en deskundigheid een inbreng, waarbij ik als voorzitter met mijn brede netwerk, en vaak opererend vanuit de moederschoot van de KNMG, enthousiasmerend en voorwaardenscheppend kon zijn. Een aantal illustraties.

In mijn rol als projectleider academisering kon ik binnen de kwaliteitstafel het Kennisinstituut Medisch Specialisten laten aansluiten bij de totstandkoming van onze eerste Kennisagenda Bedrijfs- en Verzekeringsgeneeskunde. Daarbij zag ik een jonge collega-verzekeringsarts volledig tot wasdom komen in haar rol als projectleider van deze kennisagenda – mooi om te zien.

Met Ap van den Berg, een voormalig journalist en lobbyist, verkende ik de mogelijkheid om het capaciteitstekort van verzekeringsartsen meer op de politieke agenda te zetten, wat via een interview in Trouw leidde tot een gesprek met minister Koolmees. Dit was het begin van een intensief overleg met de directie werk­nemersregelingen van het ministerie van SZW en niet veel later ook met het UWV wat tot op de dag van vandaag nog plaatsvindt. Dit geeft ons als NVVG de mogelijkheid om het professionele perspectief van de verzekeringsarts telkenmale in te brengen in voorgenomen beleid, wat zeer wordt gewaardeerd.

Ook ik heb het voorzitterschap als ‘kers op de taart’ ervaren

Als voorzitter van mijn vereniging kon ik bij de VG-dagen elk jaar weer genieten van de goede sprekers en de elk jaar groter wordende opkomst. En dit alles omdat de verantwoordelijke commissie keer op keer fantastisch werk verrichte. Indien nodig sprong ik bij als om hulp werd gevraagd of bijvoorbeeld als een subsidie geregeld diende te worden. Verder was het in alle opzichten één groot feest.

Als collega’s binnen het cluster sociale geneeskunde hadden we frequent overleg over gezamenlijke thema’s. Daarbij hebben we ook geprobeerd meer één te worden. En alhoewel dat laatste nog niet voldoende is gerealiseerd zijn we wel veel meer tot elkaar gekomen. Het is aan de jonge voorzitters van de drie federatiepartners samen met het LOSGIO dit te vervolmaken, alle vertrouwen.

Maar de meeste waardering betreft toch wel de intensieve samenwerking met mijn bestuur, onze adviseurs, de directeur en Joke om te sparren waar nodig en samen de koers uit te zetten. Dank daarvoor!

Mijn collega-bestuurder en beoogd opvolger Kevin De Decker wens ik toe dat hij zijn eigen kers kan creëren in deze prachtige baan!