Scheidend CGS-voorzitter Fedde Scheele‘Met gepaste tred voor de muziek uit’

Ruim vijftien jaar maakte hij deel uit van het College Geneeskundige Specialismen en de voorloper daarvan. Eerst als lid, en de laatste drie jaar als voorzitter. Het was een periode vol verandering en dat blijft nog wel even zo. ‘Aan het CGS om steeds op die ontwikkelingen vooruit te lopen, in het juiste tempo.’

Toekomstgericht opleiden en werken gaat gynaecoloog Fedde Scheele aan het hart. Hij werkt dan ook niet alleen als gynaecoloog in het OLVG Amsterdam, maar is ook – onder meer – hoogleraar aan het Amsterdam UMC locatie VUmc en lid van de raad van commissarissen van Menzis en bestuurslid van een gezondheidscentrum in Amsterdam-Noord. Met die drijfveren werd hij vijftien jaar geleden lid van het toenmalige Centraal College Medische Specialismen. ‘Opleidingen willen inspelen op de wensen die leven in de maatschappij, en het CGS stelt de regelgeving op die dat soort veranderingen mogelijk maakt’, vertelt hij. ‘Daarin is het CGS trendvolgend, maar ook trendsettend.’

Fusie

Vooral het samengaan van de drie afzonderlijke colleges in 2010 bleek een enorme stap vooruit. Scheele: ‘Meestal zijn fusies pijnlijk, maar hier was het eindresultaat, namelijk één gezamenlijk college, een feest. Het is een eyeopener om in het CGS van elkaar te horen wat andere clusters te melden hebben en hoe we elkaar kunnen versterken. Daardoor hebben we met meer diepgang en inzicht de toekomst samen ingevuld en gedurfde stappen vooruit gezet.’ Een belangrijk item was het beter maatschappelijk inbedden van de opleidingen. ‘Projecten als integrale zorg voor kwetsbare ouderen, of het bewustzijnsproject om artsen kostenbewust te maken, zijn ontstaan uit die samenwerking. Het zijn zaken die inmiddels vanzelfsprekend zijn.’

Volwassen instelling

Maar het meest trots is Scheele op de verschuiving van CGS-regels van handhavend naar een ‘volwassen’ toezicht op afstand. ‘Bij het samenvoegen van de drie kaderbesluiten van de verschillende clusters is ook de erkenningensystematiek onder de loep genomen. Dat kon namelijk moderner, want opleidingsinstellingen hebben inmiddels hun eigen kwaliteits- en verbetersystemen. Daardoor kan het toezicht meer op de werkvloer plaatsvinden. Die manier van toezicht houden past ook beter bij deze tijd.’

Dokter van morgen

Dat het CGS die beweging op tijd heeft ingezet, is exemplarisch voor de manier van werken. ‘De grootste uitdaging ligt in met gepaste tred voor de muziek uitlopen’, vertelt Scheele. ‘Voor onze visie, zoals nu in de notitie Het zorglandschap verandert, het specialismenlandschap verandert mee, denken we na over welke impact ontwikkelingen als technologie, netwerkzorg en e-health hebben op het werk van de arts. Vervolgens is het de kunst die veranderingen te vertalen naar de opleiding, zodat ook de dokter van morgen het beroep goed kan uitoefenen.’

Tradities loslaten

Vooruitkijkend ziet Fedde Scheele nog wel wat werk liggen. ‘Door netwerkzorg vervagen de schotten tussen artsen en disciplines als verpleegkundigen en apothekers. Het zou goed zijn als het CGS dus ook met die beroepsorganisaties samen optrekt bij het opstellen van regelgeving. Dat past bij het interprofessioneel leren. Toch zal het nog wel wat voeten in de aarde hebben om oude tradities en de cultuur van hiërarchie los te laten. Ook hier geldt dat alles valt of staat met het tempo om voorzichtig voor de troepen uit te lopen.’

Ruim vijftien jaar maakte hij deel uit van het College Geneeskundige Specialismen en de voorloper daarvan. Eerst als lid, en de laatste drie jaar als voorzitter. Het was een periode vol verandering en dat blijft nog wel even zo. ‘Aan het CGS om steeds op die ontwikkelingen vooruit te lopen, in het juiste tempo.’