Federatienieuws
Jacqueline de Groot
2 minuten leestijd
Federatienieuws

Schaarste

Voorzitter Verenso

Plaats een reactie

‘Hoe lang gaat het allemaal nog duren?’ In mijn zoveelste digitale teamoverleg klinkt vermoeidheid en soms ook wat moedeloosheid door. De bezetting is minimaal en de zorgmedewerkers komen nauwelijks aan ontspanning toe. Met dit in het achterhoofd is er één woord dat iedere keer oppopt: schaarste. Schaarste aan vrije tijd voor zorgmedewerkers en velen met hen, maar ook schaarste aan zorgpersoneel, bedden, vaccins, zekerheden en ontspanning.

Inmiddels lijken we over de piek van de tweede golf heen en is er grote onzekerheid over het wel of niet komen van een derde golf. Die golf brengt mogelijk nog weer meer schaarste met zich mee. Toch ziet een optimist als ik ook altijd weer lichtpuntjes. Zo kon begin januari gestart worden met het vaccineren van de zorgmedewerkers. Waar aanvankelijk twijfels waren over de vaccinatiebereidheid, bleek die ineens zeer hoog. Oorzaak is waarschijnlijk het vele nieuws over de vaccinatiestrategie en de prioritering die hierin werd aangegeven.

Toen duidelijk werd dat de bewoners van de langdurige zorg gevaccineerd zouden gaan worden, is keihard gewerkt om dat zo goed mogelijk te laten verlopen. Alle toestemmingsformulieren, registratie in epd’s en instructies werden in no time in orde gemaakt. Vanwege de complexiteit van de logistiek en distributie van het vaccin was het belangrijk om alles goed voor te bereiden. Daarom werd gestart in twaalf grote instellingen. Met de ervaring die daar werd opgedaan, kon ook in andere instellingen begonnen worden.

Het hele proces is boven verwachting goed verlopen, vooral dankzij de goede samenwerking binnen de sector, het RIVM, de GGD en zeker dankzij de (ziekenhuis)apothekers. Eind februari en begin maart volgt de tweede prik. De snelheid van het vaccineren staat of valt met de levering van de vaccins. Daar komt nu ook nog de onzekerheid over het effect van de nieuwe varianten bij. Het liefst vaccineren we 24/7, maar in tijden van schaarste is dat helaas niet mogelijk.

Inspireer jonge artsen om te kiezen voor de ouderenzorg

Met de verkiezingen van maart in het vooruitzicht staat de komende weken de dialoognota Ouderenzorg op de politieke agenda. Ook daarin komt het woord ‘schaarste’ naar voren. Want hoe gaan we de toenemende vergrijzing en de daarmee gepaard gaande toename van complexe zorgvragen het hoofd bieden met de krapte op de arbeidsmarkt? Een uitdaging waar we in de zorg allemaal voor staan. Tegelijkertijd biedt het kansen om te kijken naar andere manieren van werken, taakherschikking en nog meer samenwerken aan kwalitatief goede zorg. Ook buiten de zorginstellingen bij de kwetsbare ouderen thuis. En een financiering die daarbij past. Dat hoeft niet meteen een grote stelselwijziging te zijn, maar kan ook een betere benutting van het huidige stelsel zijn.

De andere uitdaging is het inspireren van jonge collega’s om te kiezen voor de ouderenzorg, want anders worden we zelf ook een schaars goed. Het vak is in de loop der jaren complexer en dynamischer geworden. Een jonge collega die ik mocht begeleiden, noemde ons vak ‘het best bewaarde geheim in de geneeskunde’. Dát is het gelukkig niet meer.

Terugkomend op de beginvraag ‘hoe lang het nog gaat duren’, daar heb ik natuurlijk geen antwoord op, behalve ‘hou vol en pas op elkaar’. Het gaat voorbij. Alle schaarste die we door de coronamaatregelen ervaren in de contacten met anderen kunnen we weer inhalen. Elkaar weer live ontmoeten en de hand kunnen schudden. Dat zou al groots zijn.

auteur

Jacqueline de Groot, voorzitter Verenso

Federatienieuws covid-19
Op dit artikel reageren inloggen
Reacties
  • Er zijn nog geen reacties
 

Cookies op Medisch Contact

Medisch Contact vraagt u om cookies te accepteren voor optimale werking van de site, kwaliteitsverbetering door geanonimiseerde analyse van het gebruik van de site en het tonen van relevante advertenties, video’s en andere multimediale inhoud. Meer informatie vindt u in onze privacy- en cookieverklaring.