Leuk, maar de waardering dan?
Plaats een reactie
Misschien heb ik tijdens mijn vorige columns de indruk gewekt dat ik de studie geneeskunde niet altijd even leuk vind. En wellicht verwachten mensen ook wel van mij dat ik kritisch ben, in mijn rol als belangenbehartiger. Van leuke dingen gaat nou eenmaal minder de noodzaak tot verandering uit. Toch wil ik hier graag het tegendeel benadrukken, want dat geschetste negatieve beeld is zeker niet zo zwart-wit. Geneeskunde is net een rondje hardlopen: ook al heb ik er echt niet altijd zin in, ik ben op het eind van de dag toch erg blij als ik gegaan ben.
En we lopen hard, als geneeskundestudenten. Zo hard zelfs, dat we naast onze studie (met hoge werkdruk, soms avond- en nachtdiensten) nauwelijks nog tijd en energie hebben om te ontspannen, laat staan wat geld bij te verdienen. Het zal u niet ontgaan zijn dat de vaste lasten de laatste tijd ongelooflijk hard zijn gestegen. Toch blijft de coassistententegemoetkoming op de meeste stageplekken helaas achter: vaak bedraagt die 100 euro per maand, soms niks. Hoewel, in de gehandicaptenzorg is een stagevergoeding voor coassistenten vastgelegd die neerkomt op 400 euro per maand. Dit is een prachtig voorbeeld van hoe het overal zou kunnen zijn.
Nou moet de hoogte van een stagevergoeding of tegemoetkoming natuurlijk niet de drijfveer zijn om voor een bepaalde studie te kiezen. Maar ik snap niet dat geneeskundestudenten buiten de gehandicaptenzorg niet de (geldelijke) waardering krijgen die collega-stagiairs wél krijgen. Waar komt dat onderscheid vandaan?
Een veelgehoord argument tegen de stagevergoeding voor coassistenten is dat coassistenten niet bijdragen aan ‘de productie’ – in zoverre je dat woord mag gebruiken om naar patiëntenzorg te verwijzen. Maar we lopen hard, als geneeskundestudenten. Zo hard zelfs, dat het ministerie van OCW bevestigde dat coassistenten ‘een belangrijke bijdrage leveren aan de patiëntenzorg’.1 Elke coassistent, in welke fase van de studie dan ook, zal herkennen dat hij, zij of hen wordt gevraagd mee te helpen met de verslaglegging van patiëntencontacten in het patiëntendossier, met het voorbereiden van visites en besprekingen, of met het assisteren bij verrichtingen, om maar een paar voorbeelden te noemen. En dat is ontzettend leuk, want daar ervaar je het dokteren in de praktijk, en het geeft veel voldoening. Je neemt namelijk ook je (vaak licht overwerkte) arts-assistenten-collega’s ‘productie’ uit handen.
Ik vind het dus ronduit oneerlijk dat coassistenten niet de waardering krijgen, die andere stagiairs in het ziekenhuis wel genieten. Mijn collega-stagiairs – aldus de Cao umc ‘in opleiding voor de functie verpleegkundige, operatieassistent, anesthesieassistent, radiologisch laborant, radiotherapeutisch laborant en medisch nucleair werkende’ of aldus de Cao Ziekenhuizen ‘voor wie in de opleiding een stage als verplicht onderdeel van de studie is opgenomen’ – hebben wel recht op een stagevergoeding van pak ‘m beet 350 tot 400 euro per maand.2 Maar: ‘de stagevergoedingsregeling geldt niet voor coassistenten’.2 Dat snijdt geen hout. Wij dragen ook bij aan de patiëntenzorg, wij maken ook substantieel lange stageweken, wij lopen ook hard. In haar Raamplan Artsopleiding 2020 noemt de NFU de coschappen nota bene ‘stageplekken’ en ‘praktijkstages’. Waarom heeft die aanduiding, en de waardering die daarbij hoort, haar weg nog niet gevonden naar de cao-teksten, terwijl de onderhandelaars van de LAD en FBZ zich daar wel hard voor maken?
Natuurlijk weet ik dat u vroeger ook hard liep, terwijl u – ik benijd u niet – destijds helemaal niets kreeg. Maar dat is geen argument in deze kwestie. Dat het vroeger slechter was, betekent niet dat die situatie moet voortduren. Coschappen lopen hoeft niet enkel liefdadigheidswerk te zijn. Coassistenten zouden zich geen financiële zorgen hoeven te maken. Studenten geneeskunde mogen best de waardering krijgen die ze verdienen. Ik roep u op zich hiervoor uit te spreken.
Voetnoten
1. Ministerie van OCW, Servicedocument HO - aanpak Coronavirus COVID-19, 1-12-2020, p.3, via https://open.overheid.nl/repository/ronl-33c4c819-ae73-4656-a381-d0248ae2adef/1/pdf/servicedocument-ho-aanpak-coronavirus-covid-19.pdf
2. Cao Ziekenhuizen 2021-2023; paragraaf 7.2.9., via https://cao-ziekenhuizen.nl/cao/salariering-en-vakantiebijslag; Cao Universitair medische centra 2022-2023; bijlage G, via https://www.nfu.nl/sites/default/files/2023-02/cao_umc-NL_jan23_07-02-23.pdf
Lees ook:- Er zijn nog geen reacties
