Federatienieuws
Jurriaan Penders
2 minuten leestijd
Federatienieuws

Individuele visitatie

1 reactie

Het zit er weer op: zelfanalyse,  feedback verzamelen en daarna  het opstellen van mijn persoonlijke kwaliteitsagenda voor de komende jaren. Natuurlijk best een klus, maar stiekem leuk, leerzaam en inspirerend. En dat terwijl ik er vooraf tegenop zag: te omvangrijk, theoretisch en dwangmatig volgens sommige collega’s. En ik had de gelegenheid tot twee jaar uitstel… Maar visitatie doe je liefst met vertrouwde collega’s en straks zijn mijn maatjes al door. Samen deden we ook de eerste visitatie.

Maar het viel dus erg mee: 360 graden feedback, zelfanalyse, input van werkgevers en werknemers, intercollegiale bespreking met vertrouwde collega’s, je dossiers vergelijken met de richtlijnen. Wat geeft dat soms een verrassende inzichten, maar ook bevestiging van wat je eigenlijk wel wist. Niet alleen negatieve aspecten komen aan de orde. Juist ook die accenten belicht zien die maken dat de bedrijfsgeneeskunde voor mij het mooiste vak is. En dat ik het eigenlijk wel goed doe, ondanks de constatering dat er altijd verbeterpunten overblijven!

Sinds 2011 is individuele visitatie een verplicht onderdeel van de herregistratie voor bedrijfsartsen. Transparantie en toetsbaarheid liggen daar als maatschappelijke verantwoordelijkheden aan ten grondslag. Er bestaan diverse kwaliteitsinstrumenten zoals opleiding, (her)registratie, na- en bijscholing, ICT, richtlijn-ontwikkeling, certificering van arbodiensten. Maar er zijn weinig instrumenten voor kritische zelfreflectie, feedback en benchmark.

De essentie – en het meeste werk – zit in de voorbereiding. Met verschillende instrumenten kom je tot reflectie op je eigen functioneren. De afsluiting is een individueel verbeterplan (IVP), op formele criteria beoordeeld door twee ervaren beroepsgenoten die optreden als visitator (‘peer-to-peer-assessment’). Die voorbereiding vindt deels plaats in groepsverband. En juist dat groepsverband heeft
voor mij meerwaarde door interacties met beroepsgenoten die leiden tot nieuwe inzichten en gedragsalternatieven.

‘Naïef optimisme’ was de vriendelijke feedback van mijn collega’s die constateerden dat ik ondanks hun eerdere waarschuwing mijn doelen te voortvarend en ambitieus koos; waarop een vaag gevoel van herkenning mij bekroop…

Nu ben ik alleen nog in afwachting van de visitatoren. Zij gaan me bevragen over wat ik van mijn vorige verbeterplan terecht heb gebracht. En hoe mijn verbetertrajecten voor de volgende periode eruitzien. Zou het goed genoeg zijn, vroeg ik me de eerste keer af, toen ik nog het gevoel had van de inspectie over de vloer. Maar deze keer ben ik, zoals veel andere bedrijfsartsen, geënthousiasmeerd door de zelfanalyse en de inspirerende gesprekken met de collega’s. Ik heb een mooi verbeterplan: geen doelen om aan de norm te voldoen, maar mijn eigen oprechte leervragen komen terug. Ik zie uit naar de reflectie met de visitatoren. Ik ben benieuwd of ze nog tips hebben om de plannen nog mooier te maken!

Als bedrijfsarts, maar vooral ook als NVAB-voorzitter, ben ik erg trots op ons gedegen model van kwaliteitsvisitatie, dat gericht is op verbetering van het individueel professioneel functioneren. Ik kan het iedereen aanraden.

Jurriaan Penders, voorzitter NVAB


Download het federatienieuws (PDF)

Federatienieuws
Op dit artikel reageren inloggen
Reacties
  • algra

    zelfstandig bedrijfsarts, rotterdam

    NVAB voorzitter Penders is wonderlijk positief gestemd over zijn ervaringen met de NVAB visitatie. Hij vond het leuk, leerzaam en inspirerend. En: hij raad het iedereen aan. Intrigerend.

    Dat laatste zinnetje is voor mij reden te reageren. Want hoe ...anders zijn mijn ervaringen. Diametraal tegenovergesteld. Ook in drie woorden samengevat: ergerlijk, benauwend en doodslaand.

    Voor de goede orde: mijn negatieve ervaring lag niet aan mijn collega's in de visitatiegroep, want dat waren open, fijne en zeer ervaren collega's. We hebben veel van elkaar opgestoken.

    Maar de huidige opzet van de NVAB visitatie pakt bij mij averechts uit, want is - naar mijn opinie- gesloten, belerend, en narrow minded.

    Een schoolvoorbeeld van een 'scientific bureaucratic model' in plaats van een 'reflective practical model' zoals dat in de literatuur terug te vinden is.

    Al in een vroeg stadium heb ik mijn bemerkingen aan de NVAB voorgelegd (oa middels een open brief), maar die bleken in het geheel niet open minded. Meer een closed shop.

    Mijn ervaring met de huidige opzet van de NVAB visitatie is zelfs zo negatief dat ik recentelijk besloten heb dit mezelf niet nog een keer aan te doen en dus de vervolgvisitatie te laten lopen en daarmee ook mijn herregistratie als bedrijfsarts.

    De prijs ervan is hoog- ik weet het - want de beschermde titel bedrijfsarts kan ik daardoor niet mee voeren. Het zal me dan ook zeker in mijn vak/beroepsuitoefening belemmeren. Maar er zijn grenzen.

    Ik zal dus verder gaan onder de titel bedrijfsarts nmg - mbnwgg ( niet -meer-geregistreerd, maar-best-nog-wel-goed-genoeg) of anders gewoon als sociaal medisch adviseur of arbo arts.

    Maar ach:
    In every life we have some trouble
    But when you worry you make it double
    Don't worry, be happy.
    Bobbie McFerrin
    https://www.youtube.com/watch?v=d-diB65scQU

    Dol Algra
    nu nog geregistreerd zelfstandig bedrijfsarts

 

Cookies op Medisch Contact

Medisch Contact vraagt u om cookies te accepteren voor optimale werking van de site, kwaliteitsverbetering door geanonimiseerde analyse van het gebruik van de site en het tonen van relevante advertenties, video’s en andere multimediale inhoud. Meer informatie vindt u in onze privacy- en cookieverklaring.