Federatienieuws
Federatienieuws

Hoe beoordelingscijfers coassistenten slechter maken

2 reacties

Het is voor veel coassistenten een belangrijk moment: het eindbeoordelingsgesprek van een coschap. Elke faculteit heeft hierbij zijn eigen idee over hoe de coschappen beoordeeld moeten worden. Bij velen gebeurt dit met een cijfer. Dit cijfer mag wat mij en andere co’s betreft per direct afgeschaft worden. Het draagt namelijk enkel bij aan frustratie en haalt het slechtste in de co naar boven.

Amir Abdelmoumen
Amir Abdelmoumen

Het cijfer van een coassistent, waarvoor wordt dat gebruikt? Het zou een middel moeten zijn om het kaf van het koren te scheiden. Een middel voor studenten om in te zien of ze progressie maken en een middel om te excelleren en te laten zien aan de buitenwereld wat ze waard zijn. Los van de vraag of het cijfer dit werkelijk reflecteert, wordt het hiervoor nauwelijks gebruikt. Voor een faculteit is het namelijk alleen relevant dat het cijfer een onvoldoende is. Bij vervolgopleidingen wordt er evenzeer zelden naar gekeken, blijkt ook uit eigen onderzoek. Een goede student is immers nog geen goede arts.

Hoe hard je je ook inzet als coassistent, je cijfer wordt beïnvloed door veel externe factoren. Ten eerste hangt het af van het ziekenhuis waar je ingedeeld wordt: het ene team geeft hogere beoordelingen dan het andere. Ten tweede hangt het af van wie je eindbeoordelaar is: sommige artsen geven nooit hoger dan een zeven, anderen al snel een negen. En ten derde hangt het af van hoe je faculteit de beoordelingen heeft vormgegeven. Zo zijn er faculteiten waar veel studenten cum laude afstuderen en faculteiten waar dit nauwelijks gebeurt. De ene cum laude is daarom de andere niet.

Coassistenten gaan het spel slim spelen

Dit alles frustreert ons coassistenten. Ook al heb je evident harder gewerkt dan een ander en is je kennis meer up-to-date, betekent dit niet dat je daadwerkelijk een hogere beoordeling krijgt. Hoewel we hier allen bewust van zijn, kan het alsnog een tegenslag zijn. Uit internationaal onderzoek blijkt ook dat cijferscoringssystemen bij medische opleidingen een twee keer hogere kans geven op burn-out. Dit alles, terwijl we er later toch geen waarde aan hechten.

Als reactie hierop gaan coassistenten het spel slim spelen. Ze zoeken voor de tussentijdse beoordelingen net die assistenten en specialisten uit die hogere beoordelingen geven. Ook worden er meerdere beoordelingsformulieren uitgedeeld en neemt de co alleen de beste beoordelingen mee naar het eindgesprek.

Een ander effect – en misschien wel het bezwaarlijkste effect van cijfersystemen – is dat coassistenten minder uitgesproken durven te zijn. Dat ene verkeerde antwoord tijdens de overdracht, kan namelijk ten koste gaan van je negen. Dan kan je maar beter niets zeggen. Ook niet verstandig: die specialist aanspreken als je denkt dat hij of zij iets fout doet, want misschien zit je er zelf naast.

Zelf ben ik voorstander van een dichotoom systeem: voldoende of onvoldoende. Niet alleen zal dit de frustratie en druk doen afnemen onder coassistenten, ook is het objectiever en makkelijker voor de arts om een oordeel te vellen. Deze duidelijkere scheidslijn kan er ook voor zorgen dat onder de maat presterende coassistenten er sneller uitgevist worden. Want uiteindelijk gaat het hierom; dat wij goede artsen worden, en niet om het cijfer. Dat is het enige wat ik echt wil weten en dit is ook het enige wat voor de patiënt telt.

Auteur

Amir Abdelmoumen
voorzitter De Geneeskundestudent

Federatienieuws coschappen
  • Dores van der Geest

    Dores van der Geest (1998) studeert in Leiden. Ze is vijfdejaars, bestuurslid van De Geneeskundestudent en als onderdeel van die functie redacteur van Arts in Spe.  

Op dit artikel reageren inloggen
Reacties
  • GJ Bonte

    Neuroloog, Dalfsen

    @Amir Abdelmoumen: Je hebt het al aardig vroeg in de smiezen, welkom in de echte wereld!

    "Slim spelen", is het sleutelwoord! Daar kom je het verst mee, niet met noest studeren of met hard werken... Ook niet door goed voor je patiënten te zorgen of... aardig en lief voor ze te zijn.

    Als je dat goed voor ogen houdt, voorspel ik je een gouden toekomst. En je bent al voorzitter van De Geneeskundestudent, dus blijkbaar heb je talent.

  • Jean-Pierre van der Borgh

    Specialist Ouderengeneeskunde, kaderarts opleiden, Molenhoek Lb

    Leuk artikel en geeft stof tot nadenken. Wat maakt dat we studenten toetsen, wat is de doelstelling daarvan en wat het resultaat.
    Het doel is zoals je al aangeeft dat we goed artsen worden, zijn en blijven en daar is levenslang leren voor nodig.
    Ex...tra kennis en kunde voor opleiden is heel handig. Binnen het specialisme ouderengeneeskunde hebben we daarvoor een kaderopleiding opleiden.

    Als je het slim speelt als geneeskunde student probeer je jezelf continue te verbeteren door feedback te vragen of geven. Ook ik leer nog steeds van feedback die ik krijg en daar krijg ik geen cijfer meer voor :-), behalve dan af en toe een ontevreden patiënt of juist een heel tevreden patiënt.


    Ik ga straks je link naar het artikel even doornemen...leer ik waarschijnlijk ook weer van :-)

 

Cookies op Medisch Contact

Medisch Contact vraagt u om cookies te accepteren voor optimale werking van de site, kwaliteitsverbetering door geanonimiseerde analyse van het gebruik van de site en het tonen van relevante advertenties, video’s en andere multimediale inhoud. Meer informatie vindt u in onze privacy- en cookieverklaring.