Grotere inzet op kwaliteitsregistraties

In vele bestuurskamers en aan nog meer overlegtafels wordt gesproken over hoe we ook in de toekomst de kwaliteit, toegankelijkheid en betaalbaarheid van de zorg kunnen garanderen. In de ene kamer gaat het over de juiste zorg op de juiste plek. In de andere over uitkomstgerichte zorg. Aan die tafel over samen beslissen, aan de andere over zorgevaluatie en zinnige zorg. Om maar niet te spreken over de tafels dure geneesmiddelen, veilige zorg, gegevensuitwisseling en transparantie. Hoe brengen we dat bij elkaar in de belangrijkste kamer van allemaal: de spreekkamer? De oplossing is gelegen in een goede organisatie van kwaliteitsregistraties, want het zijn déze registraties die de basis vormen voor al het bovenstaande.

Kwaliteitsregistraties bieden in feite gestructureerde vertalingen van individuele patiëntendossiers naar een geaggregeerd niveau. In het individuele dossier wordt de geschiedenis van een patiënt bijgehouden, van zorgvraag, via eventuele diagnostiek naar eventuele behandeling, naar tussenuitkomsten (complicatie of niet?), en uitkomsten na afronden van alle stappen in dit zorgproces. In het dossier staat welke aandoeningen de patiënt wellicht nog meer heeft en welke medicatie hij of zij gebruikt. En als er implantaten ingebracht zijn, staat dat óók genoteerd. Kwaliteitsregistraties brengen al deze dossiers en de daarin opgeslagen informatie bij elkaar. Tenminste, als je ze op de goede manier koppelt en als je de juiste data eraan weet te onttrekken. Input door professionals, duiding door diezelfde professionals!

Als dokters kunnen we op basis van deze gegevens leren waar we het nog beter kunnen doen. We kunnen de patiënt nóg beter informeren over wat de gevolgen van een specifieke behandeling zijn op basis van gegevens van mensen in dezelfde omstandigheden. Het raakt op die manier dus aan zorgevaluatie en zinnige zorg. Het raakt aan uitkomstgerichte zorg want er wordt van elk behandelproces vastgelegd wat die uitkomst is. We kunnen volgen wat de effecten zijn van implantaten en specifieke geneesmiddelen. Kortom: het helpt om samen met de patiënt te beslissen welke zorg op dat moment het beste bij hem past.

Er worden door verschillende specialismen al kwaliteitsregistraties bijgehouden, neem DICA voor darmkanker, LROI voor heup- en knieoperaties, DBIR voor borstimplantaten, NHR voor pacemakers en andere hartinterventies. Kwaliteitsregistraties hebben al laten zien dat het met de geboden informatie mogelijk is het aantal complicaties van behandelingen terug te dringen, ‘best practices’ te identificeren, kosten van de zorg te verminderen, uitkomsten te verbeteren. Probleem op dit moment is dat het bijhouden van alle data en aggregeren vanuit het elektronisch patiëntendossier niet mogelijk is. Dokters zoeken dus hun toevlucht tot aparte Excel-files. Dubbel registreren en administratieve last! (maar gelukkig hebben we daar de tafels ‘registratie aan de bron’ en ‘vermindering administratieve lasten’ voor..).

Wat let ons om de ongekende mogelijkheden van kwaliteitsregistraties ten volle te benutten? Als de administratieve obstakels via vormen van registratie aan de bron zijn weggenomen, als elektronische koppeling van patiëntendossiers naar geaggregeerd niveau is geregeld, als hier de ervaringen van de patiënt aan toegevoegd zijn, en als daarbij structurele financiering goed is geregeld is het antwoord: niets!

Marcel Daniëls, algemeen voorzitter Federatie Medisch Specialisten