Districten kiezen voor vernieuwing en verjonging

De KNMG en de districten hebben in 2016 nieuwe afspraken gemaakt over de samenwerking en de financiering. Hoe pakken die uit in de praktijk? KNMG-voorzitter René Héman en voorzitter KNMG Districten Platform Bregtje Hermans kijken terug én vooruit. ‘Het zit weer helemaal vol!’

Het is de afgelopen jaren wat onrustig geweest in de districten: de veranderde organisatiestructuur deed heel wat stof opwaaien. Wat speelde er precies?

René Héman: Sinds 2015 spelen de districten geen rol meer in de bestuursstructuur van de KNMG: alleen de federatiepartners zijn lid van de algemene vergadering. We zijn toen met de districten tot een convenant gekomen met afspraken over de verhoudingen en de financiering. Een van de afspraken uit het convenant is dat de districten tot 2020 activiteiten financieren vanuit het gezamenlijk vermogen. Daarna draagt de KNMG zorg voor structurele financiering.’

Bregtje Hermans: ‘Behalve het verlies van zeggenschap verloren de districten ook hun autonomie op het gebied van de financiën. Zo konden districten voorheen zelf bepalen wat voor bijdrage ze aan leden vroegen en waar ze het geld aan besteedden. Sommigen zijn van mening dat het vroeger beter was, maar anderzijds is het prettig dat er nu veel meer in onderlinge afstemming gebeurt.’

Hoe pakt die nieuwe structuur bestuurlijk uit?

Hermans: ‘Van oudsher zijn er districten die veel organiseren en districten die weinig doen, en er zijn districten met heel veel leden en kleine districten. Die verschillen blijven, maar je wilt het geld zo uitgeven dat er geen scheve gezichten komen. Dat vraagt om goed overleg met elkaar. Daarnaast wisselen we in het voorzittersoverleg ervaringen uit over bijvoorbeeld het aanvragen van accreditatie, het soort activiteiten of hoe je meer jonge leden trekt. Het delen van die kennis komt de individuele districten ten goede.’

Héman: ‘Er is meer opbouwend contact en structurele samenwerking tussen de districten onderling. Het gezamenlijk opmaken van de financiële reserves draagt daar ook aan bij: doordat districten inzage hebben in elkaars jaarplannen en begroting, ontstaat er meer transparantie. Maar ik zie ook een opener cultuur: zo is de drempel lager om bijvoorbeeld gezamenlijk een bijeenkomst te organiseren.’

Wat merken de leden daarvan?

Hermans: ‘Er worden goede bijeenkomsten georganiseerd waar steeds meer deelnemers op afkomen. Zo hadden we pas geleden in mijn district Zuidoost-Brabant – voorheen een slapend district – een filmavond. Het zat helemaal vol! Die verjonging en vernieuwing gebeurt overal en zie je terug in het soort activiteiten: een Pubquiz-avond met inhoud, of een bezoek aan een bedrijf dat zich inzet voor een gezond werkmilieu. Ook zitten in steeds meer districten geneeskundestudenten en aiossen in het bestuur. En het is uniek dat ik als aios voorzitter ben van het KNMG Districtenplatform.’

Héman: ‘Behalve dat alle districten weer bijeenkomsten organiseren is er op die, vaak geanimeerde, bijeenkomsten meer diversiteit: zowel in disciplines als in leeftijdsopbouw. En voor veel bijeenkomsten werken de districten en het KNMG-bureau samen, zoals over de nieuwe meldcode Huiselijk geweld en kindermishandeling. Tot slot draagt de prettige sfeer van de bijeenkomsten ertoe bij dat artsen in de regio elkaar leren kennen. Een ideale voedingsbodem om meer interdisciplinair samen te werken.’

Daarover gesproken: de districten hebben vorig jaar een gezamenlijk visiedocument uitgebracht. Wat staat daarin?

Héman: In de notitie ‘het district van de toekomst’ geven de districten aan meer de oren en ogen van de KNMG te willen zijn. De vorm zijn we nog aan het invullen. Dat kan via het voorzittersoverleg, maar de KNMG kan de districten ook consulteren bij het opstellen van handreikingen. Verder kunnen de districten een belangrijke rol vervullen bij het opzetten van regionale netwerken.’

Hermans: ‘We horen ontzettend veel op de districtsbijeenkomsten. Dat is een schat aan informatie uit de praktijk die niet op kantoor in de Domus Medica bedacht kan worden. We gaan nu uitwerken hoe die feedback effectief is te verzamelen en terug te koppelen. Nu de basis is gelegd, is het tijd om ook weer stappen vooruit te zetten die bijdragen aan het kwalitatief beter maken van de districten. Deze rol pakken hoort daarbij.’