De verzekeringsarts in zijn kracht!

Vorige week vrijdag is de brief van minister van Gennip ‘Aanpak mismatch sociaal-medisch beoordelen en hardheden WIA’ naar de Kamer gegaan.

Deze brief is de resultante van veel overleg tussen het ministerie van SZW, het UWV en anderen, waar ook de NVVG het afgelopen jaar veel tijd in heeft gestoken. Het accent daarbij lag en ligt op de zogenaamde ‘mismatch’ tussen gevraagde en beschikbare capaciteit aan beoordelingen door verzekeringsartsen. In de brief worden opvattingen geventileerd en maatregelen voorgesteld waarmee wij het soms wel maar soms ook helemaal niet eens zijn. Zie onze nieuwsbrief voor nadere toelichting.

Laat duidelijk zijn: ook de NVVG ziet het tekort aan inzetbare capaciteit als een groot probleem, al meer dan twintig jaar! We zijn in de overleggen constructief maar zeker ook kritisch met speciale aandacht voor de kwaliteit van ons werk en voor de verantwoordelijkheid van de verzekeringsarts.

De verzekeringsarts moet daadwerkelijk zeggenschap krijgen over de invulling van het eigen werk

De NVVG ziet dat er wel heel veel beoordelingen van verzekeringsartsen worden gevraagd; niet allemaal even zinvol en vanuit de participatiegedachte soms weinig effectief en vaak ook erg inefficiënt. Voor een uitgebreide (historische) beschouwing hierover verwijzen we naar het recente artikel in dit blad van Wout de Boer en Rob Kok.

De NVVG vindt dat de verzekeringsarts daadwerkelijk zeggenschap moet krijgen over de randvoorwaarden en invulling van het eigen werk. Of dit bewerkstelligd kan worden binnen het UWV of dat dit anders georganiseerd dient te worden, zal de toekomst uitwijzen.

De minister kijkt voor de korte termijn vooral naar het UWV voor oplossingen voor het verzekeringsartsencapaciteitsprobleem. Hierbij is het grote gevaar dat managers binnen het UWV meer en meer gaan bepalen hóé verzekeringsartsen dienen te werken. Onder de druk van de grote achterstanden werden soms voorstellen ingebracht, niet gehinderd door enige kennis van hoe het werkt in de verzekeringsgeneeskundige praktijk/op de werkvloer.

We moeten opletten dat het takenpakket van de verzekeringsarts niet verder wordt uitgehold en het werk als verzekeringsarts bij het UWV steeds minder interessant wordt. Als (jonge) collega’s hun heil elders gaan zoeken raken we in een vicieuze cirkel.

Veel maatregelen gaan bij doorgang zeer waarschijnlijk een hogere instroom in de WIA teweegbrengen waarmee ook onnodig veel arbeidspotentieel verloren zou gaan wat wij ons in Nederland helemaal niet kunnen veroorloven. Het risico is vervolgens dat het stelsel onbetaalbaar dreigt te worden en we naar een ander stelsel moeten overstappen waarbij dan wellicht weer een verdere versobering van de arbeidsongeschiktheidsregeling zal plaatsvinden, zoals ook bij overgang WAO naar WIA gebeurde.

Kortom: een oproep aan alle partijen om er met elkaar voor te waken niet het kind met het badwater weg te gooien de komende jaren. Zet de verzekeringsarts in zijn kracht!