De meningen zijn verdeeld - Voorzitter LAD

Zie ik ’t nu goed? Ontstaan de laatste tijd steeds meer scheurtjes in de beleving van kostenbesef en regelgeving in de zorg? De coalitie van politieke ambtsdragers, zorgverzekeraars en bondgenoten ontmoet in toenemende mate reserves. Het werd volgens mij al heel manifest bij het brede verzet tegen inperking van de vrije artsenkeuze en de kritiek op de politieke handigheid om dat alsnog binnen te halen. Staan we aan de vooravond van herverkaveling van het krachtenveld in en rond de zorg? Het heeft er veel van weg.

Ik lees aldus de afgelopen tijd de krant (natuurlijk ook Medisch Contact), kijk tv en luister naar de radio, praat veel met betrokkenen bij de gezondheidszorg – inhoudelijk of anderszins – en het lijkt alsof de wind draait. De meningen zijn verdeeld, en ieder heeft ‘zijn waarheid’. Mijn waarheid, en naar ik meen van alle collega’s, is gebaseerd op het prevaleren van het patiëntbelang. Daar zijn we ook voor opgeleid. Dat geeft onze betrokkenheid iets unieks en leidt doorgaans tot veel waardering, ook buiten de grenzen.

Ik ga niet zover als neuroloog Van Gijn die ooit in ‘Kijken in de ziel’ stelde: ‘Er zijn geen goede ziekenhuizen, er zijn goede dokters’. Dat doet anderen naar mijn idee tekort. Maar ik ga wel met de strekking mee. En ik vind daarbij dat boekhoudgeneeskunde en formulariazorg niet de middelen zijn voor het terecht verlangen naar toegankelijkheid en kwaliteit van zorg. Integendeel. Artsen hebben altijd al oog voor de financiële en organisatorische kanten.

Maar niet tegen elke prijs, niet als advies of behandeling indruist tegen het belang van de patiënt. En al helemaal niet in de heupzwaai van politici en zorgverzekeraars die menen dat hun opstelling nu juist dat belang voor ogen heeft.

Op z’n minst past enige argwaan bij partijen die elk professioneel, zelfstandig handelen
onttakelen met regels en centen. Laat ik het vooralsnog houden op antagonistische interactie; invalshoeken die op elkaars bedoelingen inwerken.

Als beroepsbeoefenaar en als voorman van de LAD zal ik, op deze plek en elders, blijven hameren op de noodzaak van betrokken artsen die professioneel vrij zijn in hun handelen.
Die van daaruit het best bijdragen aan het welbevinden van de bevolking en aan de doelmatigheid van de zorgverlening. En dat niet elke discussie mag worden lamgeslagen door als Pavlov in te steken op ‘betaalbaarheid’.

We moeten ervanaf dat zorgverzekeraars de bij hen verzekerden meer zien als potentiële schadepost dan als belanghebbende die gebruik wil maken van datgene waarvoor hij nu eenmaal premie betaalt. Onze beroepsgroep neemt daarvoor van oudsher graag verantwoordelijkheid.

Wat mij betreft kunnen we best wat meer tegengas geven aan Den Haag en de vooruitgeschoven posten.

Kortom – op weg naar een nieuw evenwicht! Voordat de wal de schippers keert…

Christiaan Keijzer, voorzitter LAD