Coalities

Als ik deze column schrijf is het nog een week te gaan voor de verkiezingen. Als u hem leest weten we de uitslag. Elke partij heeft de ouderenzorg prominent in zijn partijprogramma opgenomen en de komende tijd zullen we gaan zien wat er in de coalitievorming overblijft van die plannen.

Misschien wordt het nog een mooie combinatie van investeren in preventie van de PvdA, 1,7 miljard voor ‘handen aan het bed’ van Groen Links, minder regels en protocollen van D66, het afschaffen van de indicaties door de SP, 400 miljoen extra voor respijtzorg van het CDA, aandacht voor herwaardering van de ouderdom en levensbegeleiders van de ChristenUnie en natuurlijk het volledig afschaffen van de eigen bijdrage van de PVV. Maar wat vooral opvalt is het programma van de VVD waarin de specialist ouderengeneeskunde specifiek benoemd wordt en een plaats krijgt in de eerste lijn naast de huisarts. Dat is een coalitie die de komende tijd zeker meer vorm zal gaan krijgen! Want wie er ook wint en welke partijen uiteindelijk samen zullen gaan regeren, de komende vier jaar zullen we als zorgprofessionals vooral ook zelf coalities moeten vormen om de zorg goed georganiseerd te krijgen.

Landelijke besluitvorming zal de zorgvragen namelijk niet essentieel veranderen. De huisarts zal de complexiteit van de zorgvragen de komende tijd steeds meer zien toenemen als gevolg van demografie en eerder beleid. De specialist ouderengeneeskunde zal daarbij ondersteuning kunnen bieden in functionele diagnostiek, behandeling en begeleiding. Uiteraard kan dat alleen met een goed multidisciplinair team met thuiszorg dat voldoende kennis en mogelijkheden heeft om de juiste zorg te leveren. Onverminderd zullen we dus aandacht blijven vragen voor de belangrijke voorwaarden om te komen tot die zo veelvuldig geformuleerde wens; ‘alle ouderen thuis zo lang het kan’. Die belangrijke voorwaarden noem ik nog maar even voor het geval de partijen ze in de storm van de formatie wellicht vergeten:

1. Voldoende menskracht met kennis van zaken om de zorg te leveren; dat geldt zowel voor het investeren in verpleging en verzorging als voor het bevorderen van het aantal basisartsen dat kiest voor een opleiding tot specialist ouderengeneeskunde.

2. Voldoende mogelijkheden voor dagopvang, dagbehandeling en ondersteunen van initiatieven voor verschillende mogelijkheden van nachtopvang en nachtzorg.

3. Voldoende mogelijkheden voor kortdurende opnames in een zorginstelling met een minimum aan administratieve rompslomp; huisartsen, wijkverpleging en specialisten ouderengeneeskunde bepalen samen met de patiënt of een kortdurende opname nodig is en op die manier een duurdere ziekenhuisopname kan worden voorkomen en een langdurige opname in een zorginstelling kan worden uitgesteld. Een passend budget is daarbij uiteraard onontbeerlijk.

4. Voldoende mogelijkheden voor het wonen in de beschermde omgeving van het verpleeghuis. ‘Thuis zolang het kan’ is namelijk echt iets anders dan ‘zo lang mogelijk thuis’!

Ruim baan dus, voor de coalitie tussen huisarts, specialist ouderengeneeskunde, verzorging en patiënt. Geef ons de ruimte om het met elkaar zo goed mogelijk te organiseren en help ons met het borgen van de randvoorwaarden. Investeren in die randvoorwaarden zal uiteindelijk de kosten beperken en de kwaliteit verbeteren. En welke politieke partij wil dat nu niet!

Nienke Nieuwenhuizen,

Voorzitter Verenso