Federatienieuws
Federatienieuws

Beoordelen van coassistenten: goede feedback is goud waard!

Plaats een reactie
Getty Images
Getty Images

De eindbeoordeling is voor iedere coassistent een spannend moment. Achteraf blijkt deze onzekerheid vaak onnodig. De beoordelaar kruist overal ‘op niveau’ aan, zegt dat je een prima coassistent was en stuurt je weer op weg. Yes, geslaagd! Maar hoe nu verder? Wat kun je verbeteren voordat je écht alleen bij een patiënt staat? Investeren in een uitgebreide en eerlijke beoordeling is goud waard voor de zorg van de toekomst, vindt De Geneeskundestudent.

Er blijkt een discrepantie te bestaan tussen de beoordelingen die coassistenten graag zouden willen ontvangen en de beoordelingen die zij krijgen. Feedback van begeleiders is een belangrijk leerinstrument voor coassistenten, maar ongeveer één op de vier is niet tevreden over de kwaliteit van de beoordelingen.1 Een Canadees onderzoek liet zien dat waar 91 procent van de specialisten dacht effectieve feedback te geven, slechts 17 procent van de ontvangers de feedback daadwerkelijk als effectief beschouwde.2 De oorzaak van dit probleem is tweeledig: enerzijds weten coassistenten niet hoe zij om effectieve feedback moeten vragen, anderzijds weten begeleiders niet hoe zij kwalitatief goede beoordelingen kunnen geven.

Het ontbreken van goede feedback helpt geen student verder

Failure to fail

Veel coassistenten krijgen de beoordeling ‘op (verwacht) niveau’. Dit niveau past bij de fase van de opleiding ze zich bevinden en zal voor veel coassistenten dan ook de juiste beoordeling zijn. Maar wat als ze boven niveau functioneren, of vervelender, onder niveau en dan toch de beoordeling ‘op niveau’ ontvangen? Als medisch studenten onprofessioneel gedrag vertonen, zoals onverantwoordelijk gedrag of een ontbrekend vermogen tot zelfreflectie en -verbetering, blijkt dat dit gedrag slechts in drie tot vijf gevallen gerapporteerd wordt.3 4  Disfunctionerende studenten ontvangen dus vaak toch een voldoende. Dit wordt ‘failure to fail’ genoemd. Belangrijke redenen hiervoor zijn missende documentatie, de administratie­last, angst om de student nogmaals te moeten begeleiden en zogenaamde ‘genade­zesjes’, waarbij de student een voldoende krijgt met de mededeling dat het bij het volgende coschap toch echt beter moet.5 6 Maar het ontbreken van goede feedback helpt geen student verder.3

Tweeledig probleem

Om ervoor te zorgen dat geneeskundestudenten en coassistenten opgeleid worden tot integere, bekwame dokters is kwalitatief goede en eerlijke beoordeling van groot belang. In het merendeel van de Nederlandse geneeskundecurricula is er echter onvoldoende structurele aandacht voor het geven van en vragen om kwalitatief goede feedback. Beoordelaars weten vaak niet goed waar ze op moeten letten bij het geven van een beoordeling. Daarbij weten coassistenten vaak niet hoe zij op een goede manier feedback kunnen vragen en hoe zij deze moeten ontvangen. Deze combinatie zorgt ervoor dat feedback niet de kwaliteit heeft die het kan – en moet – hebben.

Regie nemen

Enerzijds moeten we dus zorgen dat studenten, idealiter vanaf het begin van de bachelor, leren hoe zij regie nemen over hun beoordelingen. Hiervoor moeten ze leren hoe en op welk moment ze het beste om feedback moeten vragen, maar ook vooral hoe ze deze feedback op een professionele manier ontvangen en implementeren.

Bouwstenen voor een waardevolle beoordeling

Anderzijds hebben coassistenten zelf ook duidelijk voor ogen wat wel en niet bijdraagt aan een kwalitatief goede beoordeling van hun begeleiders en waar ruimte voor verbetering is. De huidige beoordelingssystemen zijn zo ingericht dat er ofwel een cijfer gegeven moet worden, ofwel een onder/op/boven verwacht niveau om het functioneren van de coassistent te kwantificeren. Studenten zien deze manier van feedback over het algemeen als minder waardevol. Uit onderzoek is gebleken dat studenten een-op-eenbeoordelingen en specifieke feedback de belangrijkste bouwstenen vinden voor een nuttige beoordeling.1 Daarnaast wordt longitudinale begeleiding gewaardeerd en draagt het bespreken van leerdoelen voorafgaand en tijdens het coschap bij aan reële verwachtingen en aan het op een goede manier ontvangen van kritische feedback.1 7 Een kwart van de coassistenten vindt feedback van verschillende beoordelaars regelmatig tegenstrijdig, waardoor het lastiger is om te bedenken waar zij in de toekomst aan moeten werken.1 Een coassistentenbespreking, waarbij de verschillende beoordelaars en collega’s het functioneren van de coassistent met elkaar bespreken en een breed gedragen beoordeling vormen, zou hiervoor een oplossing zijn.

Concrete tips voor het geven van beoordelingen

  • Plan een een-op-eenbeoordeling in om de feedback te bespreken en vul samen het formulier in.

  • Geef naast een cijfer of niveau ook aanvullende sterke en verbeterpunten mee.

  • Maak de feedback zo eerlijk, specifiek en toepasbaar mogelijk. Noem voorbeelden vanaf de werkvloer.

  • Gebruik de Pendleton-methode voor het geven van feedback (zie kader).

  • Observeer de coassistent bij voorkeur vaker dan één keer.

  • Bespreek voorafgaand of aan het begin van het coschap en tijdens het coschap de leerdoelen, zodat progressie gemeten kan worden en doelen indien nodig bijgesteld kunnen worden.

  • Bespreek het functioneren van de coassistent met andere collega’s die met de coassistent hebben samengewerkt om grote tegenstrijdigheden in de feedback te voorkomen.

Een kwalitatief goede beoordeling geven kost tijd, maar is nodig om coassistenten te laten uitgroeien tot de best mogelijke artsen. Investeer in goede collega’s en opvolgers! 

PENDLETON-METHODE

1. Vraag aan de coassistent wat er goed ging.

2. Geef aan wat er goed ging.

3. Vraag aan de coassistent wat er beter kan en hoe dit beter kan.

4. Geef aan wat er beter kan en hoe het beter kan.

5. Laat de coassistent het gesprek samenvatten en maak concrete afspraken.

De Geneeskundestudent is de landelijke onafhankelijke belangen­behartiger van geneeskundestudenten. Zij staat voor optimale zelf­ontplooiing, studeren onder de beste omstandig­heden, de juiste arts op de juiste plaats en maatschappelijke betrokkenheid. Jaarlijks onderzoekt De Geneeskundestudent door middel van een enquête hoe de achterban (meer dan 15 duizend studenten) over bepaalde onderwerpen denkt.

voetnoten

1. De Geneeskundestudent. Onderzoeksrapport Beoordelingen. 2022. [Verwachte publicatie: september 2022]

2. Liberman, A. S., Liberman, M., Steinert, Y., McLeod, P., & Meterissian, S. (2005). Surgery residents and attending surgeons have different perceptions of feedback. Medical Teacher, 27(5), 470–472.

3. Papadakis MA, Teherani A, Banach MA, Knettler TR, Rattner SL, Stern DT, Veloski JJ, Hodgson CS. Disciplinary action by medical boards and prior behavior in medical school. N Engl J Med 2005; 353 (25): 2673-82.

4. Mak-van der Vossen M, Peerdeman SM, Van Mook W, Croiset G, Kusurkar RA. Assessing professional behaviour: overcoming teachers’ reluctance to fail students. BMC Research Notes 2014, 7:368 doi:10.1186/1756-0500-7-368

5. Dudek NL, Marks MB, Regehr G. Failure to Fail: The Perspectives of Clinical Supervisors, Academic Medicine: October 2005 - Volume 80 - Issue 10 - p S84-S87

6. Rynja SP. Geen ‘genade-zes’ voor onprofessioneel gedrag. Arts in Spe 2006; 4: 19-20.

7. Bynum W. Filling the feedback gap: the unrecognised roles of shame and guilt in the feedback cycle. Med Educ. 2015;49:644–7.

Federatienieuws
  • Dores van der Geest

    Dores van der Geest (1998) studeert in Leiden. Ze is vijfdejaars, bestuurslid van De Geneeskundestudent en als onderdeel van die functie redacteur van Arts in Spe.  

Op dit artikel reageren inloggen
Reacties
  • Er zijn nog geen reacties
 

Cookies op Medisch Contact

Medisch Contact vraagt u om cookies te accepteren voor optimale werking van de site, kwaliteitsverbetering door geanonimiseerde analyse van het gebruik van de site en het tonen van relevante advertenties, video’s en andere multimediale inhoud. Meer informatie vindt u in onze privacy- en cookieverklaring.