Federatienieuws
Ella Kalsbeek
2 minuten leestijd
voorzitterscolumn

Alleen samen

Plaats een reactie

In mijn vorige column schreef ik nog over de voorzichtig hoopvolle coronacijfers. Nu, krap drie maanden later, staan we er helaas alweer anders voor. De adempauze waar iedereen zo op had gehoopt, lijkt maar een kort leven beschoren.

Het is nu ik dit schrijf nog onduidelijk of er ook weer een grote toestroom ontstaat naar de ziekenhuizen en op de ic’s. Voor de zorgverleners in de eerste lijn is het sowieso weer oppassen geblazen. Meer besmettingen betekent een hoger risico voor de huisartsen en al die anderen die zorg aan patiënten thuis leveren. In aanloop naar het coronadebat in de Tweede Kamer half augustus bepleitten we daarom: bescherm de mensen in de huisartsenzorg en thuiszorg beter. Zorg dat ze snel getest kunnen worden en voldoende beschermingsmiddelen hebben. Een oproep die geen moment te vroeg kwam, zo blijkt maar weer.

Hoe de verdere verspreiding van het virus ook verloopt, ik hoop dat we de komende tijd met de geleerde lessen aan de slag gaan. Zoals het belang van goede samenwerking tussen zorgverleners. Tussen huisartsen, GGD’en, ziekenhuizen, thuiszorg en al die anderen. Ook binnen de huisartsenzorg zelf is dat cruciaal gebleken, voor de regionale crisisaanpak, voor het scheiden van patiëntenstromen en het op poten houden van de dagzorg.

Zo is vanwege de drukte op de huisartsenposten tijdelijk de werkwijze voor gegevensuitwisseling tussen huisartsenpraktijken en de posten veranderd. Patiënten kunnen nu ook ter plekke op de post toestemming geven dat de dienstdoende huisarts hun medische gegevens mag inzien. Eerst kon dat alleen vooraf via de eigen huisarts. Die mogelijkheid is enorm goed gebruikt in allerlei urgente situaties. De Autoriteit Persoonsgegevens staat deze werkwijze tijdelijk toe, maar er moet wel een stabielere oplossing voor komen. We vragen VWS om daar actie op te ondernemen, nu en ook voor de periode na de coronacrisis.

Ook binnen de praktijken zelf is samenwerking een bepalende factor. Ik heb daar veel goede voorbeelden van gezien, waar huisartsen samen de schouders eronder hebben gezet. Waar ze vaste posities en verantwoordelijkheden hebben losgelaten en samen de klus zijn gaan klaren. Helaas heb ik ook minder fraaie situaties voorbij zien komen. Bijvoorbeeld waar waarnemend huisartsen aan de kant zijn geschoven, omdat ze minder nodig leken te zijn. Soms plompverloren, soms na jarenlange samenwerking. Een kortetermijn- of paniekactie, ik weet het niet, maar ik hoop echt en roep ertoe op dat niet meer te laten gebeuren. Voor de continuïteit is iedereen nodig.

Van deze periode kunnen we juist leren dat we het samen moeten doen. En waar verschillen in verantwoordelijkheden en rechten een probleem vormen, zullen we die moeten aanpakken. Laten we ons realiseren dat in elke carrière- en levensfase de behoeften anders kunnen zijn, maar je uiteindelijk wel samen de zorg biedt. Juist in moeilijke tijden moet je elkaar daarin kunnen vinden.

Ik hoop dat het ons en de rest van de samenleving is gegund dat we de opleving van het coronavirus kunnen afremmen en dat we tijd en ruimte krijgen om wat we hebben geleerd in de praktijk te brengen.

lees meer
Federatienieuws LHV Ella Kalsbeek
Op dit artikel reageren inloggen
Reacties
  • Er zijn nog geen reacties
 

Cookies op Medisch Contact

Medisch Contact vraagt u om cookies te accepteren voor optimale werking van de site, kwaliteitsverbetering door geanonimiseerde analyse van het gebruik van de site en het tonen van relevante advertenties, video’s en andere multimediale inhoud. Meer informatie vindt u in onze privacy- en cookieverklaring.