Arts en recht

Een internist schrijft een dame met (mogelijk familiaire) hypercholesterolemie een statine voor. Na twee weken stopt ze hiermee vanwege spierklachten. Dan geeft hij ezetimib, maar dat zet onvoldoende zoden aan de dijk, vindt hij. Hij besluit haar over te zetten op een PCSK9-remmer.

Het gaat om een vrouw wier derde zwangerschap in groot verdriet eindigde: haar kind overleed. De vrouw verwijt haar verloskundige dat zij eerder had moeten verwijzen. Die klacht wordt gegrond verklaard.

Een arts, werkzaam bij een GGD-instelling, heeft een rapportage opgesteld over klager vanwege een verzoek om een Wmo-voorziening. Klager vindt dat de rapportage onjuist is en dat zijn recht op blokkering is geschonden.

Klaagster meent dat verweerder, psychiater, zijn zorgplicht jegens klaagster niet is nagekomen, onder meer omdat hij haar onder druk zou hebben gezet een neuropsychologisch onderzoek te ondergaan en haar onheus zou hebben bejegend.

Deskundige, luxe verwenzorg voor demente bejaarden met een verpleeghuisindicatie was de belofte van de ‘zorgresidentie’ waar de moeder van de klaagster uit deze tuchtzaak was opgenomen.

De specialist ouderengeneeskunde die verdacht werd van onzorgvuldige euthanasie op een patiënte met vergevorderde dementie in 2016, heeft zich bij de euthanasie gehouden aan alle zorgvuldigheidseisen van de euthanasiewet en is niet schuldig aan moord. Dit oordeelde de rechtbank in Den Haag.

Klager klaagt namens zijn overleden broer die, nadat de palliatieve chemotherapie werd gestaakt toen er progressie bleek van de eerder gediagnosticeerde alvleesklierkanker, met de arts naar Italië is afgereisd in verband met een alternatieve behandelmethode.

Een arts heeft een verzoek ingediend tot herziening van een eerdere beslissing van het Centraal Tuchtcollege (CTG).

Klacht van een arts tegen een andere arts/apotheker. Beiden zijn als getuige deskundige opgetreden in dezelfde strafzaak. De arts wordt onder meer verweten dat hij hem in de strafzaak als ‘psychiatrisch patiënt’ heeft gediagnosticeerd zonder hem te kennen.

Wat de aangeklaagde dokter betrof, moest de discussie niet gaan over of hij zich onterecht als bedrijfsarts uitgaf, maar over of hij kwalitatief goede zorg had geleverd.