Babs Verblackt is freelance journalist. Onder andere werkte ze als China-correspondent voor Trouw en ooit was ze journalist bij Medisch Contact. Nu schrijft ze nog regelmatig voor de rubriek Media & Cultuur.
In Ademen bespreekt Jessica Braun het verloop van de eerste en laatste ademhaling en alles daartussenin: longaandoeningen, luchtvervuiling, slechte adem, de geur van ziektes, sport, seks, meditatie, slaapapneu. Ze citeert uit allerlei studies alsook uit interviews met wetenschappers en ervaringsdeskundigen en deelt haar eigen belevenissen.
Ooit stond de vermaarde Vlaamse neuroloog Steven Laureys ‘net als veel collega-wetenschappers’ sceptisch tegenover meditatie. Mindfulness deed hij af als modefenomeen, ‘een hype uit de blaadjes en van op het internet’. Die tijden zijn voorgoed voorbij, tegenwoordig staat Laureys ‘op de barricade’ voor meditatie. Hoe en waarom, dat licht hij toe in Het no-nonsense meditatieboek.
‘Je bent zoveel meer geworden dan de artsen voorspelden’, schrijft auteur Fen Verstappen in haar debuutroman Moeder af. Toch is er na een hersenbloeding weinig over van haar excentrieke, mondige moeder.
Geïnspireerd op eigen ervaringen schreef Ivo Victoria Alles is oké, een treffende roman over hoe alzheimer een moeder en de relatie met haar zoon verandert. Allebei worstelen ze met haar vergeetachtigheid en hoe daarmee om te gaan. ‘Ik ben niet bang voor de dag waarop ze me niet meer herkent. Ik ben bang voor de dag waarop ik háár niet meer herken.’
In Zonder publiek, de debuutroman van Marjolein Beumer, staat actrice Catherina Pecheur zowel op het toneel als daarbuiten graag in de schijnwerpers. Haar carrière en eigenzinnige persoonlijkheid gaan ten koste van de relatie met haar dochter Laura. Catherina is ‘nooit een moedermoeder geweest, meer een sprookjesfiguur.
