Un Beau Matin

Un Beau Matin, nu in de bioscoop.
De trailer vindt u onderaan dit artikel.

Alleenstaande moeder Sandra (prachtige rol van Léa Seydoux) is jong weduwe geworden en woont samen met haar 8-jarige dochter in een klein appartement in Parijs. Ze heeft een vol en bepaald niet stressloos bestaan: een drukke baan als tolk-vertaler, de zorg voor haar dochter en voor haar zachtaardige vader, een oud-hoogleraar filosofie (overtuigend vertolkt door Pascal Greggory), die lijdt aan een ernstige neurodegeneratieve ziekte, het syndroom van Benson.

Hij is gevangen in zijn lichaam. Het lijkt alsof hij constant aan het verdrinken is’, heet het in Un Beau Matin. En dan is er ook nog een oude vriend van haar overleden echtgenoot die (geleidelijk) haar geliefde wordt. Ook dat verloopt niet rimpelloos: hij heeft een gezin.

In korte scènes schetst filmmaakster Mia Hansen-Løve in een observerende stijl het leven van Sandra. Nergens zet ze het drama aan, het is alsof ze haar en de andere protagonisten betrapt op de ups en downs van hun dagelijkse bestaan. Maar wie goed kijkt, ziet dat de maakster wel degelijk een extra laag aan haar vertelling geeft. Kijk bijvoorbeeld naar wat er met de fraaie boekenverzameling van haar vader gebeurt als hij, blind geworden en na veel geharrewar, in een verpleeghuis wordt opgenomen. Als Sandra die boeken weggeeft aan een oud-student van haar vader verdwijnt hijzelf ook in zekere zin, of beter gezegd: gaat zijn identiteit teloor, dat wat het wezen was zijn leven. Hansen-Løve baseerde haar film deels op de zorg voor haar vader die dezelfde ziekte had.