The shape of water

Elisa leidt een geïsoleerd bestaan en kan niet spreken. Ze deelt haar leven met twee mensen: haar homoseksuele buurman, een kunstenaar die net als zij ook nogal ‘out of time’ is, en haar praatzieke collega Zelda – net als Elisa schoonmaakster in een geheimzinnig overheidslab.

We schrijven het jaar 1963, toen de Koude Oorlog op zijn heetst was. In dat lab wordt op een dag een creatuur gehuisvest dat nog het best te omschrijven valt als een ‘vissenman’; een wonderlijke aberratie van de natuur.

Verder het verhaal navertellen heeft geen zin, het zou toch maar ongeloofwaardig klinken, want Guillermo del Toro’s The Shape of Water – terecht multipel Oscarkandidaat – is behoudens een beetje spionage en wat horror, toch vooral een sprookje, gemaakt door een meesterverteller.

The shape of water, nu in de bioscoop.