Pauwl
Loslaten
Plaats een reactie
Pauwl, Erik Jan Harmens, Uitgeverij Lebowski, 176 blz., 19,99 euro.
Eigenlijk heet hij gewoon Paul, maar iedereen spreekt het uit als Pauwl. Paul is autistisch; hij woont in het gezinsvervangend tehuis de Driemaster, heeft een baardagaam (een hagedis) en luistert naar liedjes van Rob de Nijs.
Volgens Paul is het belangrijkste nadeel van autisme dat hij soms niet begrijpt hoe dingen gaan, en dan in paniek raakt. Op het moment dat hij één ding probeert te begrijpen, dringt het tweede ding zich al aan, gevolgd door het derde. ‘Alsof je met één hand soep opschept en met de andere een broodje pindakaas probeert te smeren.’ Met sociaal contact heeft Paul weinig moeite. Belangrijk is dat een gesprek niet ineens stil valt, want dat is ongemakkelijk. Daarom zorgt Paul dat hij altijd een reserveonderwerp heeft. Paul heeft de neiging om aan dingen te likken. Van zijn wekker tot een brugleuning. Uit hygiënisch oogpunt, en om niet uitgelachen te worden, likt hij tegenwoordig aan het middenhandsbeentje van zijn rechterwijsvinger. De voorspelbaarheid van het leven kent echter zijn grenzen. Pauls leven is daar geen uitzondering op. Sommige ogenschijnlijk doodnormale dagen kunnen daardoor zomaar uitlopen op een kleine ramp. Erik Jan Harmens schreef met Pauwl een roman die je in één ruk uitleest.
- Er zijn nog geen reacties
