Over tijd. Kantelpunten in de naoorlogse geboortezorg

Over tijd. Kantelpunten in de naoorlogse geboortezorg, Hajo Wildschut en Marjanke Spanjer, 20/10 Uitgevers, 270 blz., 19,95 euro.

bestellen

Met Over tijd. Kantelpunten in de naoorlogse geboortezorg geven gynaecoloog Hajo Wildschut en journalist Marjanke Spanjer een overzicht van hoe de geboortezorg in Nederland zich sinds de Tweede Wereldoorlog ontwikkeld heeft.

Zij doen dit in twaalf hoofdstukken, aan de hand van 42 (!) geïdentificeerde kantelpunten. Dat levert een intrigerende compilatie van hoogte- en dieptepunten op. Tot de eerste worden de standaardbloedgroep- en -resustypering van zwangere vrouwen, vroegtijdige herkenning van pre-eclampsie en prenatale screening en diagnostiek gerekend. Daarentegen vormen het DES-drama en het softenonschandaal in de jaren zestig de zwartste bladzijden in de geboortezorg. De verhouding en verantwoordelijkheidsverdeling tussen de eerste- en tweedelijnszorg blijven in de jaren onderwerp van gesprek en strijd, maar lijkt de laatste jaren in balans te zijn gekomen. Met een internationaal unieke positie en waardering voor verloskundigen in ons land. Een opvallend feit: het aantal thuisbevallingen is gedaald van 80 procent vlak na de Tweede Wereldoorlog tot 14 procent in 2020. De mythes en misverstanden hierover worden het beste samengevat in deze stelling van Marianne Amelink-Verburg: ‘De discussie over de plaats van bevalling wordt niet ingegeven door risico’s maar door risicoperceptie.’ In elk hoofdstuk gaan de auteurs te rade bij een professional: van verloskundige, gynaecoloog en ethicus tot kinderarts en bioloog. Rode draad is de steeds toegenomen professionele bemoeienis met zwangerschap en geboorte. Desondanks blijft baren ‘mensenwerk’ kopt de laatste paragraaf. Of liever, wat mij betreft: uiteindelijk en ten diepste blijft baren vrouwenwerk.