No date, no signature

Zelden kende de klassieke schuldvraag zoveel verschillende antwoorden als in de Iraanse film No Date, No Signature van Vahid Jalilvand.

Als een dokter ’s avonds laat op de weg per ongeluk een motor met gezin doet kantelen, weet hij nog niet welke verstrekkende gevolgen deze actie zal hebben. Vader, moeder en zoontje lijken ongedeerd, maar dan wordt de volgende dag het dode lichaam van het kind binnengebracht. De vaststelling van zijn collega dat het om een voedselvergiftiging gaat, breekt het gezin: waarom kocht de vader bedorven vlees voor zijn vrouw en kinderen? Zwijgend ziet de dokter toe hoe vader en moeder steeds verder van elkaar verwijderd raken, tot hij zijn betrokkenheid niet langer voor zich kan houden.

Met zijn tweede speelfilm toont Jalilvand de morele dilemma’s waarvoor een arts zich geplaatst kan zien, en van de invloed die binnen de muren van het ziekenhuis genomen beslissingen op de buitenwereld kunnen hebben. In asgrauwe kleuren laat Jalilvand de spanning gestaag oplopen, en voegt hij steeds een nieuwe dimensie aan de schuldvraag toe. No Date, No Signature toont de menselijke kant van het doktersberoep en laat zien wat ultieme opoffering betekent.

No date, no signature, nu in de bioscoop.