Morgenrood
Verwend, onnadenkend en kapitalistisch
Plaats een reactie
Morgenrood, Willem van Toorn, Querido, 229 blz., 21,99 euro.
bestellen
Willem van Toorn wendt in zijn boek Morgenrood de blik naar de Eerste Wereldoorlog. De hoofdpersoon van zijn verhaal gaat met zijn kersverse vriendin de stappen na van zijn overgrootvader, die op zoek ging naar zijn geliefde. Die was als Nederlandse verpleegster de gewonden in den vreemde gaan bijstaan.
Andere hoofdpersonen zijn zijn opa en oma (twee oude – in beide betekenissen van het woord – socialisten) en zijn kunstminnende vader, die een soort geleerde, snobistisch-rechtse populist is. Hij komt er niet best vanaf in het boek en kan zich daarbij niet verdedigen omdat hij al is overleden. De hoofdpersoon ligt ideologisch in de lijn van zijn grootouders en windt zich dan ook constant op over het verwende, kapitalistische, onnadenkende, hedendaagse Nederland dat zich maar niet druk lijkt te maken over allerlei zaken zoals de dreigende klimaatramp. Hij is een soort mansplainende übergutmensch, waarbij het me niet duidelijk is of de schrijver hem expres onbekommerd vlees laat eten in een poging hem menselijker te maken, of dat hij domweg er niet aan heeft gedacht dat vleesconsumptie een majeure reden achter die ramp is. De roman zelf eindigt met de aankondiging van de pandemie, maar geen nood. Zo nu en dan meldt ook de schrijver zelf zich. Hij voorziet Nederland (en de wereld) in coronatijd van bijtend commentaar.
Morgenrood is een gelaagde roman die heerlijk wegleest. Probleem is dat de zoektocht naar de overgrootvader en diens – al snel gesneuvelde – vriendin nauwelijks uit de verf komt. Wel zijn er allerlei bespiegelingen over de oorlog, maar die ontstijgen nooit het niveau van de clichés. En dat geldt ook voor het bijtende commentaar op de huidige tijd met zijn influencers en coronawappies. Geen verrassingen. En dat is toch wat je van literatuur wil.
- Er zijn nog geen reacties
