Kunstzinnige hallucinaties

Ruben Brandt (jazeker, zijn naam verenigt Rubens met Rembrandt) behandelt patiënten met een merkwaardige vorm van kleptomanie: ze stelen kunstwerken. Zelf echter is Ruben geestelijk ook niet helemaal gezond. Hij wordt geplaagd door nachtmerries en hallucinaties waarin figuren uit beroemde schilderijen hem aanvallen en achtervolgen.

Er zit eigenlijk maar één ding op als remedie: hij moet die kunstwerken stelen om zo zijn angsten de kop in te kunnen drukken. Of ziekte en therapie in de DSM-5 zijn terug te vinden, is maar zeer de vraag, maar los daarvan is de Hongaarse animatiefilm Ruben Brandt, collector, waaraan de maker, Milorad Krstic, zeven jaar heeft gewerkt, een krachttoer. Niet alleen komen fameuze kunstwerken (van Picasso, Warhol, Manet e.a.) in groteske varianten tot leven, ook wordt gerefereerd aan een flink aantal klassieke films. Voor sommigen een feest der herkenning, voor anderen een moeilijke quiz – maar geen zorgen: in de aftiteling worden ze allemaal netjes opgesomd. Volgens Krstic staat elke animatiefilm op vijf poten: verhaal, grafische weergave, kwaliteit van de animatie, muziek en geluid. Dat verhaal is misschien wat gezocht, maar de rest staat als een huis. Een film met actie en vaart, waarin zoveel gebeurt dat je soms niet weet waarnaar je moet kijken.

Nu in de bioscoop.