Knecht, alleen
Glimp van een depressie
Plaats een reactie
Knecht, alleen, Gerbrand Bakker, De Arbeiderspers, 288 blz., 23,99 euro.
Een van de mooiste Nederlandse romans van de laatste twintig jaar is Boven is het stil van Gerbrand Bakker. Sinds 2010 publiceerde Bakker echter geen fictie meer, maar autobiografische boeken, waarvan Jasper en zijn knecht uit 2016 het bekendste is.
Behalve over de fratsen van zijn hond Jasper, die niet kan luisteren en voortdurend wegloopt, schrijft Bakker over de tuin bij zijn huis in de Eifel en over zijn depressieve gevoelens. Aan het eind van het boek sterft Jasper en is de schrijver weer alleen. Nu is er Knecht, alleen, dat dezelfde opzet kent als zijn vorige autobiografische overpeinzingen. Hij is nog steeds depressief, volgt daarvoor een therapie en krijgt medicatie die niet goed aanslaat. De depressie verdiept zich, waardoor Bakker steeds gevoellozer, leger wordt. Dat ontbrekende gevoel is ook een reden waarom hij geen romans meer schrijft.
In de zo langzamerhand grote verzameling teksten over depressie geven die van Bakker zowel een duidelijk als een onduidelijk beeld van wat het betekent om deze ziekte te hebben. Depressie zuigt alles naar binnen, maar dat is een metafoor en Bakker houdt niet zo van metaforen. Zijn boek is boeiend autobiografisch materiaal, dat de buitenstaander een glimp van de leegte van een depressie openbaart, maar ik hoop dat hij ooit weer in staat zal zijn om een roman te schrijven, want daarin komt zijn schrijverschap pas helemaal tot zijn recht.
- Er zijn nog geen reacties
