Druk

Druk, vanaf 19 augustus in de bioscoop.

Vier uitgebluste docenten krijgen weer zin in leven en werk, als ze zichzelf aan een semiwetenschappelijke trial onderwerpen om de hypothese van een Noorse psychiater te bewijzen dat de mens met een chronisch te laag alcoholpromillage door het leven gaat. Dagelijks aanvulling (getuige ook succesvolle zuipschuiten als Churchill en Hemingway) zou de creativiteit bevorderen, alsmede het ­levensplezier.

De vier besluiten daarom tot een toestand van permanente beschonkenheid, en warempel: zelfs de studieresultaten van hun leerlingen gaan erop vooruit. Maar in de meesterlijke Deense film Druk (Another Round) van Thomas Vinterberg (bekend van Festen en Jagten), dit jaar bekroond met een Oscar, laten deze ­tovenaarsleerlingen het daar niet bij. Ze gaan qua drankgebruik tot het gaatje, en dan gaan dingen toch anders lopen, privé en professioneel. De film is in wezen een tragikomedie over het leven zelf, zonder in akelige moraliteit te vervallen over wat gezond gedrag precies is. Ergens sluimert steeds de denker Kierkegaard, aangehaald door een van de leerlingen: ‘Durven is even je evenwicht verliezen. Niet durven is jezelf verliezen.’ Dat ­Vinterberg durfde deze film te maken is een overwinning: kort tevoren verloor hij zijn dochter bij een verkeersongeluk. De film is aan haar opgedragen.