De dood in haar handen
Plaats een reactie
De dood in haar handen, Ottessa Moshfegh (vertaling: Lidwien Biekmann en Tjadine Stheeman), De Bezige Bij, 272 blz., 22,99 euro.
‘Haar naam was Magda. Niemand zal ooit weten wie haar heeft vermoord. Ik was het niet. Hier is haar lichaam.’ Met deze woorden begint De dood in haar handen van Ottessa Moshfegh. De 72-jarige weduwe Vesta vindt een briefje met deze tekst in het bos waar zij net is komen wonen. Samen met haar hondje Charlie probeert ze te achterhalen wie Magda is en waarom ze is vermoord. Moshfegh heeft een levendige en beeldende schrijfstijl. Je ruikt de kippendij die Vesta bereidt, je voelt haar angst en krijgt tegelijkertijd het gevoel dat je voor de gek wordt gehouden. Is het briefje in het bos misschien een grap geweest? Loopt er wel daadwerkelijk een moordenaar rond? Het boek leest als een lichtvoetige detective waarin de fantasie van Vesta – is ze in de war, is ze geobsedeerd? – regelmatig de overhand krijgt. Nooit is zeker wat realiteit is en wat fictie. Wel kom je steeds meer te weten over haar verleden en de verwrongen relatie met haar man. Het open einde stelt dan toch wat teleur.
- Er zijn nog geen reacties
