Charité

De zesdelige Duitse tv-serie Charité brengt een aantal figuren uit de geschiedenis van de geneeskunde bijeen, onder wie Robert Koch, de man van de ‘bacillen’, speurend naar een middel om tuberculose te bestrijden; Rudolf Virchow, bekend van de uitspraak dat geneeskunde een sociale wetenschap is; Emil Behring (later: Von Behring), die vaccins tegen difterie en tetanus ontwikkelde, en zo in 1901 de eerste Nobelprijswinnaar Geneeskunde werd, en Paul Ehrlich, beroemd assistent van Koch en een van de grondleggers van de immunologie. Al deze mannen werkten aan het eind van de negentiende eeuw in het destijds nogal armlastige Charitéziekenhuis te Berlijn.

De serie wil vooral een historisch betrouwbaar beeld geven van de maatschappelijke omstandigheden waarin de geneeskunde grote stappen vooruit maakte. Dat lukt, dankzij uitstekende acteurs en een fraai productiedesign; met hedendaagse ogen kijk je naar de anatomische lessen, naar de arrogantie van de uitsluitend mannelijke studenten, de soms starre gelijkhebberigheid van zorgverleners, het heersende seksisme en het opkomende antisemitisme, naar de hiërarchische en kennisverschillen tussen verpleging en artsen, en vooral naar de positie van de patiënt, die destijds allerminst centraal stond. Ondanks de veelheid aan soms wat geforceerd uitgewerkte verhaallijnen, was de serie een groot succes in Duitsland – een tweede seizoen is in de maak. HM

Charité, te zien via Netflix.