Oorlogstrauma’s
Als mijn collega me een week eerder had gebeld, had ik gedacht: nu komt het goed. Maar ze belde niet, want ik was op vakantie.
Als mijn collega me een week eerder had gebeld, had ik gedacht: nu komt het goed. Maar ze belde niet, want ik was op vakantie.
De eerste keer dat ik hem zag zat hij als een mokkend klein kind voor me. Tas gepakt, en erop voorbereid dat ik hem wilde overhalen om toch te blijven.
Als beoogd opleider psychiatrie kreeg ik een dikke stapel papier onder mijn neus: ‘HOOP’, ofwel Herziening Opleiding en Onderwijs Psychiatrie
De jongedame die per taxi arriveerde in het ziekenhuis waar ik mijn coschap liep, was dusdanig duidelijk in partu dat de portier riep ‘verloskamers rechtsaf’.