Beide ouders informeren – ook bij intake
Dat een arts beide ouders moet informeren over de voorgenomen behandeling van een kind, is niet nieuw.
Dat een arts beide ouders moet informeren over de voorgenomen behandeling van een kind, is niet nieuw.
Kan een meisje dat in Afghanistan ernstig getraumatiseerd is geraakt, in dat land worden behandeld voor haar posttraumatische stressstoornis? De arts die de IND hierover moet adviseren, beantwoordt de vraag voorzichtig. Maar niet voorzichtig genoeg.
Een plastisch chirurg brengt twee bilprotheses in bij een jonge vrouw. Een van beide protheses zit keer op keer niet goed en hersteloperaties worden slecht uitgevoerd. De behandelovereenkomst en het dossier zitten bovendien vol onduidelijkheden. Een zooitje dus.
Een cardioloog laat zijn patiënt een ICD-implantaat ondergaan. Met de operatie is niks mis, maar de patiënt wist niet wat de gevolgen van de ingreep zouden zijn…
Een kaakchirurg ontdekt fibreuze dysplasie in de kaak van een 13-jarige jongen. Hij schakelt drie andere specialisten in, onder wie een kinderarts, die een vijfde collega om raad vraagt. Geen van de vijf artsen neemt echter de regie.
Als de moeder van deze huisarts wordt opgenomen in een verpleeghuis, draagt de zoon de zorg over aan de verpleeghuisarts. Maar als deze enkele dagen later meldt dat moeder terminaal is, neemt de zaak een onoorbare wending.
Een patiënt is niet alleen ontevreden over de operatie aan zijn enkel, maar verwijt zijn orthopedisch chirurg ook een onbeschofte bejegening. Des te opmerkelijker dat hij zelf niet komt opdagen op de zitting.
De internist in onderstaande casus kon duidelijk niet voldoen aan de verwachtingen van zijn patiënte, een op dat moment 19-jarige vrouw met hereditaire hemolytische anemie.
In het leven van een kind zijn de bezoekjes aan de dokter doorgaans niet de meest vreugdevolle episodes.
Een anesthesioloog staat op het punt om een patiënte te verdoven als zijn mobiel afgaat. Hij neemt op en verricht dan, al telefonerend over ziekte-uitbraken bij de Olympische Spelen in Beijing, met één hand een discusdenervatie.
Een man komt op vrijdagavond op de huisartsenpost met een twaalf dagen oude kwetsuur aan zijn hand, eerder gediagnosticeerd als kneuzing. Hij eist een röntgenfoto, maar daar ziet de arts niks in.
Een vrouw komt bij de huisarts met een bloedende moedervlek in haar knieholte. Niks aan de hand, zegt de arts.
Een patiënt wordt onwel in de huisartspraktijk. Hoewel de huisarts aanbiedt haar naar huis te laten brengen, ziet hij haar even later zelf wegfietsen. De vrouw dient een klacht in, onder andere omdat de arts ongeïnteresseerd zou zijn…
Een 19-jarige man, alleen bekend met een spastisch colon, krijgt tijdens inspannende introductiedagen bij de krijgsmacht pijn aan zijn schouder en toenemend buikpijn.
De eerste maanden als minister van Volksgezondheid zitten erop. Hoog tijd voor een gesprek met minister Edith Schippers. ‘Ik vind het heel zuur om 314 miljoen te moeten weghalen bij de ziekenhuizen.’
Een huisarts draait ’s nachts als enige arts dienst op een huisartsenpost. De echtgenote van een patiënt met melanoomuitzaaiingen belt in paniek, omdat de situatie van haar man acuut verslechtert. Dan ontwikkelt zich een onaangenaam telefoongesprek.
Een tandarts vat zijn vakgebied ruim op en meent de borsten van zijn patiënte te moeten palperen. De vrouw doet aangifte, maar de wonderen zijn de wereld nog niet uit.
Een vrouw, verwikkeld in een juridisch gevecht met haar werkgever, overlegt een verklaring van haar psychiater aan de kantonrechter. Daarin heeft de psychiater in niet mis te verstane bewoordingen geschreven dat de werkgever haar depressie heeft veroorzaakt.
Een uroloog behandelt een vrouw met incontinentieklachten. Hij besluit tot een niet-beproefde behandeling waarover een trial loopt in het ziekenhuis. Dat de vrouw niet aan de inclusiecriteria voldoet, is niet het enige probleem dat zich daarbij voordoet.
Een 55-jarige man met diabetes type 2 komt met maagklachten bij zijn huisarts en dat gebeurt daarna nog heel wat keren.
De ademhalingsadviezen opvolgen en beter meedoen met activiteiten. Die raad krijgt een gedetineerde van de huisarts als hij voor de zesde keer in zes dagen klaagt over een verhoogde hartslag en benauwdheid.
Een 19-jarige dochter komt vanwege problemen thuis via de huisarts bij een psychiater. Die schrijft haar aripiprazol voor. Na enkele maanden komt ze weer bij de huisarts omdat haar menstruatie uitblijft. Dan maakt de huisarts de eerste van twee fouten.
Wegens bezwaren van zijn familie krijgt een schizofrene man niet de medicatie die hij volgens de psychiater nodig heeft. Onder invloed van een alternatief middel springt hij uit het raam.
Een patiënt weigert zich te laten onderzoeken door een dokter met een hoofddoek. Dat is haar goed recht: vrijheid, blijheid, als het om artsenkeuze gaat. Maar mag diezelfde patiënt ook eisen dat die hoofddoek afgaat?
Een 14-jarig meisje heeft zóveel verschillende klachten dat ze met acht behandelaars te maken heeft. De kinderarts vertrouwt het niet en slaat alarm bij het meldpunt Kindermishandeling. Maar dat pikken de ouders niet.