De huisarts die in deze tuchtzaak een waarschuwing krijgt, had al het gevoel dat er problemen zouden kunnen ontstaan rond het echtpaar aan wie zij zorg verleende. Ze schreef daarom veel in het dossier. Dat werkt bizar genoeg niet in haar voordeel in deze zaak.
Het is moeilijk om geconfronteerd te worden met een kind dat mogelijk geschaad wordt door zijn eigen ouders. Dat roept emoties op, maar tegelijkertijd moet u wel handelen. Uit onderstaande tuchtzaak blijkt hoe de KNMG-meldcode Kindermishandeling en huiselijk geweld daarbij kan helpen.
Informed consent van beide gezagdragende ouders is niet altijd vereist.
We signaleren en melden kindermishandeling steeds beter. Maar het aantal mishandelde kinderen neemt niet af. Alle meldcodes, RAAK-regio’s en programma’s ten spijt bergt iedere klas gemiddeld één kind dat thuis fors wordt mishandeld.
Ik heb het geteld: in de afgelopen acht maanden vuurde de Tweede Kamer maar liefst vier meldplichten op u af. Het regent meldplichten.
Onlangs besloot demissionair minister Klink tot invoering van een eigen bijdrage voor tweedelijns geestelijke gezondheidszorg. ‘Te gek om los te lopen’, noemde SP-kamerlid Renske Leijten het plan.
Op 6 februari 2009 is bij de Tweede Kamer een wetsvoorstel ingediend dat de invoering van de ‘Verwijsindex Risico’s Jeugdigen’ regelt (Verwijsindex Risicojongeren of VIR).
Vier regiobijeenkomsten over de Meldcode Kindermishandeling hebben inmiddels plaatsgevonden, de komende maanden volgen er nog vier. De belangstelling is enorm en daar is de KNMG natuurlijk blij mee. De meldcode moet uiteindelijk ‘tussen de oren’ van alle artsen komen.
Het lijkt zo logisch: een meldplicht voor kindermishandeling. Kindermishandeling komt veel voor en heeft grote gevolgen voor het verdere leven van mensen.
Invoering van de voorwaardelijke rechterlijke machtiging stuit nauwelijks op politiek verzet. Maar door de commotie over de observatiemachtiging dreigt het wetsvoorstel alsnog te stranden. Dat daarmee ook het voorstel van de Kamer voor intramurale dwa...
