Ergens in het najaar passeerde ik op de verbindingsweg van Houten naar Utrecht een gigantisch billboard. ‘Diak Clinic, snel de beste zorg, met aandacht voor jou’, las ik daarop. Daarnaast een fris en vrolijk gezicht van een jonge vrouw. Even was ik in verwarring. Had mijn vertrouwde Utrechtse Diakonessenziekenhuis een rebranding ondergaan en sprak men nu van het vlotte en hippe Diak Clinic zonder dat ik ‘in the know’ was?
Robert Crommentuyn is sinds 2011 adjunct-hoofdredacteur en in die functie verantwoordelijk voor de totstandkoming van het weekblad Medisch Contact, de bijlagenreeks Thema en het studentenmagazine Arts in Spe.
Spreek je uit. Zeg wat je denkt. Het klinkt vanzelfsprekend, maar is het allesbehalve. Dat laat zich ook deze week gelden. Zondag werd het Nationaal Holocaustmuseum in Amsterdam geopend.
Dat de geestelijke gezondheidszorg in crisis verkeert is geen nieuws. Eind vorig jaar stuurden de verenigde belangenorganisaties van psychologen (NIP), psychiaters (NVvP), instellingen (de Nederlandse ggz) en patiënten (MIND) een brief naar (toenmalig) informateur Ronald Plasterk met het dringende verzoek aan het komende kabinet om stevig in te grijpen.
Het is dezer dagen de vraag wat moeilijker is: een kabinet tot stand brengen met drie of meer centrumrechtse partijen óf concentratie van zorg realiseren in een complexe medisch-specialistische tak van sport.
Dry january is achter de rug! Met enige moeite heeft u zich de afgelopen maand door de alcoholvrije nieuwjaarsborrels heengeslagen. En u heeft de donkere winteravonden niet opgevrolijkt met een welverdiende borrel. Maar dat hoeft nu niet meer. De kurk kan weer van de fles, laat het gele, rode of transparante vocht maar vloeien. Bacchus is de komende elf maanden weer welkom. Toch?
Als ik dit schrijf zijn er nog drie dagen te gaan tot de verkiezingen. Op het moment ziet het er niet naar uit dat de uitkomst daarvan veel overeenkomst gaat vertonen met die van de peiling die Medisch Contact deed. Daarin werd GroenLinks-PvdA met afstand de grootste. Ruim 35 procent van de geënquêteerden had het voornemen om op deze partij te stemmen.
Een gebroken hart. Daarmee blijft Welmoed zitten na het afscheid van haar vak. Een vak dat ze uit liefde koos en met liefde beoefende. Maar nu niet meer. De liefde is gesmoord in een overdaad aan randzaken, bestuurlijke akkefietjes en een immer groeiend verantwoordingscircus, zo schrijft zij in een indringend Praktijkperikel.
Aan de mensen lag het niet. Die waren fantastisch. De ambulancebroeder was geïnteresseerd en begaan. De verpleegkundige op de SEH stelde me gerust en smeerde een boterhammetje voor me toen de wachttijd nogal opliep. De dienstdoende anios was duidelijk en kordaat.
Uit meerdere publicaties en verhalen is inmiddels duidelijk dat onze onderwijsminister Dennis Wiersma zijn temperament niet onder controle heeft. Een lange reeks medewerkers trok zijn horkengedrag niet en vertrok.
Welbeschouwd dankt Medisch Contact zijn bestaansrecht mede aan het feit dat lang niet alles in de zorg goed gaat. Ook in dit nummer wordt daarvan het bewijs weer geleverd. Lees bijvoorbeeld de column van Esther van Fenema.
Vorige week stuurde staatssecretaris Eric van der Burg de Meerjaren Productie Prognose (MPP) naar de Tweede Kamer. Dat is niet – zoals de naam doet vermoeden – een langetermijnvooruitzicht voor de Nederlandse maakindustrie. Verre van.
Het demonstratieseizoen lijkt in alle hevigheid losgebarsten. In Nederland, in Europa en ver daarbuiten. In Georgië, Israël, Moldavië en Frankrijk gingen de afgelopen week om zeer uiteenlopende redenen duizenden mensen de straat op. In eigen land trokken afgelopen zaterdag enkele duizenden mensen naar het Zuiderpark in Den Haag om te protesteren tegen het stikstofbeleid. Tegelijkertijd blokkeerden drieduizend mensen namens Extinction Rebellion de A12 in die stad.
Als ‘Edith Schippers’ trending is op Twitter, dan moeten de oren worden gespitst in de zorg. Deze voormalige minister van Volksgezondheid, DSM-topvrouw en VVD-coryfee wordt namelijk opzichtig door haar partij teruggelanceerd naar een voorname positie in de politiek.
Geschiedenis is het allerbelangrijkste vak dat je op school krijgt, zeg ik altijd tegen mijn kinderen. Die kijken me dan meewarig aan en gapen demonstratief. Maar ik blijf erbij dat je zonder kennis van het verleden niets begrijpt van het heden. Neem nu de boze huisartsen.
Afgelopen week was ik naar Schiphol om mijn dochter op te halen. Net na het invoegen op de A2 kreeg ik van haar een appje. ‘Vertraging! We zitten in het vliegtuig, maar we vertrekken nog lang niet.’ Zo mocht ze enkele uren in de buik van een stilstaand vliegtuig verblijven.
Bombardementen om voorvechters van een onafhankelijke staat op de knieën te dwingen. Het inzetten van burgers als menselijk schild. Lijken op straat. Volledige censuur. Het zijn beelden en omstandigheden met een akelige actualiteit. Ik kwam ze echter tegen op de expositie Revolusi, over de onafhankelijkheidsstrijd van Indonesië, die op dit moment in het Amsterdamse Rijksmuseum te zien is.
‘Alleen samen krijgen we corona onder controle.’ Het zijn zeven simpele woorden. Maar nog niet eerder tijdens de coronacrisis leek dit eenvoudige streven zo ver buiten bereik.
Ooit was 1 miljard euro (€ 1.000.0000.000) veel geld. Het was bijvoorbeeld genoeg om alle dure medicijnen voor de behandeling van kanker (prijspeil 2018) te betalen. En in 2019 konden we er een jaar lang de opleiding van alle aiossen mee financieren. En nog wat overhouden ook.
Vorige week had ik een gesprek met een teleurgestelde auteur wiens artikel door ons werd afgewezen voor publicatie. Het artikel ging over het coronatestbeleid. Onze bezwaren waren inhoudelijk van aard. Ook vonden wij de vorm van het artikel minder geschikt. Hierover waren we het misschien niet volledig eens, maar de uitleg werd geaccepteerd.
Nederland telt volgens sommigen inmiddels 17 miljoen virologen. Wat op zichzelf wel weer grappig is: ‘virologie’ is immers geen erkend specialisme, wat de waarde van dit expertisegebied bij voorbaat twijfelachtig maakt.
Kort voor het bereiken van de finish brak wielrenster Annemiek van Vleuten op 17 september haar pols bij een val in de etappekoers Giro Rosa. Ze wist nog zelfstandig de eindstreep te halen, maar stapte daar hoofdschuddend af: einde wedstrijd. En erger nog: geen prolongatie van haar wereldtitel.
De documentaire Midnight Family van de getalenteerde Amerikaan Luke Lorentzen behandelt vele thema’s. Van ‘ouderschap en opvoeden’ tot ‘de falende staat’. Maar ‘overleven’ springt er uit.
Als vader van drie dochters wil ik liever niet weten dat seksueel geweld tegen vrouwen alomtegenwoordig is. Ja, ook jongens en mannen zijn slachtoffer. Maar meisjes en vrouwen (nog) veel vaker.
‘Laten we het maar niet over Trump hebben’, sprak de gepensioneerde internist afgelopen weekeinde tijdens een etentje dat hij graag gezellig wilde houden. We hadden aan de hand van het verhaal over Trumps golfhandicap weer eens vastgesteld dat deze Amerikaanse president een oplichter en een leugenaar is.
