Meer van Irene Braakman; huisarts op Curaçao

Op 4 december 1997 is het historische gedeelte van Willemstad, gesticht in de 17de eeuw, op de Werelderfgoedlijst van de UNESCO geplaatst ...

Serapio heeft hoge bloeddruk, torenhoge bloeddruk zelfs, maar het lijkt hem weinig te kunnen schelen. Z’n vrouw Isabel klaagt er af en toe over, maar iemand tegen zijn zin behandelen kan niet.

In de buurt waar onze praktijk is gevestigd...

Huisarts op CuraçaoNooit zal ik ons eerste contact, nu bijna dertig jaar geleden, met de manzalinjaboom vergeten. Dit is een boom met heerlijk geurende appeltjes. En hoewel de geur je misschien uitnodigt om een hap in zo’n appeltje te zetten, moet je ...

Huisarts op CuraçaoHoewel het orkaanseizoen officieel nog niet was begonnen, was de wind stilgevallen. Opvallend, want meestal is het - gek genoeg - op dit eiland alleen windstil als de orkanen hoog boven ons langssuizen. De regen liet lang op zich wa...

Met een verveeld en chagrijnig gezicht komt Graciela de spreekkamer binnen. Vijftien jaar is ze. Ze is behoorlijk opzichtig gekleed. Haar korte en gestraighte haren staan als stijve stekels op haar hoofd. Haar oudere zusje Dorita heeft haar met veel m...

De eerste jaren dat ik in mijn praktijk werkte, had ik soms moeite om het juiste adres te vinden als ik op huisbezoek werd ontboden. In sommige buurten, en zeker de buurten die tot onze praktijk behoren, is de nummering van de huizen nogal chaotisch e...

Zuchtend komt Cindy de spreekkamer binnen. Een goedgeklede vrouw met een pruik op die haar hoofd een beetje te groot maakt. Erg vrolijk kijkt ze niet. Ze ploft op de stoel neer. Ik kijk haar aan en zeg niets. ‘Mijn knieën dokter, ze voelen alsof ze on...

Huisarts op Curaçao Van oudsher is het op Curaçao de gewoonte dat oude mensen bij de kinderen blijven wonen. Eigenlijk is het andersom: de kinderen blijven bij de ouders wonen. Soms presenteren ouderen klachten over hun kinderen: ‘Ze willen niet luis...

Toen in 1816 de Nederlandse Antillen van Engelse in Nederlandse handen overgingen, bestonden er nauwelijks echte dokters op Curaçao. Na de afschaffing van de slavernij waren de slaven aangewezen op hun eigen kruidendokters, kurioso of kurandero genoem...