Gezondheidswetenschapper Jolanda Dwarswaard onderzocht de beroepsethiek van chirurgen en huisartsen. Wat de ene groep te weinig heeft, heeft de andere te veel. ‘Chirurgen mogen best wat proactiever zijn. En huisartsen hoeven niet met elke wind mee te waaien.’
Artsen zijn blij als hun patiënten open zijn en zelf meedenken. Patiënten waarderen het vooral als ze serieus worden genomen. Aldus enkele uitkomsten uit het onderzoek van Medisch Contact en de Consumentenbond over de arts-patiëntrelatie.
Een hoogbejaarde Italiaanse regisseur sprong onlangs uit een raam van het ziekenhuis waar hij werd behandeld voor prostaatkanker. Het voorval heeft de roep om liberalere euthanasiewetgeving versterkt, maar die lijkt nog ver weg.
Veel specialisten zijn bang dat ze er in een ziekenhuisbrede stafmaatschap financieel op achteruitgaan. ‘Ik noem dat opportunisme van de korte termijn’, pareert chirurg Onno Guicherit van Bronovo. Daar zijn ze al tien jaar verlost van al die aparte ‘winkeltjes’.
Als er ergens wordt samengewerkt, is het op de Spoedeisende Hulp. Het is geen uitzondering dat zeven paar professionele handen zich tegelijk bezighouden met één verkeersslachtoffer. Een fotoreportage.
Maarten Haazebroek en zijn collega fotograferen kindjes die dood worden geboren of kort na de geboorte overlijden. Omdat goede foto’s de ouders kunnen helpen het verlies een plek te geven.
‘Het kwade van de dood is dat die de lijnen afkapt’, zegt ethicus Govert den Hartogh in een interview over dood, doodsverlangen en hulp bij euthanasie. ‘Je lijdt als je weet dat je je levensverhaal niet kunt voortzetten.’ En in dát levensverhaal moet een arts zich verplaatsen, als een euthanasieverzoek op zijn weg komt.
Wanneer een patiënt om euthanasie vraagt vanwege dreigende alzheimer, komt het aan op een goede timing. Van de ene kant moet je zeker weten dat iemand de ziekte ook daadwerkelijk heeft, van de andere kant moet diegene nog wel in staat zijn om een weloverwogen beslissing te nemen.
De kritiek op de Inspectie voor de Gezondheidszorg is niet van de lucht. Het voorlopige hoogtepunt daarvan – of liever: dieptepunt – was in november het interview met IGZ-baas Gerrit van der Wal in NOVA. Tijd voor een herkansing.
Commercialisering in de zorg, de verplichting ANW-diensten te draaien en de toenemende papierwinkel; veel oudere huisartsen zijn het plezier in hun vak kwijtgeraakt.
De nieuwe Orde-voorzitter Willem van der Ham ziet het als zijn missie om zijn collega-specialisten duidelijk te maken dat de marktwerking er écht zal komen en vooral: wat dat voor hen betekent.
Op verzoek van Medisch Contact vulden ruim 4000 specialisten een vragenlijst in over hun ideale beroep. Bij een grote minderheid past het eigen specialisme precies in dat ideaalbeeld.
Ex-tropenarts en oogarts Peter Hardus (59) is nu huisarts op een van de Orkneys, ten noorden van Schotland. Soms moet ik ook een tand trekken en tijdens een visite vind ik het geen probleem om even te kijken waarom de telefoon het niet doet.
Een bejaarde vrouw valt en breekt een wervel. Ze belandt in bed, gaat langzaam achteruit en sterft uiteindelijk. Een niet-natuurlijke dood, concludeert de huisarts en schakelt de gemeentelijk lijkschouwer in.
Het wordt steeds gewoner: bedrijfsgeneeskundige diensten in een commercieel jasje. Inmiddels heeft al zon 10 procent van de bedrijfsartsen zich zelfstandig gevestigd. Grootste obstakel is vooralsnog de financiering.
Vóór een borstamputatie vrezen veel vrouwen dat hun lichaam lelijk wordt, uitgeteerd, met een groot litteken en zelfs brandwonden door de bestraling.
Het Friese model is het levende bewijs dat decentrale oncologische zorg van goede kwaliteit mogelijk is.
Wie de Begroting 2006 van het ministerie van VWS heeft doorgebladerd, blijft zitten met een ernstig gevoel van verveling. En met de vraag waar al dat misbaar over het ook dit jaar weer terzijde geschoven embargo eigenlijk voor nodig was.
In het Sittardse Maaslandziekenhuis voeren medisch specialisten onderling functioneringsgesprekken. Gestructureerd, met nadruk op wat goed gaat en resulterend in concrete plannen om het in de toekomst nóg beter te doen.
Op het spreekuur van de huisarts laat de multiculturele samenleving zich gelden. Werd het omgaan met allochtone patiënten aanvankelijk gezien als lastig, inmiddels brengen huisartsen allerlei oplossingen in praktijk.
Gansch het raderwerk staat stil, als uw machtige arm het wil, zette politiek tekenaar Albert Hahn in 1903 boven zijn beroemd geworden prent over de eerste van de twee spoorwegstakingen van dat jaar.
De Nederlander die terugkijkt in de tijd, kan alleen maar vaststellen dat de zorg aan kinderen geweldig is verbeterd.
Remy Hira Sing, hoogleraar jeugdgezondheidszorg, wil meer dan alleen vaccineren en behandelen. Hij wil jeugdigen en hun ouders ook wijzen op de risicos die aan bepaalde leefstijlen kleven.
Terri Schiavo bracht de ethische dilemmas rond patiënten in een vegetatieve staat in het brandpunt van de publieke aandacht. MC sprak met twee Nederlandse verpleeghuisartsen over het behandelen van vegetatieve patiënten....
Zestig jaar geleden zat het westen van Nederland vrijwel zonder eten. Gas en licht waren er ook niet meer en zeep, kleren en schoenen waren luxeartikelen geworden. Twee artsen vertellen over hun ervaringen in die winter.
