Dolf Algra
Dolf Algra (1952) was tot voor kort zelfstandig bedrijfsarts en adviseur in Rotterdam.
Dolf Algra (1952) was tot voor kort zelfstandig bedrijfsarts en adviseur in Rotterdam.
Om maar meteen met de deur in huis te vallen, we hebben een probleempje. Er zijn te weinig bedrijfsartsen beschikbaar om al het werk te doen. Ook bij u in uw zorgorganisatie. De oorzaak ervan is simpel: te grote uitstroom bij te weinig aanwas.
De burn-out bestaat niet meer. Het is maar even dat u het weet. Niet in de werkelijkheid van alledag natuurlijk, maar wel in de statistieken. Het CBS heeft deze diagnose een tijdje geleden vrijwel ongemerkt afgeschaft. Het heet nu ‘psychische vermoeidheid door het werk’. Dat is bijna hetzelfde, maar toch net weer even anders. Waarom eigenlijk?
‘Op deze foto zie je vier lachende jongens. Eigenlijk niks geks te zien. Eén van de vier jongens ben ik. Mart staat helemaal rechts, hij is onlangs vader geworden. Martin en Ian hebben zelfmoord gepleegd.’
Viermaal kruiste de Amsterdamse psychiater P.C. Kuiper mijn levenspad. Ik heb hem nooit in levende lijve ontmoet, maar toch liet hij elke keer een onuitwisbare indruk achter. Altijd bleef er namelijk iets hangen.
En dan nu het weerbericht voor werkend Nederland: rammelende sociaal-medische begeleiding van zieke medewerkers én gebrek aan medische expertise over werk teisteren het land en zullen voor langere tijd het werkplezier verstoren. Spreekuren worden afgelast, sociaal-medisch overleg uitgesteld en advies over UWV-/WIA-aanvragen ernstig vertraagd.
De kopkant van de medaille zegt: de bedrijfsarts is in nood. Hoge nood zelfs, want het tekort aan bedrijfsartsen is zo groot dat die niet meer kan worden ingehaald. Dat blijkt uit de laatste berekeningen van het Capaciteitsorgaan. En daarmee staat de dienstverlening – in zijn volle breedte – op de tocht. Een serieuze zaak, lijkt me. Iemand moet al dat werk toch doen?
‘Wat een enorme sukkel is die bedrijfsarts eigenlijk. Gaat hij zelf weg, omdat die geen deuk in een pakje boter kan slaan én vertelt niemand, maar dan ook niemand, dat je ook een klacht bij ons of de vakbond kunt indienen.’
Stel: je bent bestuurder van zomaar een ziekenhuis in Nederland en je ergert je groen en geel aan dat hoge ziekteverzuim. Dus bedenk je een plan om het verzuim structureel met 1 procent te reduceren.
‘Jonge dokters ervaren meer burn-outklachten dan ooit tevoren.’ Zomaar een kop in Medisch Contact deze maand. Een kwart (!) van de jonge garde zegt last te hebben van burn-outklachten. Het rare is, aldus psychiater Christiaan Vinkers, dat we eigenlijk helemaal niet goed weten wat burn-out precies is. Het is geen harde medische diagnose. Het blijkt een onwerkbaar containerbegrip.
Ik had nog niet eerder van psychiater en trauma-expert Bessel van der Kolk gehoord, totdat ik een tijdje geleden in een opiniestuk las dat de beste man er ‘ronduit gevaarlijke ideeën’ op na zou houden.
Soms zakt je de moed echt heel diep in de schoenen. Dat overkwam me bij het lezen van het laatste jaarverslag van het UWV.
Met de inval van de Russen in Oekraïne is ook de idylle van het boek De meeste mensen deugen van Rutger Bregman volledig uit elkaar gespat. Deze bestseller – ook erg populair onder (jonge) artsen – kan per direct de prullenbak in.
Met de inval van de Russen in Oekraïne is de oorlog terug in Europa. En in onze huiskamers. En in onze hoofden. En daar moeten we wat mee. Ook wij als dokters.
Ik ben opgegroeid in de Koude Oorlog. De eerste keer dat ‘de Russen’ bewust mijn pad kruisten moet in 1962 geweest zijn. Tijdens de Cubacrisis. Op de lagere school deden we een Bescherming Bevolking (BB)-oefening: wat te doen als de bom valt. Wie het snelst onder de tafel zat had gewonnen. En het keldertje bij ons thuis stond opeens stampvol met blikvoedsel en beschuit. De mof was de oude vijand, Iwan de nieuwe.
Wout de Boer was meer dan 42 jaar verzekeringsarts. In die tijd heeft hij in zijn vakgebied wel zo’n beetje alles meegemaakt én voorbij zien komen. En dat is nu terug te lezen in zijn alleraardigste en gratis te downloaden Terugblikken op sociale verzekeringsgeneeskunde, uitgegeven door het Trefpunt Medische Geschiedenis Nederland.
Ik weet niet hoe het u vergaat, maar ik ben onderhand het overzicht over het aantal gendervarianten behoorlijk kwijtgeraakt. Er schijnen op dit moment maar liefst 58 varianten in omloop te zijn, verdeeld over negen hoofdstromen (LHBTIQAPC).
Psychiater en BN-er Bram Bakker hangt zijn registratie aan de wilgen en kapt ermee. Hij heeft een grens getrokken. Vanaf nu is hij psychiater af. Zo vertelt Bakker in een uitgebreid interview met Coen Verbraak in de NRC van afgelopen zaterdag.
Af en toe passeert er een berichtje dat erop wijst dat ergens iets faliekant misgaat. ‘Mensen in financiële problemen door tekort keuringsartsen bij UWV’( NOS, 9 augustus 2021) is er zo eentje. Probleem, oorzaak en plaats delict in slechts negen woorden samengevat. Het lijkt een rimpeling, maar het is de dode kanarie in de mijn.
Het broeit in doktersland. Jonge klaren komen steeds slechter aan de bak. Een mismatch tussen de in- en uitstroom van medisch specialisten. Om het officieel te zeggen. Maar is dat het echte probleem?
‘We gaan voor twintig zetels, maar vijf zou ook mooi zijn’, riep voorvrouw Esther van Fenema van NLBeter enthousiast bij de oprichting ervan in november 2019.
Het is verkiezingstijd, dus plugt ieder zichzelf respecterende lobbypartij nu zijn wensenlijstje bij politiek Den Haag. Vroegtijdig voorsorteren kan straks veel werk schelen.
Het is weer sale in politiek Den Haag. Woensdag 17 maart zijn er Tweede Kamerverkiezingen en worden de kaarten opnieuw geschud. De talkshows lopen vol, de politieke marktkooplui draaien overuren, en de spindokters staan in de overdrive. Hoe plug je jouw boodschap en weet je je politieke tegenstanders een hak te zetten? Politiek is in de eerste plaats toch gewoon strijd. Strijd om stemmen. En om macht.
2020 was een bewogen jaar. Ook voor de bedrijfsarts. Een korte terugblik in vogelvlucht.
In de krochten van bv Nederland blijkt een interessant, maar ook wat louche handeltje in werkadviezen gaande te zijn. Ontevreden en verongelijkte werkgevers zijn op zoek naar bedrijfsartsen die dealen in ‘gewenste werkadviezen op maat’.