Meer van Dingeman Rijken

Tropenarts Dingeman Rijken werkte in een ebolabehandelcentrum van het Rode Kruis bij Kenema in Sierra Leone.

Gisteravond is de familie Conteh uit Sukudu in het centrum opgenomen: een vader met zijn beide kinderen, van 2 en 5 jaar oud. Zijn vrouw is vorige week in het ziekenhuis overleden na een miskraam. Op de kraamafdeling slaat het nieuws in als een bom:

De afgelopen week hebben we hard gewerkt om de triage te verbeteren. Alle patiënten komen nu langs de triage voordat ze het ziekenhuis in mogen. Het is daarom vrij druk geweest, ook binnen het centrum, al zijn de meeste ebolatesten negatief.

Vanmorgen vroeg wacht Abibatu ons op. Ze is een overlevende van ebola: op 20 december is ze uit het behandelingscentrum in Kenema ontslagen. Maar bij thuiskomst trof ze haar 5 maanden oude zoontje ondervoed en uitgedroogd aan.

Zo rustig als het vanmorgen was, zo druk is het vanmiddag. Twee ambulances en een legerpick-up arriveren tegelijk met zes patiënten in totaal.

Vanochtend tref ik de zuster van de kinderafdeling aan achter haar bureau, gehuld in beschermende kleding. Op het bed tegenover haar ligt een dood kindje onder een deken.

Eerder deze week werd bekend dat het lokale ziekenhuis de toestroom van patiënten niet langer aankon. De begraafteams zijn uitgeput en een WHO-rapport spreekt over ‘gestapelde lijken’.

Aminata, de moeder van de kleine Marie, is vanmorgen in alle vroegte overleden. Haar twee kinderen in de kinderopvang zijn nu wees geworden.

Later in de middag brengen we haar kinderen bij het gaas, om haar te laten zien dat het goed met hen gaat. Ze is zo verzwakt dat ze maar nauwelijks zitten kan.

Gisteravond arriveerde de 18-jarige Moses met een ambulance uit Kono. Tijdens de triage vroeg hij naar zijn moeder, die vorige week in ons centrum werd opgenomen en kort daarna overleed. De boodschap komt hard aan.

De helft van de twaalf patiënten uit Kono blijkt negatief voor ebola. Het bezorgt me een dubbel gevoel met zowel blijdschap als bezorgdheid. De andere helft is namelijk positief getest en beide groepen hebben onderling veel contact gehad.

Sinds 14 november ligt Isatu in tent 6 in de ‘confirmed zone’. Haar baby overleed kort na aankomst. Even geeft Isatu het op. Ze heeft geen wil om te (over)leven zonder haar meisje.

Ondanks dat kleine Marie gisteren aan de beterende hand leek, is ze vandaag een stuk zwakker. Als ik haar water geef knabbelt ze niet met haar tandjes op de rand van de kom, zoals ze anders wel doet ...

Vanmorgen vroeg overleed de 27-jarige Fina. Ze arriveerde drie dagen terug, samen met haar echtgenoot Joseph en hun twee kinderen.

Vanochtend beginnen we met goed nieuws: de bloedmonsters van zes patiënten zijn negatief voor ebola! Twee patiënten in de ‘suspected zone’ blijken negatief en kunnen terug naar het ziekenhuis voor verdere evaluatie van hun klachten.

Tijdens de doktersronde zien we het broertje en zusje naast elkaar voor het gaas staan, starend naar de andere tent waar hun moeder en kleine zusje zijn.

Op elk graf staat een bordje met de naam en leeftijd van de overledene. Het contrast van de roodbruine graven en het glooiende groene landschap is groot.

Traditionele leiders in de Zuid-Afrikaanse provincie Oost-Kaap eisen dat de website ulwaluko.co.za onmiddellijk wordt gesloten…