Meer van Désirée Hairwassers

  • Kankerscreening en wat écht beter moet

    Over kankerscreening en vooral het feit dat mensen niet op de hoogte zijn van de nadelen, schrijf en twitter ik veel. Ik volg de wetenschap op de voet. Informatie over de exacte cijfers, zowel over de voor- als de nadelen, is ingewikkeld, omdat wetenschappers elkaar bevechten en bestrijden. Kankerscreening is een echte controverse. Eenduidigheid komt er nooit.

  • De schade van verplaatste operaties

    En toen… werd ze gebeld door het ziekenhuis dat de operatie verzet moest worden. De dame aan de telefoon had gezegd dat er een patiënt was die haar plekje harder nodig had. Spoed was het, werd gezegd.

  • Mails en beroepsgeheim

    Dokters mogen niet meer mailen, want mails zijn onveilig. Patiënten mogen wel mailen. Zoals ze de uitnodiging voor hun verjaardag mailen:, of ‘tante Corrie vragen om een recept voor stoofvlees’, zo mailen ze hun vragen, gedachten en zorgen naar zorgverleners.

  • Do as much nothing as possible

    Ik bewonder artsen die zeggen: ‘Do as much nothing as possible.’ En toch… Een paar maanden ging mijn hart steeds zo tekeer als ik in bed lag.

  • 'Hadden de aangeklaagden bij voorbaat de sympathie?'

    Alle tuchtklachten zijn ongegrond bevonden. Ik had het niet verwacht en ben echt van slag. Ik voel me neergezet als een onredelijke zeur. Als ik had geweten dat er een reële kans was dat het zo beoordeeld zou worden, was ik er niet aan begonnen.

  • Voor het hekje bij de tuchtrechter

    Huisarts Marco Blanker moest voor de tuchtrechter verschijnen. En Désirée Hairwassers, die blogt vanuit het patiëntenperspectief, spande een tuchtzaak aan. Ze schrijven elkaar over hun ervaring met het tuchtrecht.

  • 'Het gaat mij erom dat de zorg voor anderen verbetert'

    Ik denk ook dat er veel valt te verbeteren als mensen die een tuchtklacht indienen, begeleid worden. Het zou fijn zijn als iemand hen helpt helder te krijgen wat hun klacht is en vooral ook wat ze willen bereiken.

  • Een hele zorg minder

    Hartelijk dank voor dit geweldige nieuws! Al jaren stoor ik mij aan de zinloze en tijdrovende klus die we onze medemensen van het schoonmaakbedrijf in de maag splitsen: het legen van de vuilnisbakken.

  • Nooit meer terug naar blanco of hoe je gek wordt van instanties

    Ik denk na over mijn incasseringsvermogen. Elke worsteling met instanties heeft me minder onbevangen gemaakt. Ik ben nog assertiever geworden. Ik heb het vertrouwen verloren dat dingen goed gaan zonder een vinger aan de pols te houden. Ik heb te vaak meegemaakt dat niemand verantwoordelijkheid neemt. Op je kwetsbaarste momenten is er niets ergers dan dat.

  • Gezeik

    Ons gezin bestaat uit een man, een vrouw, een kind en twee poezen, Sammie en Loekie. Loekie woont al jaren bij ons. Een zwartoranje poes, een beetje schichtig, maar heel goed in het vangen van muizen en ratjes, die ze als dank voor onze liefde, volledig of als resterende organen op de deurmat legt.

  • Vast niks

    U kent ze vast wel, die patiënten die heel vaak komen en heel vaak vermoeden dat ze iets mankeren. In elke moedervlek zien ze kanker. Bij elk pijntje vermoeden ze een dodelijke ziekte onder de leden te hebben. Elke week zitten ze weer bij u in de spreekkamer en elke keer weer zegt u dat het ‘waarschijnlijk niks’ is.

  • Een terminaal zieke laat je niet in de steek

    Op het lotgenotenforum waar ik schreef vonden wij, dames met borstkanker, die Kluun allemaal een lul. Er schreef één man mee, een weduwnaar. Zijn vrouw was overleden aan borstkanker, toen hun dochtertje één jaar was. Hij schreef: ‘Ik ben niet vreemdgegaan, maar ik snap die Kluun wel. Jullie oordelen allemaal over een situatie waarin jullie nooit gezeten hebben.'

  • Uniek ziek

    Toen ik ongewenst kinderloos was en midden in alle behandelingen zat, voelde ik me vaak eenzaam. Het verdriet was zo groot. Ik had het gevoel dat niemand me echt begreep, behalve mijn lotgenoten die ik grotendeels online, via een lotgenotenforum, had leren kennen.

  • Belgische cowboys

    ‘Belgische artsen zijn cowboys’, zei mijn chirurg toen ik hem vertelde dat ik voor een borstreconstructie naar België wilde.

  • Désirée Hairwassers

    Désirée Hairwassers is gezondheidswetenschapper en borstkankerpatiënte /-activiste. Ze blogt vanuit patiëntenperspectief.

  • De knuffel van mijn arts

    Laatst las ik dat een inspecteur voor de gezondheidszorg in een zaak bij het tuchtcollege beweerde dat in de relatie tussen arts en patiënt een knuffel niet professioneel zou zijn.

  • Transparantie, ho maar!

    Informatie over kwaliteit en kosten in de zorg moest beter worden ontsloten, vond de minister. Welnu, hierbij twee voorbeelden uit de wereld die ik het beste ken, waarbij die transparantie voor patiënten nog steeds niet geregeld is.

  • Mensen maken het verschil

    Mijn vader is dood. Voorspeld werd dat hij nog drie maanden zou leven, maar dat werd 2,5 jaar. Overstappen naar een ander ziekenhuis heeft hem een flink stuk levensverlenging gegeven met elke dag kwaliteit van leven.

  • Spierballentaal - Désirée Hairwassers

    Steeds weer zie ik spierballentaal die mij tegen de borst stuit. Zo was er onlangs een oproep, met de titel My Small Step, om ‘een vuist te maken tegen kanker’.

Cookies op Medisch Contact

Medisch Contact vraagt u om cookies te accepteren voor optimale werking van de site, kwaliteitsverbetering door geanonimiseerde analyse van het gebruik van de site en het tonen van relevante advertenties, video’s en andere multimediale inhoud. Meer informatie vindt u in onze privacy- en cookieverklaring.