Vaker dan gedacht genetische afwijkingen bij miskraam eerste trimester
Chromosomale afwijkingen blijken vaker dan gedacht de oorzaak te zijn van miskramen in het eerste trimester. Dit blijkt uit onderzoek van Rick Essers e.a. in Nature Medicine.
Chromosomale afwijkingen blijken vaker dan gedacht de oorzaak te zijn van miskramen in het eerste trimester. Dit blijkt uit onderzoek van Rick Essers e.a. in Nature Medicine.
In Nederland ondergaan meer dan 30 duizend vrouwen per jaar een keizersnede. Bij bijna 18 duizend van hen ontstaat daarna een niche, een uitpuilend litteken in de baarmoeder. Ongeveer 10 duizend vrouwen houden daar klachten aan over zoals buikpijn, bloedverlies of vruchtbaarheidsproblemen. Saskia Klein Meuleman c.s. (onder andere Amsterdam UMC) hebben deze klachten nu na raadpleging van deskundigen een naam gegeven: Cesarean Scar Disorder (CSDi). In Jama Network Open zetten ze uiteen hoe ze daartoe gekomen zijn.
Neonatale en verloskundige protocollen voor verwijzing lopen in Nederland uiteen van ziekenhuis tot ziekenhuis. Dat concludeert verloskundige Bahareh Goodarzi in haar proefschrift over risicoselectie in de geboortezorg.
Een vaste lage dosering heparine van laag moleculair gewicht (LMWH) volstaat ante en post partum bij vrouwen bij wie een tromboseprofylaxe is geïndiceerd. Dat schrijven Ingrid Bistervels (Amsterdam UMC) e.a. in The Lancet.
Samen met een obstetrieverpleegkundige begeleid ik de ouders van een doodgeboren kind. Suus* liet om onverklaarbare redenen het leven, intra-uterien bij 38 weken. Een intens verdrietige situatie. Zij werd vlot geboren en zag er prachtig uit.
Spanje moet een vrouw compenseren die gedwongen werd een keizersnede te ondergaan terwijl haar armen waren vastgebonden, oordeelde het Comité voor de uitbanning van discriminatie van vrouwen (Cedaw) van de VN donderdag.
De depressieve gevoelens die Claire Vaye Watkins sinds de bevalling van haar kind kent, gaan niet meer weg. In haar nieuwste roman, Ik hou van je maar ik kies het duister zijn de naam van de schrijver en het hoofdpersonage identiek.
De minister van Volksgezondheid, Welzijn en Sport stemde op 15 maart in met het Besluit obstetrie en gynaecologie zoals vastgesteld door het CGS op 12 januari.
Het College Geneeskundige Specialismen (CGS) heeft op 12 januari. het gewijzigde Besluit obstetrie en gynaecologie na de adviesronde, definitief vastgesteld.
‘Toen ik na een sabbatical van drie maanden terugkwam in het ziekenhuis, bleken ze de partussetten – die we onder andere gebruiken bij het doorknippen van de navelstreng – te hebben vervangen door een wegwerpvariant. Die is net als de herbruikbare partusset gemaakt van staal, maar gooi je na gebruik direct bij het afval.’
Op verzoek van de Nederlandse Vereniging voor Obstetrie en Gynaecologie (NVOG) is het Besluit obstetrie en gynaecologie op enige onderdelen aangepast om het meer in lijn te brengen met het nieuwe landelijk opleidingsplan LOGO.
Uit een online-enquête onder zwangeren bleek dat het aantal vrouwen met angst- en somberheidsklachten in de periode april-mei 2020 was verdubbeld vergeleken met een voorgaande meting in 2017-2018. Dat schrijven Stefania Vacaru (Radboudumc) en collega’s in Scientific Reports.
Een zwangere psycholoog is na een eerdere keizersnede door de huisarts verwezen naar de gynaecoloog. De vrouw verschijnt daar wel, maar geeft aan zich niet te willen laten begeleiden.
Er zou meer wetenschappelijke aandacht aan miskramen mogen worden besteed, zegt gynaecoloog Mariëtte Goddijn (Amsterdam UMC). Bijvoorbeeld om de kans op een volgende, voldragen zwangerschap beter te kunnen voorspellen. En te vergroten.
Ook zwangere vrouwen kunnen zich laten vaccineren tegen covid-19: zij of hun kind lopen daarbij geen extra gevaar. Onderzoek door Tom Shimabukuro e.a. (Centers for Disease Control and Prevention), verschenen in NEJM, laat in dat opzicht bemoedigende resultaten zien.
Niet iedereen hanteert dezelfde definitie van een kwetsbare zwangere vrouw, merkten ze in de regio Rotterdam. Maar dat is wel nodig om de zorg- en hulpverlening op één lijn te krijgen en deze vrouwen tijdig passende zorg te kunnen bieden.
Zweeds onderzoek laat zien dat wachten met inleiden tot 42 weken zwangerschap een verhoogd risico op overlijden van de baby met zich meebrengt.
Routinematig echo’s maken in de derde trimester van laag-risicozwangerschappen levert geen vermindering van slechte perinatale uitkomsten op. Dit blijkt uit Nederlands onderzoek waarover Jens Henrichs e.a. in The BMJ schrijven.
Ernstig obese vrouwen die een maagverkleiningsoperatie hebben ondergaan, maken een grotere kans gezonde kinderen op de wereld te zetten dan vrouwen bij wie dat niet is gebeurd.
Ik zag een behaard babyhoofdje tevoorschijn komen, hoorde tegelijkertijd de bijna-moeder schreeuwen dat zij het allemaal niet meer kon en ik besefte welk probleem ik aanschouwde. Een rampzalige ontwerpfout.
Simone (29) is zwanger van haar tweede kind.* Ze wil, net als de eerste keer, thuis bevallen. Maar vanwege haar geloof als Jehova’s getuige wil ze geen bloed of bloedproducten ontvangen. Hetgeen bij massaal bloedverlies haar kans op overleving zou verkleinen. Hoe vindt u dat een ziekenhuis in zo’n casus moet (kunnen) optreden?
Inleiden van de bevalling bij 41 weken vergeleken met een afwachtend beleid tot 42 weken valt net iets gunstiger uit voor het kind, maar veel scheelt het niet. Dat blijkt uit een multidisciplinair Nederlands onderzoek (de Index-trial) dat door verloskundigen en gynaecologen is uitgevoerd onder 1800 zwangere vrouwen met een ongecompliceerde zwangerschap.
Veel ernstige aangeboren aandoeningen zijn al in een vroeg stadium van de zwangerschap met een echo vast te stellen. Alle zwangere vrouwen zouden daarom standaard een 13-wekenecho moeten krijgen.
Ongeveer een derde van de kinderen die doodgeboren worden krijgt in Europa geen officiële registratie. Het gaat daarbij om doodgeboorten tussen de 22ste en 28ste week van de zwangerschap. Dat blijkt uit een studie in The Lancet van Lucy Smith e.a. uitgevoerd in negentien landen, waaronder Nederland.
Barende vrouwen die pijnbestrijding krijgen met pethidine, hebben 41 procent kans om te moeten opschalen naar epidurale pijnstilling. Bij patiëntgestuurde analgesie met remifentanil is deze kans 19 procent.