Eens in de zoveel tijd wordt het ‘jongeklarenprobleem’ in de spotlights gezet. Met een enquête, seminar, webinar of podcast van een bestuur, werkgroep, kernteam, stuurgroep, denktank of commissie wordt aandacht gevraagd voor een hardnekkig en complex probleem dat meer dan een decennium bestaat en inmiddels, zo wordt geschat, een kleine duizend medisch specialisten raakt.
De werkeloosheid onder jonge medisch specialisten moet op korte termijn worden teruggedrongen. Ook moet er minder gebruik worden gemaakt van tijdelijke en oneigenlijke arbeidscontracten voor jonge medisch specialisten. Het inzetten van tijdelijke contracten lijkt onderdeel van een verdienmodel.
Ik heb een collega. Zo een die iedereen zich zou wensen, collegiaal, een goede dokter en daarbuiten ook nog een leuk mens. Een vriend. We volgden een deel van de opleiding samen, deelden lief en leed. Daarna scheidden onze wegen zich.
Veel jonge klaren zwerven na hun opleiding van tijdelijk contract naar tijdelijk contract. Niet zelden betekent dat: verhuizen. Deze specialisten kozen voor een nieuwe woonplaats en werden er nog gelukkiger van ook.
‘Papa, werk je niet meer?’ Dat was een van de eerste reacties van zijn middelste dochter (6 jaar) toen Mustafa Dönmez nog maar net als anios bedrijfsgeneeskunde aan de slag was.
Terwijl we in de ziekenhuizen met een enorme inhaalslag bezig zijn om alle uitgestelde zorg in te halen, komt een deel van de startende medisch specialisten maar moeilijk aan het werk. Zoals chirurg Jeroen, met ruim veertien jaar opleiding en een specialisme in de maag- en slokdarmchirurgie. In een jaar tijd heeft hij achttien keer gesolliciteerd. Niks lukte.
Tijdelijke contracten blijken bepaald geen uitzondering voor startende medisch specialisten. Van de startende artsen die in dienstverband werken, heeft driekwart daarvoor eerst met één of twee tijdelijke contracten gewerkt. Maar drie tot vier tijdelijke verbanden komt ook regelmatig voor, tot zelfs uitschieters met tien tijdelijke contracten. Dat komt naar voren uit een peiling van de Federatie Medisch Specialisten (FMS) naar de arbeidsmarktproblematiek onder startende medisch specialisten.
Half april verscheen in opdracht van de vaste Kamercommissie voor VWS een rapport over het verplicht dienstverband voor alle medisch specialisten. De FMS reageerde kritisch en pleit voor nader onderzoek. Maar hoe hard moeten we nog vasthouden aan de vrijgevestigde specialist?
Jonge klaren kunnen maar moeizaam aan een vaste aanstelling komen. De situatie is prangender dan voorheen. Soms vinden zij vertegenwoordigers van de ‘gevestigde orde’ aan hun zij. ‘Het is een solidariteitsvraagstuk.’
Op de keukentafel van onze Utrechtse bovenwoning ligt de kaart van Nederland. Mijn man en ik bespreken waar we gaan wonen als hij klaar is met de opleiding tot gynaecoloog.
Er gaat een groot probleem op ons afkomen als chirurgen in Nederland. Dat probleem zijn de jonge klaren. Als we een beetje pech hebben, is er straks een chirurgenoverschot van minimaal 150 mensen. Jong, ambitieus, acht ton aan maatschappelijke investering per persoon verder, maar wel werkloos.
Een kwart van de jonge klaren bij kno heeft geen vaste aanstelling. Dat blijkt uit een peiling onder kno-artsen die tussen 2013 en 2017 hun specialisatie hebben afgerond. De enquête van jongeklarencommissie Eustachio ging uit naar 112 specialisten; 69 procent van hen reageerde.
Een vaste aanstelling bemachtigen als orthopedisch chirurg is moeilijk deze dagen. Alternatieven zijn emigratie of een baan buiten de orthopedie. In beide gevallen gaat de maatschappelijke investering in deze specialist verloren.
De regionale binding van geneeskundestudenten en artsen is een factor van belang. Dit geldt voor heel Nederland, maar het noordoosten heeft er het meeste last van. Opleidingsregio NO pleit ervoor om 11 procent meer opleidingsplaatsen naar het noordoosten te verschuiven.
Jonge klaren hebben nog steeds moeite om een vaste werkplek te vinden. Dit blijkt uit een enquête van De Jonge Specialist, de beroepsvereniging van artsen in opleiding tot medisch specialist of geregistreerd profielarts. Een flink deel vertrekt naar het buitenland, een nog groter deel moet tegen zijn zin genoegen nemen met een tijdelijk contract.
Internisten die de pensioengerechtigde leeftijd hebben bereikt moeten niet doorwerken, maar plaatsmaken voor jonge klaren. Dat moreel appel hebben de Nederlandse Internisten Vereniging (NIV) en de Junior Nederlandse Internisten Vereniging (JNIV) aan internisten gedaan.
Terwijl beginnende artsen vaak moeilijk werk vinden, zijn veel gevestigde artsen burn-out. Met een combinatie van sabbaticals en andere vormen van deeltijd zouden beide partijen zeer gebaat zijn. Maar de concrete mogelijkheden daartoe zijn bedroevend schaars.
Vanwege de krappe arbeidsmarkt proberen veel aiossen hun opleiding zolang mogelijk te rekken. Een baan buiten het ziekenhuis kan een reële optie zijn, vindt LUMC-voorzitter Ferry Breedveld.
Dat er steeds meer jonge specialisten in de WW zitten komt doordat …
‘Medisch specialisten maken lange werkweken onder hoge werkdruk. Het lijkt me dat dit probleem kan worden opgelost door ...
De vlucht van jonge medisch specialisten naar het buitenland is ten opzichte van vorig jaar vervijfvoudigd, van 1 naar 5 procent…
Banen voor artsen zijn opnieuw schaarser geworden en het aantal dokters met een WW-uitkering stijgt. Opvallend veel specialisten zitten zonder betaald werk: 168. De financiële onzekerheid in de ziekenhuisbranche wordt aangewezen als mogelijke oorzaak.
Minister Schipper lijkt niet al te veel moeite te hebben met het onbetaald laten werken van jonge specialisten. Ze stelt dat …
Het Academisch Medisch Centrum heeft uitkeringsinstantie UWV gevraagd of het werkloze jonge specialisten met behoud van…
Bedrijfsarts Rienk Visser heeft zich in Frankrijk gevestigd. ‘Ik wierp nog tegen dat ik alleen maar camping-Frans sprak en niets wist van de wetgeving in Frankrijk, maar dat wuifde mijn huidige baas weg.’
