Meer over documentaire

De marktwerking heeft toegeslagen in de ouderenzorg in Kaavi, een klein plaatsje in Oost-Finland. Monopolist Attenda heeft het enige verpleeghuis voor ouderen met dementie in handen.

In de tragische maar liefdevolle documentaire Wisdom Gone Wild volg je de 93-jarige Rose Tajiri, die lijdt aan dementie. Haar dagelijkse activiteiten, moeilijkheden en onverwachte humor zien we door de camera van haar dochter die ook wat foto’s en audiofragmenten van vroeger de revue laat passeren.

Documentairemaker Simon Chambers zet in Much Ado About Dying zijn leven in New Delhi op pauze en verhuist terug naar Londen om voor zijn oom David te zorgen. David, een excentrieke, eenzame, oude man die zijn leven lang acteur was, maar inmiddels al jaren zijn huis niet uit komt en nooit iets weggooit, heeft steeds meer hulp nodig.

‘Vroeger leefden moslims en boeddhisten hier als vrienden bij elkaar. Nu moeten wij gehoorzamen aan de ander en ons gedeisd houden.’ Tegen de achtergrond van de jarenlange onderdrukking van de Rohingya-moslims in Myanmar speelt Midwives.

Met De Humani Corporis Fabrica maakten Véréna Paravel en Lucien Castaing-Taylor een van de meest bijzondere documentaires over de praktijk van de geneeskunde die ooit het grote scherm hebben gehaald.

Huisarts én patiënt Mirjam Willemsen staat centraal in de documentaire ‘Dying to live’, die vanavond wordt vertoond op de Belgische tv-zender Canvas.

De Zeeuw Floor Haak (86) geniet ogenschijnlijk nog van het leven, maar zijn lichaam is broos en de stap naar het verpleeghuis kan hij zich niet voorstellen. Hij besluit te stoppen met eten en drinken, en zijn twee zoons trekken bij hem in om voor hem te zorgen.

Tijdens de eerste coronagolf mochten familieleden van coronapatiënten niet op de ic komen. Om hen toch op de hoogte te houden van de situatie van hun naaste, zette het Amsterdam UMC een belteam op. Documentairemakers Meral Uslu en Maria Mok maakten hierover de documentaire De Bellers, die vanavond om 22.35 uur te zien is op NPO 2.

Het kan niet anders of Joke Olthaar probeert ons met haar prachtige documentaire Berg te overtuigen van de nietigheid, de letterlijke kleinheid ook, van de mens. In de in haarscherp zwart-wit gedraaide beelden duiken mensen zo nu en dan op in een ontzagwekkend berglandschap.

In de intieme documentaire Alda volg je de Tsjechische mevrouw O., die lijdt aan de ziekte van Alzheimer. Wetende dat ze steeds meer begint te vergeten, probeert ze haar leven zo goed mogelijk vast te leggen met behulp van een digitale camera.

De 34ste editie van het grootste documentairefilmfestival ter wereld, het International Documentary Film Festival Amsterdam, vindt plaats van 17 tot en met 28 november. Als altijd ook weer met films over ziekte en zorg. Medisch Contact tipt er alvast zeven.

Een CT van haar eigen hoofd. Dat is het eerste beeld dat de Engelse kunstenaar Penny Andrea haar publiek voorschotelt in locks & keys, water, trees. De CT toont een tumor.

‘Het moment van de dood is moeilijk te beschrijven met de taal van een dokter.’ In Intensive Life Unit komt Ondřej Kopecký, arts in het General University Hospital in Praag, op dit moment even niet uit zijn woorden. Dat terwijl praten met patiënten over de periode vlak voor hun dood zijn expertise is.

Met haar debuut H6 brengt de Chinees-Franse filmmaakster Yé Yé de dagelijks gang van zaken in een van de grootste ziekenhuizen van Sjanghai in beeld. Na twee uur weet je twee dingen zeker...

In Brazilië overlappen twee pandemieën elkaar: covid-19 en hiv. Het stigma op hiv/ aids is groot, en onder president Bolsonaro wordt de hiv-zorg verder uitgehold.

‘Toen ging alles kapot.’ Die intrieste con­clusie trekt twintiger Jason Bhugwandass, in JASON over zijn tijd in (gesloten) jeugd­zorg­inrichtingen waar hij als suïcidale tiener zat. Terwijl de jonge transgender al genoeg voor zijn kiezen kreeg om kapot aan te gaan: jarenlang huiselijk geweld door een tirannieke broer en misbruik door drie buurmannen.

Kathryn kreeg vijf jaar geleden de diagnose ALS. Inmiddels is ze verlamd, afhankelijk van beademing en kan ze alleen communiceren via een toetsenbord dat ze met haar ogen bedient.

In de documentaire Later gaan Annick Sickinghe en Sam van Zoest in gesprek met zeven mensen die in hun kindertijd kanker hebben gehad.

In Dagboek van mijn dwang neemt ­Rianne de kijker een jaar lang mee in haar leven met een dwangstoornis. Haar dwangmatige verliefdheid staat daarbij centraal.

Zijn doel is ambitieus: verklaren hoe de moderne wereld werkt, daarvan de historische wortels blootleggen en laten zien in welke penibele, maar ook omkeerbare situatie we ons bevinden. Documentairemaker Adam Curtis heeft er zes delen voor nodig. Dat is ruim acht uur kijken, maar dan heb je ook wat.

‘Wat gaat er nou eigenlijk in het hoofd van zorgmedewerkers om?’ Regisseur Juul Op den Kamp was vast niet de enige die zich dit afvroeg tijdens de eerste golf van de coronapandemie.

Ja, Fire in the Blood is al zeven jaar oud. En hij staat ook al een tijdje op Netflix. Maar dat is geen reden om hem niet te bekijken, want de film is nog steeds actueel.

Bijna een jaar lang filmde Marijke Schonewille de hoogbejaarde bewoners van een verzorgingshuis, ook nadat de instelling werd opgeheven. In de serie Uitgewoond, bestaande uit acht afleveringen van een kwartier, liet ze hun wel en wee zien.

Woensdagavond laat Jessica Villerius in de tv-reportage Levenslucht zien hoe artsen en medisch specialisten van drie Nederlandse ziekenhuizen zich inzetten om in deze uitzonderlijke situatie hun werk te kunnen doen. Ze volgde afgelopen week ic-artsen in het Meander Medisch Centrum in Amersfoort, CWZ Nijmegen en het Máxima Medisch Centrum, locatie Veldhoven.