Géén bestraling na een borstsparende operatie bij vrouwen van 65 jaar en ouder met een kleine (T1 of T2) borstkankertumor zonder lymfeklierbetrokkenheid en die hormoontherapie krijgen, leidt niet tot een groter risico op uitzaaiingen op afstand of hogere mortaliteit.
Op de grootste van de twee bergen met de naam Tetas de Viana – ‘Viana’s tieten’ – hebben vijfhonderd vrijwilligers ’s werelds grootste pink ribbon gedrapeerd.
Een nieuwe methode voorspelt wanneer een okseltoilet na neoadjuvante chemotherapie achterwege kan blijven bij vrouwen met borstkanker met uitzaaiingen naar de oksel. Dat blijkt uit een Nederlandse studie die in JAMA Surgery is gepubliceerd.
Fotograaf Geert Broertjes kreeg ruim drie jaar geleden last van steeds erger wordende buikpijn. De oorzaak bleek een tumor in zijn dikke darm, met uitzaaiingen naar lever, longen en lymfeklieren.
Oud-longarts Mariska Koster blogt over haar verbijstering dat in haar behandeling van borstkanker zo weinig ruimte is voor op maat gesneden zorg. ‘Als arts was ik geen haar beter.’
Een deel van de patiënten met een ductaal carcinoma in situ (DCIS), een niet-invasieve vorm van borstkanker, ontwikkelt later invasieve borstkanker. De invasieve tumorcellen zijn niet altijd gerelateerd aan de eerder vastgestelde DCIS. Dat schrijven Esther Lips (Nederlands Kanker Instituut) en collega’s in Nature Genetics.
De Europese vereniging voor borstradiologie stapt af van de uniforme aanpak van een tweejaarlijkse mammografie, zoals in Europa momenteel de standaard is voor borstkankerscreening. De vereniging komt met een nieuwe richtlijn, waarin ze vrouwen met extreem dicht borstweefsel een MRI-screening adviseren.
Yvonne Kroonenberg beschrijft haar ervaringen met borstkanker in zeer eenvoudige taal in De tietenbus. ‘Want stel je nu eens voor dat je laaggeletterd bent: dan weet je soms gewoon niet wat je zou moeten vragen tijdens een doktersbezoek.'
De radioloog heeft klaagster lichamelijk onderzocht en een echografie gemaakt in verband met een knobbeltje in haar borst. Hierbij was er volgens hem geen hoge verdenking op een mammacarcinoom.
In vergelijking met enkel hormoontherapie, leverde toevoeging van chemotherapie bij premenopauzale vrouwen met lymfeklierpositieve borstkanker en een laag genetisch recidiefrisico wel een langere invasieve ziektevrije overleving op, maar bij postmenopauzale vrouwen niet. Dat schrijven Kevin Kalinsky en collega’s in NEJM.
Vrouwen die kort na hun borstkankeroperatie sporten onder begeleiding van een fysiotherapeut melden een jaar later minder pijn en klachten dan vrouwen uit de controlegroep. Dat blijkt uit een gerandomiseerde gecontroleerde trial gepubliceerd in The BMJ.
Al tien jaar leeft Kitty Trepels van Mil (1963) met borstkanker: ze heeft uitzaaiingen in lever, hoofd en botten. In die tijd kwam ze met enige regelmaat ‘in absurde, onwerkelijke situaties’ terecht, maar het is de relativerende humor die haar staande houdt in ‘de witte wereld’, die niet altijd even goed luisterde naar haar vragen en behoeften en, op zijn zachtst gezegd, af en toe de plank flink missloeg, wat niet zonder gevolgen is gebleven voor haar gezondheid.
Een mammografie, een röntgenfoto van de borst, kan bij borstkankerscreening niet altijd uitsluitsel geven bij vrouwen met dicht borstklierweefsel. Zij kunnen gebaat zijn bij een MRI-scan. Kunstmatige intelligentie kan helpen bij het analyseren van deze scans.
Demissionair VWS-staatssecretaris Paul Blokhuis wil kijken of een MRI tijdelijk kan worden toegevoegd als opsporingsmethode bij het bevolkingsonderzoek naar borstkanker bij vrouwen met zeer dicht klierweefsel. Voorwaarde is wel dat deze tijdelijke uitbreiding niet ten koste mag gaan van het streven om dit bevolkingsonderzoek weer tweejaarlijks uit te voeren.
Als Caroline Reeders tegen een vriend het nieuws vertelt over haar diagnose, borstkanker, schenkt deze een borrel in en zegt: ‘Jullie mogen de komende tijd vooral veel plaatsnemen, let maar op.’
Er zijn al heel veel autobiografieën over borstkanker geschreven, maar het recentelijk vertaalde boek van dichteres Anne Boyer, Het ontsterven, springt er duidelijk uit.
The Lancet Oncology publiceerde onlangs een update van de vijfjaarsresultaten van de MammaPrint, een genetische test die het risico op uitzaaiingen bij borstkanker schat. De metastasevrije overleving is toegenomen – vergeleken met de publicatie uit 2016 – voor vrouwen die geen chemotherapie kregen op basis van de MammaPrint. Momenteel ligt een herbeoordelingsverzoek bij het Zorginstituut.
Tot 2024 worden vrouwen boven de 50 jaar niet tweejaarlijks, maar driejaarlijks gescreend op borstkanker. Vanaf 2024 kan de screeningsinterval weer naar twee jaar. Dat is de inschatting van VWS-staatssecretaris Paul Blokhuis.
2019 was, schrijft jeugdarts Vasanthi Iyer in haar Ik heb borstkanker (gehad), voor haar een ‘rollercoasterjaar’. Ze werd in dat jaar behandeld voor borstkanker, en hield gedurende die periode van hoogtepunten en vooral ook diepe dalen een blog bij dat de basis werd voor dit boekje.
Twee omvangrijke case-controlstudies geven een scherper beeld van de genen die betrokken zijn bij het ontstaan van borstkanker. Beide publicaties verschenen in The New England Journal of Medicine.
Een plastisch chirurg voert een borstverkleining uit en hoort van de patholoog dat het weefsel een tumor bevat. De patiënt klaagt dat de arts de operatie heeft uitgevoerd zonder vooronderzoeken en dat dit een belangrijke rol heeft gespeeld in tumorgroei en uitzaaiingen.
Een nieuw algoritme om het risico op borstkanker te voorspellen, kan bevolkingsonderzoek op den duur effectiever en efficiënter maken. Dat betogen Inge Lakeman e.a. (o.a. LUMC, Erasmus MC, NKI) in Genetics in Medicine. Zij evalueerden het rekenmodel onder ruim 6500 vrouwen.
Dat vrouwen bij wie tijdens screening ductaal carcinoma in situ (DCIS) is gevonden, een hoger risico lopen op het ontwikkelen van invasieve borstkanker is bekend. Onderzoek door Gurdeep Mannu e.a., gepubliceerd in The BMJ, geeft nu schattingen van de hoogte van dat risico.
Eva van Gennep (1993) neemt in het studiejaar 2016/‘17 vrij van haar coschappen en geniet volop van het studentenleven. Ze is druk met een bestuursjaar bij de Utrechtse Studenten Volleybalvereniging Protos, waarvoor ze hard werkt. Het is een bruisend jaar van ‘lang leve de lol’; met haar vriend, veel sociale contacten en nachten doorhalen met de nodige alcoholische consumpties.
‘Nog maar 36 jaar was ik toen ik onder de douche een bultje voelde. Meteen wist ik dat het niet goed was. Alle vrouwen in mijn familie krijgen namelijk borstkanker. Wel was ik geschokt dat het nu al gebeurde, ik was nog zo jong.’
