Na een traumatische ervaring op het werk ontwikkelt een patiënt PTSS en valt zij uit op haar werk. De patiënt laat de bedrijfsarts al snel weten dat het contact via haar partner moet verlopen, waar de bedrijfsarts mee instemt. Zij kan namelijk niet praten door de PTSS en zeker niet op het spreekuur van de bedrijfsarts, aangezien deze locatie haar trauma teweegbracht.
Hoe mensen met elkaar omgaan maakt het verschil tussen going up or going down. Chefs spelen daarbij een belangrijke rol, maar helaas lopen er nog te veel minkukels rond. Gelukkig zijn ze – net als de koekoek – goed aan hun ‘gezang’ te herkennen.
Er zijn maar weinig mensen die geneeskunde gaan studeren om bedrijfsarts te worden. Ik ben ze nog niet tegengekomen in ieder geval. De tunnelvisie die gecreëerd wordt als je geneeskunde studeert en vervolgens arts-assistent bent, doet mijns inziens afbreuk aan het zien van de essentiële wereld daar omheen.
In haar recente MC-column pleit KAMG-voorzitter Karine van ’t Land voor een gezondere en eerlijkere samenleving. Ze refereert aan een opzienbarend rapport van de World Health Organization, dat de aanzienlijke invloed die de economie heeft op onze gezondheid beschrijft en duidelijk stelling neemt dat we hier als individu machteloos tegenover staan. We zullen hier als collectief iets aan moeten doen.
Dat ernstige overgangsklachten maken dat vrouwen hun werk vaak niet meer op hetzelfde niveau kunnen uitvoeren, is een kwestie die in de praktijk van alledag eigenlijk best bekend is. Maar tegelijkertijd rust er nog steeds een taboe op, zo blijkt uit het proefschrift van gynaecoloog Marije Geukes, die daarin het verband tussen klachten van de overgang en dit ‘werkvermogen’ onderzocht.
Ze is een oud-collega. Ook een internist. Een internist die na meer dan tien jaar werken in het ziekenhuis naar mogelijkheden buiten het ziekenhuis kijkt en zoekt. En ze doet wat ik drie jaar terug ook heb gedaan: ze loopt een dag mee met een bedrijfsarts. Mijn adagium bij geïnteresseerde collega’s is: vraag maar raak! Maar. Ik zie aan haar dat ze iets niet vraagt.
Rouwverlof bespaart werknemers een belastend bezoek aan een arboarts. Dat is een van de beweegredenen voor ChristenUnie, CDA en SGP om een initiatiefwet in te dienen voor een rouwverlof voor werknemers met jonge gezinnen.
– Morgen Jan, wat ben je alweer druk op de vroege morgen. Je hebt al koffie zie ik. Wat heb je daar nou op je beeldscherm? Is dat weer zo’n formulier waarop je kunt aankruisen hoe gelukkig je bent in je werk? – Je zit er niet ver naast. Het is het vragenformulier van het komende bedrijfsgezondheidsonderzoek. – Gaat dat weer gebeuren? Dat wist ik niet. – Dat komt omdat jij de interne mededelingen nooit leest. – Klopt. Daar staat mij te veel managementblabla in.
We zijn allemaal lid van een wetenschappelijke beroepsvereniging. Vaker zal ik het juist hebben dan mis als ik stel we ook allemaal niet naar de algemene ledenvergadering gaan van deze vereniging. De meesten van onze geloven dat wel. Wiens bestuurstermijn wordt verlengd? Gaat de contributie weer iets omhoog? Hoe dicht zaten de uitgaven dit jaar op de begroting? Ook bij ons is het een steevaste harde kern die de meeste vergaderingen bezoekt (waarvoor veel dank!). Maar waarom dat recent toch anders was volgt hieronder.
'Ethiek voor artsen arbeid en gezondheid' is een degelijke inleiding in de beroepsethiek als zodanig, en in de ethiek toegespitst op het terrein van arbeid en gezondheid. Haast als vanzelf is het daarmee ook een beknopte geschiedenis van de sociale geneeskunde, gecentreerd rond erflaters en aartsvaders als de negentiende-eeuwers Louis-René Villermé en Rudolf Virchow, door de auteurs omschreven als ‘architecten in de geschiedenis van de moderne, menselijke beschaving’.
‘Bedrijfsarts op maat’ is een nieuw concept voor de beroepsopleiding tot bedrijfsarts. Voor curatief werkende artsen, de zogenaamde zijinstromers, zijn er speciale voordelen aan verbonden, stelt voormalig bedrijfsarts André Weel. Onlangs zijn de eerste deelnemers als bedrijfsarts geregistreerd.
In het eerste kwartaal van 2023 hadden 9,7 miljoen mensen betaald werk. Dat is 72,9 procent van de bevolking van 15 tot 75 jaar. Dikke kans dat jouw patiënt in deze groep zit. Helaas krijgen veel mensen tijdens hun loopbaan te maken met ziekte en kunnen zij daardoor deels of helemaal niet werken.
85 procent van de bedrijfsartsen die bedrijven met nachtwerkers als klant hebben, zien mensen met klachten die veroorzaakt worden door dat werken in de nacht. Dat blijkt uit een enquête van het programma Pointer (KRO-NCRV) en de Nederlandse Vereniging voor Arbeids- en Bedrijfsgeneeskunde (NVAB) onder 213 bedrijfsartsen.
Een arts moet ruim 45 duizend euro opleidingskosten terugbetalen aan zijn voormalig werkgever nadat zijn opleiding bedrijfsgeneeskunde misliep en hij zijn arbeidsovereenkomst opzegde. De werkgever eiste voor de kantonrechter bijna 80 duizend euro.
In Nederland werkt de helft van de vrouwen met een laagrisicozwangerschap en 60 procent van de meerlingzwangeren onder onveilige omstandigheden. Het gaat dan om fysiek belastend werk, stress, lange en onregelmatige werktijden, lawaai, contact met infectieziekten of chemische stoffen. Daardoor lopen zij risico op complicaties zoals miskraam, vroeggeboorte, laag geboortegewicht en hoge bloeddruk.
Stel: je bent bestuurder van zomaar een ziekenhuis in Nederland en je ergert je groen en geel aan dat hoge ziekteverzuim. Dus bedenk je een plan om het verzuim structureel met 1 procent te reduceren.
Als het wetsvoorstel ‘Advies bedrijfsarts leidend bij de RIV-toets’ in beide Kamers wordt aangenomen zullen er structureel jaarlijks minimaal zeshonderd werknemers extra verloren gaan voor de toch al krappe arbeidsmarkt. Dat gaat minimaal 60 miljoen euro aan WIA-uitkeringen kosten en gezondheidsschade voor de werknemers die het betreft.
Volgens Erwin Gorissen, bedrijfsarts en jurist, is dit echt een voorbeeld van ‘een bedrijfsarts die het enerzijds heel goed voor heeft met de werknemer en de situatie met de werkgever, en anderzijds te weinig oog lijkt te hebben gehad voor het proces’. Hij reageert hiermee op de tuchtzaak tegen een bedrijfsarts die een waarschuwing krijgt van het Regionaal Tuchtcollege Amsterdam omdat hij niet aan de zorgplicht heeft voldaan.
Klager verwijt de bedrijfsarts dat zij voor het geven van haar adviezen onvoldoende informatie bij klagers behandelaren heeft ingewonnen, alleen op haar eigen indruk is afgegaan en het deskundigenoordeel van het UWV heeft genegeerd.
Klager heeft zich ziek gemeld bij werkgever. De door de werkgever ingeschakelde arbodienstadviseur arbeid en gezondheid overlegde waar nodig met de bedrijfsarts.
De Nederlandse Vereniging voor Arbeids- en Bedrijfsgeneeskunde (NVAB) waarschuwt dat het aantal mensen met overspannenheid, spanningsklachten en burn-out in onder andere de zorg, de bouw en de horeca aan het stijgen is, als direct gevolg van de personeelstekorten.
Klacht tegen bedrijfsarts. Kern van de klacht is dat de bedrijfsarts is tekortgeschoten in de begeleiding van klager na diens ziekmelding. Beklaagde heeft zich volgens het college terecht buiten het arbeidsconflict gehouden.
Op 2 oktober 2020 luidden wij samen met de KOM, NVAB en OVAL de noodklok vanuit de kwaliteitstafel voor bedrijfs- en verzekeringsgeneeskunde. Immers het nijpende tekort aan bedrijfs- en verzekeringsartsen bracht de medische zorg voor werkenden toen al in gevaar.
Regelmatig krijgen huisartsen en specialisten informatieverzoeken van een bedrijfsarts. Omdat zij de finesses van verzuimbegeleiding en de wettelijke regelingen niet kennen, leidt dat nogal eens tot irritatie. Enige uitleg over de reden van die verzoeken is daarom nuttig.
In hoger beroep bij het Centraal Tuchtcollege wordt de registratie van een bedrijfsarts doorgehaald. Een onbegrijpelijke en onwenselijke uitkomst, vindt hoogleraar gezondheidsrecht Joep Hubben.
