Een vrouw loopt een ernstige en gecompliceerde kniebreuk op na een val van de trap. De chirurg uit deze tuchtzaak opereert haar en hij zet de verschillende botfragmenten vast. Vier dagen na de operatie wordt de vrouw overgeplaatst naar een verpleeghuis voor verdere revalidatie. Bij een controle – door een collega-chirurg – blijkt er sprake van wondnecrose.
Eén voorwaardelijke schorsing, drie waarschuwingen, en zes ongegronde zaken, is het oordeel van het tuchtcollege van Eindhoven in de tuchtzaak tegen tien artsen van het Jeroen Bosch Ziekenhuis te Den Bosch. De zaak was aangespannen door ouders wier dochter tien dagen post partum overleed.
De tuchtrechter moet terughoudend zijn in zaken tegen bedrijfsartsen die een werknemer met een arbeidsconflict beoordelen. Dat bepleiten een aantal bedrijfsartsen in een open brief aan hun beroepsvereniging NVAB.
‘Zoals ik me aan de zorg toevertrouw, zo moet de arts zich aan het recht toevertrouwen.’ Met deze parallel opende procureur-generaal Rinus Otte zijn aandeel aan het jubileumcongres van de 170-jarige KNMG afgelopen dinsdag.
De helft van de patiënten die klagen over een zorgverlener of zorginstelling is ook ontevreden over de manier waarop er vervolgens met die klacht is omgesprongen.
Een internist schrijft een dame met (mogelijk familiaire) hypercholesterolemie een statine voor. Na twee weken stopt ze hiermee vanwege spierklachten. Dan geeft hij ezetimib, maar dat zet onvoldoende zoden aan de dijk, vindt hij. Hij besluit haar over te zetten op een PCSK9-remmer.
Het gaat om een vrouw wier derde zwangerschap in groot verdriet eindigde: haar kind overleed. De vrouw verwijt haar verloskundige dat zij eerder had moeten verwijzen. Die klacht wordt gegrond verklaard.
Een arts, werkzaam bij een GGD-instelling, heeft een rapportage opgesteld over klager vanwege een verzoek om een Wmo-voorziening. Klager vindt dat de rapportage onjuist is en dat zijn recht op blokkering is geschonden.
Klaagster meent dat verweerder, psychiater, zijn zorgplicht jegens klaagster niet is nagekomen, onder meer omdat hij haar onder druk zou hebben gezet een neuropsychologisch onderzoek te ondergaan en haar onheus zou hebben bejegend.
Deskundige, luxe verwenzorg voor demente bejaarden met een verpleeghuisindicatie was de belofte van de ‘zorgresidentie’ waar de moeder van de klaagster uit deze tuchtzaak was opgenomen.
Klager klaagt namens zijn overleden broer die, nadat de palliatieve chemotherapie werd gestaakt toen er progressie bleek van de eerder gediagnosticeerde alvleesklierkanker, met de arts naar Italië is afgereisd in verband met een alternatieve behandelmethode.
Een arts heeft een verzoek ingediend tot herziening van een eerdere beslissing van het Centraal Tuchtcollege (CTG).
Klacht van een arts tegen een andere arts/apotheker. Beiden zijn als getuige deskundige opgetreden in dezelfde strafzaak. De arts wordt onder meer verweten dat hij hem in de strafzaak als ‘psychiatrisch patiënt’ heeft gediagnosticeerd zonder hem te kennen.
Wat de aangeklaagde dokter betrof, moest de discussie niet gaan over of hij zich onterecht als bedrijfsarts uitgaf, maar over of hij kwalitatief goede zorg had geleverd.
Klager verwijt de huisarts van de ex-echtgenote en kinderen onder meer dat zij de zorgen van klager over de moeder van de kinderen niet serieus heeft genomen en de kant van de moeder heeft gekozen.
Acht gynaecologen van het Jeroen Bosch Ziekenhuis moeten deze vrijdag voor de tuchtrechter verschijnen.
Klaagster heeft een tuchtklacht van drie onderdelen ingediend tegen een internist: 1. Repatha (evolocumab) was voor klaagsters behandeling niet geïndiceerd; 2. Verweerder heeft medisch onzorgvuldig gehandeld; 3.
Klager met tuberculose verwijt een longarts inadequate behandeling. In het bijzonder dat hij niet onmiddellijk is gestart met intraveneuze toediening van tuberculostatica.
Volgens de patiënt uit onderstaande tuchtzaak had de psycholoog die hem voor een intake sprak, zijn oude gegevens – van dezelfde instelling – niet mogen inzien. Daarvoor had hij uitdrukkelijk toestemming moeten geven.
Je druk maken over kleine onvolkomenheden is wel typisch voor de dwangstoornis. Patiënten vragen me wel eens: ‘Ben ik gek dat ik dit denk of doe?’ ‘Nou, niet in de zin dat je echt verward bent’, stel ik ze dan gerust, ‘maar wel in de zin dat je meer onrust ervaart dan nodig is.’ Ben ik nou gek of ligt het toch aan het tuchtrecht dat dit soort klachten mogelijk maakt?
Een huisarts zette een patiënt over van vitamine-K-antagonist fenprocoumon op het direct orale anticoagulantium dabigatran. Zonder overleg met de trombosedienst, of controle van zijn INR. Achteraf bleek zijn INR op dat moment torenhoog, en was het dus niet verstandig om direct met een antistollingsmiddel te starten.
Een traumachirurg die werkzaam is voor de maatschap Heelkunde Friesland is eind augustus twee keer door een tuchtrechter berispt. De arts had in 2017 al een berisping gekregen. Ziekenhuis Nij Smellinghe, waar de chirurg onder andere werkte, laat weten dat de arts zijn werkzaamheden daar staakt.
Onder artsen bestaat nogal eens de indruk dat de inspectie te pas en te onpas een tuchtklacht indient. Dat blijkt echter nogal mee te vallen, laat de inspectie zien.
Tegen een chirurg wordt een tuchtklacht ingediend, die het regionaal tuchtcollege afwijst. De patiënt gaat daartegen in beroep bij het Centraal Tuchtcollege. In de tussentijd verschijnt de patiënt wel op het spreekuur van de chirurg voor een controle, met een stapel papieren van de lopende tuchtzaak onder haar arm.
Zes al dan niet aangetekende brieven stuurde het tuchtcollege naar de psychiater uit deze tuchtzaak. Daarin stond dat de ouders van een overleden patiënte een klacht hadden ingediend. Die ouders hadden zelf ook al tevergeefs geprobeerd in contact met de arts te komen, om een gesprek te voeren over de behandeling van hun dochter, die zich van het leven had beroofd. Zij vinden dat de psychiater hun dochter te vroeg uit de kliniek heeft ontslagen met meegeven van te veel medicatie.
