Stel je valt en breekt een heup. Wie brengt je pyjama naar het ziekenhuis? En wil je naar het ziekenhuis op dat moment? Het antwoord kunnen mensen noteren in het Behandelpaspoort van specialist ouderengeneeskunde Ester Bertholet, waarvan er inmiddels bijna zestigduizend zijn verspreid.
Over dementie en de behandeling daarvan bestaan nogal wat misverstanden. Er lijkt zelfs een richtingenstrijd te ontstaan tussen een farmaceutische en een leefstijlaanpak. Tijd om de feiten op een rijtje te zetten.
Voor een intelligente openstelling van de verpleeghuizen is informatie nodig over mogelijke uitbraken van covid-19 in de regio. Deze informatie ontbreekt nu nog en dat bemoeilijkt het sturen op eventuele besmettingsrisico’s bij het toestaan van bezoek in de verpleeghuizen.
De bezoekregeling voor patiënten en bewoners in de palliatieve fase moet, met het oog op een nieuwe covid-19-golf worden aangepast. De regeling zoals die tijdens de coronacrisis werd ingesteld is als te strikt ervaren en heeft tot gevolg dat patiënten steun van naasten ontberen en dat de rouwverwerking van nabestaanden uiteindelijk wordt verstoord.
Specialist ouderengeneeskunde Pieter Stigter werkt vier dagen per week bij een verpleeghuis in Noord-Drenthe. De vijfde dag werkt hij voor het Expertisecentrum Euthanasie. Vlak na de lockdown zette dit centrum – voorheen bekend als de Levenseindekliniek – de hulp voor patiënten stop in verband met de coronacrisis.
‘Oké, ik ga wat nuttigs doen. Heeft iemand een opa/oma/ouder die alleen thuis zit en een leuk kaartje kan gebruiken?’ GGD-arts Angela Carper verzond deze tweet op 23 maart. En het had effect.
Wat fijn om weer eens blije mensen te zien, die klapten en probeerden de honden door het glas te aaien. In de gevangenis, waar veel behandelingen dwangbehandelingen zijn, zijn tevreden mensen toch een minderheid. Wat fijn ook om het leven weer eens als een kind te bekijken.
In het gesprek viel mij op dat ook bij de nieuwe analyse een aanname werd gebruikt die onterecht kan leiden tot een ‘signaal’. In het bijzonder ging het hier om de aanname dat het aantal verrichtingen polyfarmacie gerelateerd moet zijn aan het aantal ouderen in de praktijk.
Vorig jaar de keuze gemaakt om allebei uit het bedrijf te stappen, en hier reikhalzend met z’n tweeën naartoe aan het leven. Maar dit hele geluksgevoel is zojuist tenietgedaan door het nieuws dat ze net te horen hebben gekregen.
Frans is een van de bewoners van de psychogeriatrische afdeling waar ik mijn zorgstage loop. Hij is altijd vriendelijk en goedlachs. Hij houdt van een grapje en met zijn pretoogjes krijgt hij alles voor elkaar.
In plaats van dit keer alleen iets onder de aandacht te willen brengen, heb ik wellicht een gedeeltelijke oplossing. Geachte overheid, waarom geen preventiecampagne voor de mantelzorger?
De politie vermoedt dat een criminele groep achter een aantal babbeltrucs zit waarbij de daders zich voordoen als zorgverleners die bloed komen prikken. Inmiddels zijn vier gevallen bekend waarbij ouderen het slachtoffer zijn geworden. Bij de slachtoffers werd daadwerkelijk bloed afgenomen en tegelijk werden ze beroofd.
Er is in de aanpak van dementie te weinig aandacht voor preventie. Dat schrijven arts maatschappij en gezondheid Karine van ’t Land en geriater Marcel Olde Rikkert in een open brief in NRC. Zij stellen dat een serieuze aanpak van dementiepreventie in Nederland jaarlijks een afname van vijfduizend nieuwe patiënten zou kunnen betekenen en een besparing tot 2 miljard euro.
Hoe jong of oud de patiënt ook is, meer vrijheid voelen om te spreken over gynaecologische problemen lucht op. Zo vraag ik aan het eind van mijn stage aan een patiënte van tachtig jaar of zij met een spiegeltje wil meekijken bij de inspectie van het gynaecologisch lichamelijk onderzoek.
Het aantal bezoeken aan de Spoedeisende Hulp van 65-plussers voor ernstig letsel na een val in en om het huis is in de laatste tien jaar met 6 procent gestegen. In 2018 belandde er elke vijf minuten iemand op de Spoedeisende Hulp.
Multivitamines voor 50-plussers zijn vaak slecht gedoseerd. Veel van deze pillen bevatten te veel of juist te weinig vitamine D, concludeert de Consumentenbond in een onderzoek. In enkele multivitamines zit een ‘onaanvaardbaar hoge dosis’ vitamine B6 en/of zink. Te veel hiervan kan leiden tot aantasting van het zenuwstelsel.
Parmantig stapt ze langs de hoogbejaarde dame het smalle gangetje van de seniorenwoning binnen. Het is weer oktober en hoog tijd voor de griepspuiten. Behalve dat het best wat extra werk is, vind ik het vooral ook gezellig.
Deze zomer publiceerde BMJ Quality and Safety een artikel waarin zo’n vijftig experts, onder wie chirurgen en gynaecologen van alle leeftijden, zijn ondervraagd over behoud van kwaliteit van snijders op leeftijd.
Het gaat maar ‘ietsiepietsie’ beter in de verpleeghuiszorg, stellen Wanda de Kanter, Carin Gaemers en Hugo Borst. Om opnieuw aandacht te vragen voor hoe de zorg er volgens hen uit moet zien, publiceerden ze zaterdag een nieuw manifest – ‘De Tien Geboden voor de zorg voor ouderen die vanwege dementie in het verpleeghuis zitten’ – in NRC.
Vannacht droomde ik van Pia. Ze vloog op een bezemsteel door Amsterdam, op zoek naar eenzame ouderen. Op een soort bagagedrager lagen injectiespuiten, flessen helium en een ingelijst diploma ‘levenseindeconsulent’.
De landelijke multidisciplinaire kwaliteitsregistratie ParkinsonInzicht is voorlopig stopgezet. De deelname was beperkt, er waren geen relevante uitkomsten en de administratieve lasten waren hoog. Een harde leerschool.
De eerstelijnszorg door specialisten ouderengeneeskunde en artsen verstandelijk gehandicapten wordt per januari 2020 waarschijnlijk vergoed uit het basispakket.
‘Kan hij niet naar hier komen, naar de wachtpost?’ ‘Nee, dat zal niet gaan.’ ‘En waarom gaat dat niet?’ ‘Dat is moeilijk.’ ‘En waarom is dat moeilijk?’ Het blijft even stil. Ik zet me schrap voor een excuus uit de top tien van standaardsmoesjes.
Ik ken hem een jaar of twintig. Hij is inmiddels midden 80. Hij schrijft – ‘net als u’ – ook korte verhalen, liet hij me jaren geleden weten. Sindsdien ontvang ik regelmatig zijn levensbespiegelingen op papier.
We lopen het risico dat we een grote groep mensen onnodig laten screenen door een geriater terwijl je eigenlijk al op je tien vingertjes na kunt tellen dat er geen sprake is van kwetsbaarheid en sommige mensen zijn op hun 45ste al kwetsbaar omdat ze een scala aan aandoeningen en risicofactoren voor nog meer ellende hebben. Hoe doelmatig is dit plan eigenlijk?
