Knieartrose is niet te genezen. Kennis van de risicofactoren voor het ontstaan, de behandelopties – operatief of niet-operatief –, de re-integratiemogelijkheden, en de nazorg, plus een casestudy laten zien dat multidisciplinaire samenwerking werkt.
Medische hulp na een aanslag vereist een andere aanpak dan de reguliere ambulancezorg. De categorie T4 moet in zo’n geval toegevoegd worden aan de triagesystematiek. Dat betekent: geen energie steken in slachtoffers die niet te redden zijn. Dit vraagt beslissingsbevoegheid en medisch leiderschap.
De Juiste Zorg op de Juiste Plek, het klinkt mooi en wordt door iedereen omarmd. Maar het Limburgse Afferden toont de tegenstrijdige praktijk: de verzekeraar financiert een project waarbij huisartsen minder doorverwijzen, maar eist van het ziekenhuis een hogere productie…
Marktwerking wordt terzijde geschoven. In een driejarig experiment gaan Rotterdamse onderzoekers na hoe door samenwerking en taakherschikking de ouderenzorg kan worden verbeterd. De eerste lessen zijn al geleerd.
De ondergang van het MC Slotervaart was onafwendbaar, zegt bestuursadviseur Jan Willem Thissen. Te weinig gevoel voor de veranderende tijdgeest en onenigheid over de benodigde transitie deden zorgverzekeraars afhaken. Als andere ziekenhuizen hieruit geen lessen trekken, dan wacht hun eenzelfde lot.
Minister Bruno Bruins (Medische Zorg) gaat ambulancezorg aanmerken als een niet economische-dienst, waardoor de overheid één aanbieder per regio kan aanwijzen. Daarmee wil hij voorkomen dat sprake is van telkens wisselende aanbieders, zo schrijft hij aan de Tweede Kamer.
Het Reinier de Graaf ziekenhuis werkt voortaan met een andere structuur. Het ziekenhuis heeft de zorg niet langer per vakgroep georganiseerd, maar over vijf zogeheten zorgeenheden die mede onder leiding staan van een medisch specialist.
Oncologische zorg specialiseert en concentreert zich steeds verder. En wordt complexer. Zodoende is niet alle kennis standaard meer in huis. Een expertpanel biedt dan een goede structuur om deskundigen te raadplegen.
Rugklachten komen zeer frequent voor. De zorg voor deze patiënten is echter versnipperd en weinig uniform. Een anderhalvelijnsproject toont een win-winsituatie voor alle betrokkenen.
Een beperkt aantal specialisten uit de failliete MC IJsselmeerziekenhuizen vindt een nieuwe werkplek bij de overnemende partij. Het selecteren van artsen die naar St Jansdal in Harderwijk gaan, blijkt een zware dobber voor beide partijen.
Vaak wordt gedacht dat concentratie van acute zorg de aanpalende zorgfuncties de nek omdraait. Maar onderzoekers van KPMG Health laten zien dat dat niet het geval hoeft te zijn. De effecten van concentratie verschillen namelijk per zorgsoort.
Huisartsencentrum Dokkum heeft een wondteam samengesteld om de wondzorg te verbeteren. Het concept – waarbij wordt samengewerkt met Sionsberg en Medisch Centrum Leeuwarden – is succesvol en wordt hier en daar al nagevolgd.
Het Jeroen Bosch Ziekenhuis heeft dit jaar maatregelen genomen om de griepgolf op te vangen met minder en kortere opnames. Geriater Paul Dautzenberg en collega’s zijn tevreden met het resultaat. Het ziekenhuis bleef tijdens de piek van de griepepidemie vrijwel constant operationeel.
Somatisatie en psychische klachten kunnen medische behandeling flink bemoeilijken. De specialist heeft hiervoor expertise binnen handbereik via de afdeling Medische Psychologie, maar de huisarts niet. In Friesland probeerden ze daarom uit wat er zou gebeuren als ook de huisarts rechtstreeks kan verwijzen naar medische psychologie in het ziekenhuis.
Ziekenhuizen bieden zowel acute als electieve zorg. Die twee vormen hebben heel verschillende vereisten – bijvoorbeeld als het gaat om beschikbaarheid van personeel – en bovendien botsen ze vaak. SEH-arts Michiel Tebbes stelt voor om de acute en de intensieve zorg apart te organiseren.
Als 112 gebeld wordt voor een ongeneeslijk zieke patiënt in de laatste levensfase, kan dit leiden tot zinloze interventies, waar palliatieve zorg meer op zijn plaats was geweest. Heldere afspraken over behandelbeperkingen en wensen van de patiënt kunnen dit voorkomen.
Vijftig jaar geleden kreeg integrale geboortezorg geen groen licht, vanwege onvoldoende wetenschappelijk bewijs. Dat bewijs is er nog steeds niet. Toch krijgt deze organisatievorm nu wél vrij baan. Gedegen onderzoek vooraf zou op zijn plaats zijn, stellen Bahareh Goodarzi en collega’s.
Allerlei taken worden op het bordje van de huisarts geschoven. Dat creëert een onhoudbaar probleem. De Landelijke Huisartsen Vereniging (LHV) reageert op oplossingen die daarvoor worden aangedragen.
Omvang en complexiteit van de zorg voor patiënten met diabetes mellitus type 2 en de preventie van hart- en vaatziekten nemen toe. Deze patiënten worden behandeld in de eerste lijn maar gaan geregeld voor een interventie naar de tweede lijn, om daarna voor nazorg weer terug te keren naar de eerste lijn. Om de zorg in de eerste lijn beter te kunnen borgen, is samenwerking nodig tussen de betrokken medische disciplines.
Met enkele eenvoudige interventies kan eerstelijnsdiagnostiek kosteneffectiever en klantvriendelijker. Belangrijk is vooral dat betrokken partijen (digitaal) goed samenwerken.
Huisartsenorganisaties en hoogleraren roepen op tot verkleining van de huisartsenpraktijk. Maar paradoxaal genoeg zal dit de problemen van huisartsen juist vergroten. Ik pleit juist voor praktijkvergroting door praktijkverandering.
Stephanie Kwee is zo’n vrouw die iedereen wel in zijn team wil hebben: slim, positief, weet van aanpakken. Ze werkt sinds jaar en dag bij de afdeling Algemene Heelkunde in het AMC. Eerst als verpleegkundige, inmiddels als physician assistant (PA). Ze doet het werk dat onder de noemer zaalarts valt.
Ook in de longgeneeskunde is concentratie van zorg actueel. Zonder heldere afspraken dreigen echter al snel oeverloze discussies en domeinstrijd. Met een aantal relatief eenvoudige stappen kan dat voorkomen worden, legt longarts Thomas Macken uit.
De Nederlandse Vereniging voor Cardiologie wil via een drietal projecten binnen het zogeheten Connect-programma de cardiologische zorg beter op maat van de patiënt snijden. Hoe werkt dat en wat levert het op? Connect-voorzitter Petra van Pol geeft een inkijk.
Om de capaciteitsproblemen van SEH’s aan te pakken moet zowel de instroom, het verblijf als de uitstroom worden aangepakt. Auteurs doen een voorzet voor een deltaplan, een samenhangend cluster van maatregelen om de problemen in te perken.
