Ruim twee derde van de mensen ouder dan 50 jaar in de witte populatie heeft actinische keratose. Het is de meest voorkomende premaligne huidziekte; de verstoorde verhoorning van de huid kan zich namelijk ontwikkelen tot een plaveiselcelcarcinoom.
Zeventigplussers met alvleesklierkanker krijgen minder vaak een operatie als ze een slechte conditie hebben. Ze lopen dan een verhoogd risico op vroegtijdige sterfte.
Het behandelen van kanker tijdens de zwangerschap is minder schadelijk voor het kind dan werd aangenomen. In haar proefschrift, waarop ze promoveerde aan Amsterdam UMC, laat Jorine de Haan zien dat behandelen van zwangere vrouwen met kanker tot betere uitkomsten leidt bij moeder én kind dan wachten met behandelen tot na de bevalling.
Oncologische zorg specialiseert en concentreert zich steeds verder. En wordt complexer. Zodoende is niet alle kennis standaard meer in huis. Een expertpanel biedt dan een goede structuur om deskundigen te raadplegen.
Kankergerelateerde chronische vermoeidheid (chronic cancer-related fatigue; CCRF) wordt door patiënten ervaren als beperkend, onaangenaam en beangstigend en kan leiden tot minder welbevinden. Eén op de vier patiënten heeft er na succesvolle behandeling van de ziekte last van.
Het standaard aanbieden van een (na)zorgplan aan álle patiënten met eierstok- of baarmoederkanker kan soms schadelijk uitpakken. Dat blijkt uit onderzoek van Belle de Rooij waarop ze in december promoveerde aan de Tilburg University.
Patiënten met een beperkte levensverwachting, bijvoorbeeld omdat ze een ongeneeslijke vorm van kanker hebben, krijgen vaak overbodige en schadelijke medische interventies. Dat blijkt uit het proefschrift van internist-oncoloog in opleiding en klinisch farmacoloog Eric Geijteman.
Alle patiënten met kanker van het failliete MC Slotervaart kunnen in het Antoni van Leeuwenhoek (AVL) terecht voor hun behandeling of controleafspraken. De continuïteit van de oncologische zorg is hiermee voor deze patiënten gewaarborgd, meldt het AVL.
Een bloedtest die epigenetische veranderingen in het DNA in kaart brengt is mogelijk een manier om vroegtijdig kanker op te sporen. Dat blijkt uit een studie verschenen in Nature.
Het is waarschijnlijk effectiever immuuntherapie al te geven vóór een tumor chirurgisch is verwijderd (neoadjuvant) dan erna (adjuvant). De hoogleraren Christian Blank en Ton Schumacher en hun teams van het Antoni van Leeuwenhoek publiceerden onlangs in Nature Medicine onderzoek dat deze strategie succesvol toepast bij patiënten met een melanoom.
Angiogeneseonderzoeker Peter Carmeliet heeft de focus van zijn onderzoek verlegd van groeifactoren die van buiten de cel bloedvatgroei beïnvloeden, naar het metabolisme binnen in cellen. De Belg ontvangt voor zijn onderzoek de Heinekenprijs voor Geneeskunde.
De financiering van in de Verenigde Staten uitgevoerd onderzoek naar nieuwe oncologische medicijnen, lijkt in een groot deel van de gevallen niet transparant. Dit betreft onder meer onderzoeken gepubliceerd in een aantal toonaangevende wetenschappelijke tijdschriften.
Borstkankerchirurgie bij oudere, fragiele vrouwen pakt vaak niet goed uit, zo blijkt uit de eerste studie die de langetermijngevolgen van deze ingreep in beeld brengt bij deze groep.
Hartfalen veroorzaakt waarschijnlijk een verhoogd risico op (darm)kanker. Dat blijkt uit een studie van Wouter Meijers e.a. (o.a. UMC Groningen) gepubliceerd in Circulation.
Blijf voorzichtig met het maken van CT-scans bij kinderen, en gebruik een zo laag mogelijke dosis, aangezien er een verband is tussen deze diagnostiek en later ontstaan van hersentumoren. Of er sprake is van een causaal verband is niet zeker, blijkt uit retrospectief cohortonderzoek van Johanna Meulepas e.a. waarover zij rapporteren in Journal of the National Cancer Institute.
Bij vrouwen die vruchtbaarheidsbehandelingen hebben ondergaan, komt niet significant vaker invasieve borstkanker of baarmoederkanker voor. Ze hebben wel een hogere kans op carcinoma in situ van de borst en ovariumkanker, maar het is zeer de vraag of hier sprake is van een causale relatie. Dit stellen Carrie Williams e.a. vast op basis van een grote, Britse cohortstudie waarover zij in The BMJ schrijven.
Een fase-1-studie naar de werking van een bewerkt poliovirus bij patiënten met een recidief glioblastoom laat veelbelovende resultaten zien. Hierover rapporteren Annick Desjardins e.a. in The New England Journal of Medicine.
Een vrouw met uitgezaaide borstkanker is al twee jaar ziektevrij na T-cel-immunotherapie. Hierover schrijven Nikolaos Zacharakis e.a. in Nature Medicine. T-cel-immunotherapie zou in theorie bij meerdere tumortypes een waardevolle uitbreiding van het therapeutisch arsenaal kunnen vormen, naast de steeds vaker toegepaste checkpointremmers.
Op geleide van de uitkomsten van een 21-genen assay kan een grote groep vrouwen met borstkanker gevrijwaard blijven van belastende chemotherapie.
Ondanks het feit dat er veel is verbeterd in de opsporing en behandeling van kanker is de ziekte allerminst opgelost. Bij lange na niet. Dat betoogt Lenny Verkooijen in haar oratie als hoogleraar klinische evaluatie van beeldgestuurde interventies (UMCU), die ze gisteren uitsprak.
Het effect van immunotherapie bij kanker lijkt bij mannen groter dan bij vrouwen. Dat komt naar voren uit een meta-analyse van Fabio Conforti e.a. De resultaten staan in The Lancet Oncology.
Voor melanoompatiënten die niet meer reageren op behandeling is er misschien een sluiproute, zo blijkt uit een studie van Liqin Wang e.a. van het Antoni van Leeuwenhoekziekenhuis (AVL), die in Cell is gepubliceerd.
De prijs van nieuwe medicijnen tegen kanker moet anders worden berekend, aldus de hoogleraren Carin Uyl-de Groot en Bob Lӧwenberg (Erasmus Universiteit) in Nature Reviews.
De korte film Glycotreat laat instructief zien hoe kankervaccins worden ontworpen om effectief het afweersysteem in te zetten voor het aanvallen van kankercellen.
Ongeveer 15 procent van alle borstkankers is triple-negatief en komt voor bij vrouwen in de leeftijd van 18-65 jaar, ofschoon ze boven de 50 jaar relatief zeldzaam zijn. Deze vorm van borstkanker kent geen hormoonreceptor en ook geen HER2-eiwit. Dat betekent dat de enige nabehandeling om risico op uitzaaiingen te verminderen chemotherapie is. Een deel van deze patiënten kan baat hebben bij een zeer intensief behandelingsregime, aldus hoogleraar translationele oncologie Sabine Linn (Antoni van Leeuwenhoek).
