Door maatregelen om de ziekenhuiszorg te ontlasten stroomt de jeugd-ggz over, terwijl ic’s bij absolute schaarste voorrang geven aan kinderen. Die eenzijdige focus op ic-bezetting is onrechtvaardig.
De Staat vindt het grote aantal besmettingen bij kinderen niet verontrustend, omdat ‘het geen gevolgen [heeft] gehad voor belasting van de zorg.’1 Maar kinderen verspreiden het virus wel degelijk, en een deel van hen loopt langdurige gezondheidsschade op.
In Nederland krijgt iedereen na de eerste covid-19-vaccinatie ook een tweede injectie. Voortschrijdend inzicht geeft aanleiding om onze vaccinatiestrategie te heroverwegen. De Britten hanteren een andere strategie en de data lijken in hun voordeel te spreken.
Begin maart organiseerde het patiëntenplatform Zeldzame kankers ‘de week van zeldzame kankers’. Een verzameling orphan diseases die samen circa 20 procent van alle kankergevallen in Nederland vertegenwoordigen. Er blijkt volgens onderzoek bij één op de drie patiënten een lange medische zoektocht aan vooraf te gaan. Het platform oppert vroege academische verwijzing. Ik zie een aantal misverstanden.
Trajectum is een grote organisatie voor de behandeling van mensen met verstandelijke beperking en ernstige gedragsproblemen. Voorkomen en hanteren van agressie is een belangrijk aandachtspunt en begeleidingsteams volgen hiervoor frequent fysieke trainingsprogramma’s. Deze trainingen werden samen met de trainingen voor bedrijfshulpverlening in maart 2020 stilgelegd in verband met de besmettingsrisico’s met covid-19.
Precies tien jaar geleden werden in Syrië de eerste vreedzame burgerprotesten hardvochtig neergeslagen door het regeringsleger van president Bashar al-Assad. Sindsdien is het land verwoest, zijn ruim 12 miljoen Syriërs gevlucht en nadert het aantal oorlogsdoden de 600 duizend.
Als oudere van 72 jaar wil ik jullie hartelijk bedanken voor jullie solidaire opstelling het afgelopen jaar! Verreweg de meesten van jullie hielden en houden je aan de regels die de overheid heeft opgelegd, ook al was vrij snel duidelijk dat jullie zelf geen gevaar liepen maar werden beschouwd als mogelijke besmettingsbron voor ouderen: je ouders, opa’s en oma’s.
Eén miljoen mensen hebben het vaccin niet nodig! En dat scheelt, immers we hebben niet voldoende vaccins om iedereen snel in veiligheid te brengen en daarmee onszelf, de economie en onze staatskas een plezier te doen!
Een vitamine-D-deficiëntie maakt ons kwetsbaar voor covid-19, zegt het artsencollectief. Een Amerikaanse studie bevestigt dit: patiënten met een eerdere vitamine-D-deficiëntie hadden 4,6 keer meer kans om covid-19 te krijgen dan patiënten zonder deficiëntie. Onduidelijk is echter of er na de diagnose vitaminesuppletie was gestart.
Als 57-jarige orthopedisch chirurg werk ik in het Flevoziekenhuis in Almere. Sinds vier jaar ben ik voorzitter van de EVR orthopedie, ik werk hard, heb veel spreekuren, vergaderingen, mdo’s, doe traumadiensten etc.
Vanaf 1 januari moeten artsen in zakelijke correspondentie hun BIG-nummer vermelden. Daardoor kunnen patiënten hun zorgverlener gemakkelijker opzoeken in het BIG-register, om zich ervan te vergewissen dat deze zorgverlener BIG-geregistreerd is. De tenaamstelling in het BIG-register blijkt gekoppeld te zijn aan de BasisRegistratie Personen (BRP) bij de gemeente.
Bij mensen die met fillers zijn behandeld kunnen vaccinaties bijwerkingen uitlokken, zoals verdikkingen en roodheid ter plaatse van de ingespoten filler. Deze reactie komt doordat het immuunsysteem actiever wordt door de vaccinatie en reageert tegen het lichaamsvreemde materiaal, de filler.
Dat medische gegevens privé zijn staat niet ter discussie. Maar zoals met zoveel absolute rechten (vrije meningsuiting) zijn er grenzen aan. Vaccinatiestatus is altijd de uitzondering geweest op deze regel. In 1823 werd het pokkenbriefje ingevoerd: leerlingen mochten niet naar school zonder een bewijs van inenting. Daarna is er weinig veranderd. Voor infectieziekten waarvoor vaccinatie de enige behandeloptie was, werd vaccinatie altijd op een of andere wijze verplicht gesteld.
Met veel enthousiasme schreef ik onlangs een motivatiebrief om mijn interesse kenbaar te maken voor de opleiding tot SCEN-arts. De SCEN-coördinator antwoordde dat de bezetting van de SCEN-groep momenteel ruim genoeg is, maar dat ik op een wachtlijst geplaatst kon worden. Verder gaf hij aan dat mijn specialisme niet het meest voor de hand liggende is en daarover wilde hij graag even telefonisch contact.
De krantenkoppen over geneesmiddelentekorten, de sluisprocedure en een voorkeursbeleid van zorgverzekeraars vliegen ons om de oren. Opvallend genoeg blijft het kennisniveau van de gemiddelde arts over deze onderwerpen steken op het niveau van een belezen leek.
Als psychiaters een patiënt naar het lab sturen voor bloedonderzoek, bijvoorbeeld om de nierfunctie en de schildklierfunctie bij lithiumgebruik te vervolgen, dan moeten zij dit sinds 2020 uit eigen zak betalen.
Er is momenteel veel ophef over de invloed die zogeheten influencers op social media hebben op gezondheidsgedrag. Dat zet ook de rol van de social media weer eens in het brandpunt van de belangstelling. Niet verwonderlijk, want er spelen zeer grote belangen.
Tijdens mijn stage kwam ik regelmatig patiënten tegen tussen 13 en 17 jaar oud die een grote kaakoperatie ondergingen. De vraag is: wat beweegt een 14-jarige puber om zo’n operatie te ondergaan?
De Wet publieke gezondheid, die de bestrijding van infectieziektecrises regelt, schiet tekort bij de massale uitbraak van covid-19. De huidige urgentie vraagt om een pragmatische aanpak. Ik stel voor dat we daarom gebruikmaken van de aanwezige kennis en vooral van de bestaande infrastructuur en vertrouwensrelaties.
In 2015 heb ik een aanvraag herregistratie huisarts ingediend voor 5 jaar. Ik was toen 69 jaar en had voldoende uren gewerkt in de afgelopen jaren en voldoende uren nascholing gevolgd. Maar ik had niet voldoende uren gewerkt op de huisartsenpost voor een verlenging van 5 jaar.
In mijn spreekkamer werd de reden van de agitatie snel duidelijk: meneer vond het onzin dat hij naar een geriater was verwezen: ‘Ik ben niet gek in mijn hoofd hoor!’
‘Er is geen bewijs’ voor mondkapjes, aerosolen, 1,5 meter, vitamine D, verspreiding door kinderen, etc. Dit is het ‘argument van onwetendheid’: iets is onwaar omdat niet bewezen is dat het waar is.
In het Medisch Spectrum Twente zijn alle 378 niet preoperatief geteste, asymptomatische, geopereerde patiënten in april 2020 postoperatief gecontroleerd op symptomen passend bij covid-19. Acht patiënten werden postoperatief getest op covid-19 met een PCR-test van een diepe keeluitstrijk en geen van hen was positief.
Doorgaans wordt het fenomeen vergrijzing aangemerkt als verklaring voor de toename van de kosten van de gezondheidszorg. Menig oudere trekt dit zich persoonlijk aan. De vraag is of dit terecht is. Ligt de angel niet veeleer bij de maatschappen van medisch specialisten?
Politiek is niets anders dan geneeskunde op grote schaal. Dat stelde de grondlegger van het vakgebied van public health, Rudolf Virchow. Wil je je dus als arts van de toekomst echt wijden aan de gezondheid van de Nederlander, begin je bij de politiek.
