Dit meisje heeft vanaf haar 13de geen kind meer kunnen zijn. De mensen die haar hadden moeten beschermen en veilig hadden moeten houden, hebben haar heel ernstig in de steek gelaten. En terugdenkend? Ik weet het niet, ik zie het niet, ik heb het niet gezien.
Eerder bestelde ik gewoon een module bij die eerdergenoemde winkel die ik e.a. heel goed kennen. Tegenwoordig is er door vele wijze mensen besloten dat ieder onderdeeltje uit een andere fabriek moet komen. Het is niet meer één doe-het-zelfpakket, maar een proces met vijftig leveranciers.
Ook in Nederland werken we voor het overgrote deel nog steeds conform het ’tienminutenspreekuur’. Zelfs Bolt kan de honderd meter sprint niet zijn hele leven lang onder de tien seconden blijven lopen. Waarom moet de huisarts dan zo strak aan deze tien minuten worden gehouden?
‘Maar wat is dat dan, goed leren communiceren, kun je dat niet eens zichtbaar maken?’ vroeg iemand mij naar aanleiding van mijn vorige blog. Goede vraag. Daarom dit keer transcriptiestukjes uit twee oefenconsulten met simulatiepatiënten van een tweedejaarsgeneeskundestudent in de Maastrichtse bachelor.
Maar liefst 73,2 procent van de kinderen met koorts en andere infectiegerelateerde klachten bezoekt geen huisarts. Dit blijkt uit onderzoek van Kirsten Peetoom e.a., waarover zij in Huisarts en Wetenschap schrijven. Het artikel is een bewerkte vertaling van een eerdere publicatie in Family Practice.
De werkdruk voor huisartsen neemt onrustbarend toe. Ondersteunend personeel is lastig vinden. Huisarts Niels Rossen ziet een uitweg: laat basisartsen de huisarts bijstaan.
Een huisarts verricht volgens de regels euthanasie en heeft ook twee SCEN-artsen geconsulteerd. Toch stelt het OM na het rapport van de toetsingscommissie een justitieel vooronderzoek in. De huisarts vertelt zijn verhaal als waarschuwing voor zijn collega’s.
‘En dan wil ik nu wel een afspraak met een echte dokter, kijken wat die ervan vindt’, zegt mijn 15-jarige zoon, ‘eh, die hebben we toch wel?’ En hij kijkt me verwachtingsvol aan terwijl hij over zijn vakkundig ingetapete pijnlijke pols wrijft.
Een derde van de vrouwen kan niet normaal functioneren tijdens de menstruatie. Dat blijkt uit een in Nederland uitgevoerde internetenquête onder ruim 42.879 vrouwen in de leeftijd van 15 tot 45 jaar.
'Altijd dezelfde huisarts? Een onderzoek naar wens en waardering van patiënten'. In 2006 verscheen dit artikel in Huisarts en Wetenschap.
Van de patiënten die in 2011 minimaal vier recepten voor antidepressiva kregen, kreeg 42 procent dat de vier jaar daarna ook nog. Dat gaat in elk geval op voor de Nederlandse onderzoekspopulatie die Peter Verhaak e.a. onderzochten en waarover zij in The BMJ Open schrijven.
Huisartsen moeten zelf kunnen beslissen of zij abortuspillen aan patiënten verstrekken. En er moet scholing worden ontwikkeld voor huisartsen zodat zij patiënten zorgvuldig kunnen begeleiden bij een medicamenteuze afbreking van een zwangerschap. Dat stellen de Landelijke Huisartsen Vereniging (LHV) en het Nederlands Huisartsen Genootschap (NHG) in reactie op een wetsvoorstel om huisartsen meer mogelijkheden rond abortus te geven.
Zestig jaar nadat dat voor het eerst gebeurde, hebben de huisartsen opnieuw de kerntaken en kernwaarden van hun vak vastgelegd. ‘Voor generalisten is nee zeggen niet vanzelfsprekend, maar wel noodzakelijk als we de huisartsenzorg overeind willen houden.’
Op de Woudschotenconferentie zullen huisartsen hun taken en kernwaarden uitvoerig herijken. Aan de vooravond pleit oud-huisarts Dirk Achterbergh voor een terugkeer naar de roots van het vak.
Kankergerelateerde chronische vermoeidheid (chronic cancer-related fatigue; CCRF) wordt door patiënten ervaren als beperkend, onaangenaam en beangstigend en kan leiden tot minder welbevinden. Eén op de vier patiënten heeft er na succesvolle behandeling van de ziekte last van.
Op de Woudschotenconferentie zullen huisartsen hun taken en kernwaarden uitvoerig herijken. Wat het College voor Huisartsen met Bijzondere Bekwaamheden betreft is daarnaast echter een brede discussie nodig over ‘hun’ positionering en registratie. Want helder beleid hiervoor ontbreekt ten enen male.
Een huisarts en een neuroloog hebben een kaartenactie op poten gezet om de huisarts te ondersteunen die van het Zwolse tuchtcollege een waarschuwing kreeg omdat zij in een ingewikkelde casus te weinig regie zou hebben gevoerd. Na publicatie van de tuchtzaak in Medisch Contact verschenen online ook veel reacties waarin artsen zeer kritisch waren over het oordeel van het tuchtcollege. De arts in kwestie laat weten zich zeer gesteund te voelen door de reacties.
Alom wordt alarm geslagen dat de ANW-dienst overbelast raken door al dan niet terechte hulpvragen. Er worden allerlei oplossingen aangedragen. Helaas tot op heden zonder resultaat. In deze discussie missen wij de rol van de eigen huisarts en het belang van de patiënt.
Wie jonger is dan 40 jaar en een (sterk) verhoogde bloeddruk heeft, loopt een verhoogd risico op hart- en vaatziekten. Dat is op zichzelf niet verrassend, maar twee onderzoeken brengen de verbanden iets preciezer in kaart.
Huisartsencentrum Dokkum heeft een wondteam samengesteld om de wondzorg te verbeteren. Het concept – waarbij wordt samengewerkt met Sionsberg en Medisch Centrum Leeuwarden – is succesvol en wordt hier en daar al nagevolgd.
Patiënten met een chronische aandoening krijgen van de huisarts dikwijls het advies om meer te bewegen. Maar hoe krijg je hen zover? In Soest proberen ze het met een ‘beweegmakelaar’.
Een speciaal zorgprogramma voor kwetsbare ouderen die nog thuis wonen bleek geen positief effect te hebben op hun gezondheid. Toch leverde het bruikbare informatie op voor de toekomst.
Huisartsen ervaren nog steeds veel problemen bij het regelen van bedden in het eerstelijnsverblijf. Bijna 80 procent van de huisartsen lukt dat niet op dezelfde dag. Dat zou weleens gevolgen kunnen krijgen in de griepperiode, waarschuwt de Landelijke Huisartsen Vereniging (LHV), die een peiling hield onder 1233 huisartsen.
met als extra druk de uitdaging om op korte termijn een opvolger te vinden, merk ik soms de neiging om wanhoop te voelen. Desondanks heb ik iedere dag zin om naar de praktijk te gaan. Is dat niet ontzettend waardevol? Count your blessings zeggen ze weleens. Tijd om te tellen.
