Klaagster heeft een telefonisch consult met beklaagde als waarnemend huisarts gehad. Na dit consult heeft klaagster een klacht bij de klachtencommissie ingediend over de huisarts vanwege een verkeerde diagnose en een onheuse bejegening.
In deze aflevering gaan wij terug naar de basis van misschien wel het meest besproken onderwerp van dit moment: vaccinaties. Wij zitten aan tafel met voormalig huisarts Ted van Essen die ons vertelt over de geschiedenis van vaccinaties en de huidige stand van zaken rondom de covid-19 vaccins. Ted heeft in zijn jaren als huisarts veel voor-en tegenstand omtrent dit onderwerp meegemaakt en gaat graag het gesprek aan met patiënten. Want wat zeg je tegen een patiënt die twijfelt? En welke vaccinaties buiten het reguliere programma zijn er eigenlijk nog meer? Een interview vol verhalen van een echte rot in het vak, een huisarts met een goede dosis humor. Normaal gesproken op de buis te bewonderen als tv-dokter, maar dit keer bij ons in de studio! Je hoort het allemaal weer in de nieuwe aflevering van KoffieCo de podcast. Deze aflevering werd mogelijk gemaakt door Pfizer.
Een 45-jarige man belt de praktijk. Hij is de laatste tijd wat vermoeid. Waarschijnlijk ligt de oorzaak in de drukte op het werk, maar zijn vrouw wil dat hij zijn bloed even laat checken.
Klager en zijn ex-echtgenote zijn de ouders van hun minderjarige dochter. De dochter is op consult geweest bij de huisarts nadat zij met haar neus tegen een klimrek gevallen was.
Mijn laatste dag op de praktijk. Een groots afscheid zat er door covid niet in. We zouden wel zien wie er van het gezondheidscentrum om een uur of vijf zou komen. Een van mijn collega’s had zich eerder ziek gemeld. Of ik met spoed naar een van haar patiënten wilde gaan.
De huisartsenopleiding behelst drie jaar. In jaar één en jaar drie loop je stage bij een specifieke huisarts aan wie je gekoppeld wordt. Die koppeling gebeurt na een aantal praktijkbezoeken – meestal vijf of zes.
Langer thuis wonen was lang het ideaalbeeld van de participatiemaatschappij. Wat LHV-bestuurslid en huisarts Guus Jaspar betreft, is het tijd voor een andere focus. Waar wij als LHV samen met InEen op inzetten is dat niet ‘langer thuis’ maar ‘langer zelfstandig’ het uitgangspunt wordt.
Nu er steeds meer behandelmogelijkheden zijn voor levensbeperkende aandoeningen, neemt de vraag naar de palliatieve zorg toe. Als kaderarts palliatieve zorg ben je dé vraagbaak op dit vlak.
Er was geen direct gevaar, maar vrees voor psychische schade bij de oudste van drie kinderen. Hun ouders zaten in een vechtscheiding. De huisarts was nog slechts huisarts van de vader en de oudste zoon.
Klaagster en haar echtgenoot waren patiënt in de praktijk van de (beklaagde) huisarts. De echtgenoot van klaagster heeft twee verwijsbrieven voor relatietherapie, een voor hemzelf en een voor klaagster, opgehaald bij de praktijk.
‘Vroeger zwart haar, nu grijs’, zegt de oudere Marokkaanse man met een zekere boosheid als hij in de spreekkamer aan mijn bureau gaat zitten. Hij wrijft over zijn grijze bol. Hij is moe van de klachten die bij ouder worden optreden en waar de huisarts niet altijd meteen een oplossing voor heeft.
Aios Niloufar Rahim koos voor huisartsgeneeskunde, omdat ze naast haar opleiding tijd wil vrijhouden voor haar vrijwilligerswerk.
Op een donderdagmiddag, 16.00 uur, bellen haar ouders in paniek op: hun dochter (12) voelt sinds een kwartier plots haar benen niet meer en kan inmiddels niet meer lopen.
Ik blijf weliswaar huisarts, maar afscheid nemen van je patiënten na 32 jaar… Het doet wel wat met je. Maar geen receptie dus. Het virus.
Ik vertel u niets nieuws als ik de zorg voor ouderen een groot vraagstuk noem. De opdracht om deze zorg betaalbaar, toegankelijk en kwalitatief op hoog niveau te houden, is urgent en ingewikkeld.
De derde covidgolf zorgt voor oplopende druk in de ziekenhuizen, en zelfs de dreiging van code zwart. Daarom zetten diverse regio’s zich in om covidpatiënten verantwoord thuis te behandelen. Dat verdient navolging, vinden de auteurs, die zelf op dit vlak actief zijn in Drenthe.
‘Ik ben blij dat ik nu geen praktijkhouder ben, wat jij?’ fluistert een waarnemend huisarts mij toe tijdens een dienst op de huisartsenpost. Haar blik rust op twee praktijkhouders die een paar meter van ons vandaan hun frustraties over het covidvaccinatiebeleid ventileren. Het bericht dat ook Nederland stopt met het toedienen van het AstraZeneca-vaccin heeft er ingehakt.
Op verzoek van een patiënt verstrekt een huisarts een afschrift van een passage uit diens medisch dossier. Een passage waarin de patiënt zijn zorgen uit over het gedrag van zijn partner en de mogelijke gevolgen daarvan voor hun zoontje.
De assistente stak haar hoofd om de hoek van mijn spreekkamer. Een patiënt die belde zonder te alarmeren. Eigenlijk heeft hij enkel het verzoek om even teruggebeld te worden. Of ik dat wilde doen. Hij is covid-positief. Bovendien boven de middelbare leeftijd met comorbiditeit en ook net iets te zwaar. Twee minuten later sta ik thuis aan zijn bed.
Huisarts Akke Visser en journalist Marije Wilmink hebben een website opgezet met een ‘Lezen-is-gezond-leeslijst voor huisartspraktijken’: cultureleapotheek.nl.
Het begon met ontkenning. Zijn die Chinezen weer bezig. Gordeldieren moet je niet eten. Weer zo’n ver-van-mijn-bed-SARS’je. Even later werd het menens. Corona werd het meestbesproken onderwerp.
Maandag had hij toch al vrij, vanwege carnaval, zegt huisarts Stefan de Greef, die een solopraktijk in het Limburgse Stein heeft. De hele zaterdag en maandag hing hij aan de telefoon. Alle 145 mensen die bij hem staan ingeschreven en in aanmerking komen voor de eerste ronde covid-vaccinaties in de huisartspraktijk, heeft hij persoonlijk uitgenodigd.
Jan de Haan (1946) zat in de vierde klas van de hbs toen zijn vader, van beroep glasblazer, opmerkte: ‘Misschien wil je wel dokter worden.’ Nog geen twee maanden na het behalen van zijn bul begon hij, op 1 maart 1971, als huisarts.
Een 11-jarige gezonde jongen bezoekt de Spoedeisende Hulp vanwege de verdenking op acute appendicitis. Hij is ’s ochtends wakker geworden met pijn in de rechteronderbuik en misselijkheid, zonder koorts of mictieklachten.
Een man meldt zich op een ochtend bij de huisartsenpost met een dikke, rode, zeer pijnlijke voet en algehele malaise. Hij krijgt antibiotica en ibuprofen voorgeschreven, maar hij houdt niets binnen.
