Alcoholmisbruik, een psychiatrische ziekte of laagbegaafdheid kunnen sporen nalaten bij een ongeboren kind. Afgelopen week vroeg een groep deskundigen aandacht voor de kinderen van de kleine groep zwangere moeders die ondanks intensieve begeleiding een gevaar voor hun eigen kind zijn. Tom Schneider, emeritus-gynaecoloog en perinatoloog aan het Erasmus MC licht de petitie toe.
Hoe meer hittegolven, hoe meer vroeg- en doodgeboortes. Dit gaat vooral op bij vrouwen in armere landen. Matthew Chersich e.a. beschrijven de uitkomsten van een systematische review en meta-analyse over dit onderwerp in The BMJ.
‘Zulke heftige casuïstiek zien we niet vaak hoor’, vertrouwt de gynaecoloog me toe als we samen de lift instappen. ‘Ik dacht alle rape and torture cases wel even gehad te hebben na Samos’, antwoord ik. ‘Het hier dan in Nederland weer tegenkomen, is wel erg confronterend.’
Voor wie nog twijfelde is er nu de conclusie van een grootscheepse analyse in NEJM: vrouwen die zijn gevaccineerd tegen HPV hebben een significant lager risico op het ontwikkelen van baarmoederhalskanker, en het positieve effect is het meest uitgesproken bij degenen die op jonge leeftijd zijn gevaccineerd.
Een delicaat geval: ze is zwanger volgens haar vorige dokter; het is ongewenst en niet van haar eigen man. Zeker in deze regio is dat geen sinecure en zelfs een wettelijk vergrijp. Seksueel contact buiten het huwelijk is hier niet toegestaan en zwangerschapsafbreking/abortus is helemaal verboden.
Gezien de complexiteit van endometriose is het raadzaam de zorg rond deze aandoening te concentreren in expertcentra, stellen hoogleraar Frank Willem Jansen en collega’s. In Den Haag is de eerste aanzet hiertoe gedaan.
Niet iedereen hanteert dezelfde definitie van een kwetsbare zwangere vrouw, merkten ze in de regio Rotterdam. Maar dat is wel nodig om de zorg- en hulpverlening op één lijn te krijgen en deze vrouwen tijdig passende zorg te kunnen bieden.
Een vrouw van 82 jaar heeft al vijftien jaar een langzaam progressieve zwelling bij haar linkerlabium. De laatste tijd heeft ze toenemend last met zitten en fietsen.
Hoe vergaat het artsen op de werkvloer in tijden van covid-19? Vandaag de belevenissen van gynaecoloog Anika Dam en specialist ouderengeneeskunde Barend Kooistra.
Ik ben blij dat de gynaecoloog me vraagt voor beide ouders wat water te halen. Onderweg kan ik niet voorkomen dat enkele tranen de impact van dit nieuws ook voor mij duidelijk maken. Zoals vele dingen nieuw zijn voor de co, is wat hier gebeurt dat ook. Dit raakt me écht. Twee tranen worden er drie, vier, acht. Wat een afschuwelijk vak hebben we soms toch.
Zowel de ouders als drie artsen tekenen beroep aan tegen uitspraken in de tuchtzaak over baby Luna. Dat laten het Jeroen Bosch Ziekenhuis (JBZ) en Yme Drost, gemachtigde van de ouders, weten.
Eén voorwaardelijke schorsing, drie waarschuwingen, en zes ongegronde zaken, is het oordeel van het tuchtcollege van Eindhoven in de tuchtzaak tegen tien artsen van het Jeroen Bosch Ziekenhuis te Den Bosch. De zaak was aangespannen door ouders wier dochter tien dagen post partum overleed.
Zweeds onderzoek laat zien dat wachten met inleiden tot 42 weken zwangerschap een verhoogd risico op overlijden van de baby met zich meebrengt.
Met real-life casuïstiek waarbij alles ‘volgens het boekje’ is, ben ik als coassistent doorgaans bijzonder blij – mijn medeco’s kunnen zich dat vast goed voorstellen. Van andere dingen exact volgens het boekje, word ik minder blij. En ‘mijn’ patiënten ook.
Aangezien het druk is op de verloskamer, sta ik op een afstandje en heb ik de telefoon van haar partner in mijn hand om foto’s te maken. Ze wil dat ik zoveel mogelijk foto’s maak. Eerst komt het hoofdje. Dan de rest van het lichaam. Een dochter.
Ik loop naar de afdeling, en daar komt de gynaecoloog aan. ‘Waar is de arts-assistent?’ vraagt hij aan me. ‘Ze moest naar ok, maar ze vertelde me dat ik met u kon overleggen over of ik de visite mocht doen’, zeg ik, terwijl ik hem hoopvol aankijk. ‘Ja, dat is dus helemaal niet de bedoeling.'
Routinematig echo’s maken in de derde trimester van laag-risicozwangerschappen levert geen vermindering van slechte perinatale uitkomsten op. Dit blijkt uit Nederlands onderzoek waarover Jens Henrichs e.a. in The BMJ schrijven.
Vrouwen die een hersteloperatie willen ondergaan na genitale verminking, krijgen dat in Nederland nog niet vergoed. Het wachten is op een richtlijn voor deze reconstructieve chirurgie. Maar volgens mensenrechtenjurist Annemarie Middelburg e.a. zijn er al voldoende gegevens bekend om hierover een positief besluit te nemen.
Het duurt vaak jaren voordat de diagnose endometriose wordt gesteld. Vertraging vindt op allerlei vlakken plaats, stelt gynaecoloog Moniek van der Zanden in haar promotieonderzoek.
Hoe jong of oud de patiënt ook is, meer vrijheid voelen om te spreken over gynaecologische problemen lucht op. Zo vraag ik aan het eind van mijn stage aan een patiënte van tachtig jaar of zij met een spiegeltje wil meekijken bij de inspectie van het gynaecologisch lichamelijk onderzoek.
Deze zomer publiceerde BMJ Quality and Safety een artikel waarin zo’n vijftig experts, onder wie chirurgen en gynaecologen van alle leeftijden, zijn ondervraagd over behoud van kwaliteit van snijders op leeftijd.
Na wat moeilijk gedraai en gesleutel lukte het om de eendenbek op de juiste manier open te krijgen. Dit moet overigens niet prettig zijn geweest voor die arme billen.
Vrouwen die vanwege overgangsklachten hormoontherapie krijgen, lopen daardoor een iets hogere kans om borstkanker te krijgen. De kans blijft echter klein en moet worden afgewogen tegen de voordelen van hormoontherapie (HT).
'In de kamer waren zoveel mensen aanwezig, ik begreep er niks van. Mijn gynaecoloog leek zich er niks van aan te trekken en deed alsof dit zijn dagelijkse routine was, maar voor mij was onduidelijk wat ze er allemaal deden. Sommige stonden gewoon met hun armen over elkaar toe te kijken en niemand had zich voorgesteld of verteld wat zijn functie was.'
