Ergens in haar essaybundel Twaalf bytes schrijft Jeanette Winterson dat het doel van ieder AI (artificiële intelligentie)-systeem in feite denken is, dat wil zeggen: het oplossen van problemen. ‘De mens zal niet langer uniek zijn omdat hij denkt. Misschien is de mens wel een van de problemen waarover AI moet nadenken.
In De openbaring trekt de overbezorgde Jacob (Victor Löw) aan het begin van de eerste coronalockdown in bij zijn alleenstaande moeder (Leny Breederveld). Hij wil haar beschermen tegen het virus, ook al omdat kort tevoren zijn vader is overleden.
Nobody Has to Know, het Engelstalige speelfilmdebuut van de Waalse regisseur en acteur Bouli Lanners – bekend van het prachtige Les géants (2011) – speelt zich af op een Schots eiland. We zien Lanners in de rol van Phil, een Belg van wie we pas heel laat in de film aan de weet komen waarom hij op dat eiland is beland.
1963 is lang geleden, maar niet zo lang. Wie toen als jonge vrouw met uitzicht op een academische carrière ongewenst zwanger werd, kreeg zeer slecht nieuws, zeker in Frankrijk. Precies dit is wat de 23-jarige Anne overkomt in L’événement van Audrey Diwan.
Rakel is onbezorgd begonnen aan seks, drugs en rock&roll, maar moet behoorlijk slikken als ze ongewenst zwanger is en abortus geen optie meer is. De tragikomische film Ninjababy van Yngvild Sve Flikke speelt zich af in Noorwegen.
Hoe ziet je leven eruit als je niet ‘normaal’ met anderen kunt praten of zelfs helemaal zwijgt? In 2007 schreef de destijds 13-jarige autistische Japanse jongen Naoki Higashida The Reason I Jump, dat voor filmmaker Jerry Rothwell het uitgangspunt werd voor zijn gelijknamige documentaire.
De Franstalige film La Mif vertelt het verhaal van zeven jonge vrouwen in een gezinsvervangend huis. De bevlogen jeugdzorgdirecteur Lora doet er alles aan om de meiden zo goed mogelijk te ondersteunen. Liefde, trauma’s en de dood, alles passeert de revue in de surrogaatfamilie die zij vormen.
Er komt nogal wat voorbij in Drive my car: glaucoom, hersenbloeding, een kind dat overleed aan pneumonie, een natuurramp met fatale gevolgen, kindermishandeling, een miskraam, een dissociatieve identiteitsstoornis, communicatie via gebarentaal – en toch is al die ellende niet de hoofdmoot van deze verfilming van het gelijknamige korte verhaal van Haruki Murakami.
De wereld in het tragikomische Apples van Christos Nikou is niet de onze: want analoog, zonder mobiele telefoons en sociale media. Mensen gebruiken polaroidcamera’s, cassettebandjes, zwart-wittelevisies. Wat dan weer wel op onze tijd lijkt is dat er een pandemie heerst: een virale amnesie.
Het is niet alledaags dat je als arts in een film speelt, laat staan met een sterrencast als Catherine Deneuve, Cécile de France en Benoît Magimel. Het overkwam de Libanees-Amerikaanse oncoloog Gabriel Sara.
De films van de Thaise cineast Apichatpong Weerasethakul gaan steevast vergezeld van woorden als zenachtig, meditatief, enigmatisch, surrealistisch, plotloos. En van de mededeling dat geluid net zo belangrijk is als beeld.
In De son vivant vertelt regisseur Emmanuelle Bercot het verhaal van een moeder die zich, tegen beter weten in, vastbijt in het herstel van haar ongeneeslijk zieke zoon Benjamin, een mislukte acteur die zijn dagen slijt als dramadocent. Als bij hem een ernstige vorm van kanker wordt vastgesteld wil hij dit eerst niet onderkennen, tot grote frustratie van zijn moeder, een rol van de Franse steractrice Catherine Deneuve.
Madres Paralelas (Parallel Mothers) is de nieuwe film van de Spanjaard Pedro Almodóvar. Twee vrouwen, Janis (Penélope Cruz) en Ana (Milena Smit), bevallen tegelijkertijd in hetzelfde ziekenhuis. Beiden zijn alleenstaand en ongepland zwanger. Janis, van middelbare leeftijd, is blij, maar de jonge Ana is bang en onzeker. De weinige woorden die de vrouwen wisselen, vormen de basis voor een band die hun levens een ongewilde, beslissende en tragische wending zal geven.
In de eerste helft van de Franse film En attendant Bojangles waant de kijker zich in het ongewone, onbezorgde leven van het jongetje Gary en zijn ouders Georges en Camille. Samen met hun vreemde huisdier, de exotische vogel ‘juffrouw Nodeloos’, wonen zij in een bont Parijs appartement. Menig kind én volwassene zal jaloers zijn op hun sprookjesachtige bestaan, waarin dansen op de tafel tijdens feestjes nog het minst ongewone aspect is.
Als de 85-jarige rijke industrieel André Bernheim na een beroerte halfverlamd in een rolstoel zijn dagen moet doorbrengen vraagt hij zijn oudste dochter Emmanuèle of ze hem wil helpen om zijn leven te beëindigen.
Stanton Carlisle heeft zijn schepen achter zich verbrand als hij zich aansluit bij een rondreizend circus. Het is eind jaren dertig, de crisisjaren, waarin mensen maar al te graag wilden griezelen bij de ‘geek show’.
De surreële hellevaart Petrov’s Flu is een onverhulde kritiek op het hedendaagse Rusland van filmmaker Kirill Serebrennikov, wiens leven niet gemakkelijk is onder het huidige regime – hij zat twintig maanden in huisarrest. Een groteske verwarrende, af en toe zwart-humoristische vertelling is het, maar voor wie goed oplet ontvouwt zich een ingenieus scenario van droombeelden, herinneringen en koortsige, bizarre werkelijkheid.
MyFrenchFilmFestival heeft geen last van lockdowns, want is online. Op de twaalfde editie is tot en met 14 februari een handvol korte en lange Franstalige films te zien. Eén daarvan is Médecin de nuit (wie voor de Engelstalige variant van de site met dito ondertitels kiest: Night Doctor) van Elie Wajeman. Een nacht lang volgen we daarin Mikaël, een Parijse arts die op pad is om mensen te helpen die aan de rand van de maatschappij leven, met name drugsverslaafden.
Het International Film Festival Rotterdam van 26 januari tot en met 6 februari is ook dit jaar volledig online. Voor het grote publiek zijn ongeveer vijftig films beschikbaar. Een paar tips.
Wat je vaak hoort: klimaatverandering is een ‘hyperobject’. We krijgen er als mensen geen vat op omdat het zich in ruimte en tijd aan onze directe waarneming onttrekt.
Bij ongewijzigd beleid zal de aarde tegen het eind van de eeuw vier à vijf graden warmer zijn, terwijl we onder de anderhalve graad moeten zien te blijven om gevaarlijke opwarming te vermijden.
Eind juni, begin juli 2018 was de wereld twee weken lang in de ban van een Thaise voetbalploeg, twaalf jongens en hun coach, die waren gestrand in een tijdens de moesson met water volgelopen grot – schier onbereikbaar voor reddingsteams.
Un monde van de Belgische regisseur Laura Wandel oogt als een documentaire over het leven op een basisschool, meer speciaal over de lotgevallen van kinderen op het schoolplein.
De 34ste editie van het grootste documentairefilmfestival ter wereld, het International Documentary Film Festival Amsterdam, vindt plaats van 17 tot en met 28 november. Als altijd ook weer met films over ziekte en zorg. Medisch Contact tipt er alvast zeven.
