Meer over euthanasie

Journalist Henk Blanken heeft parkinson. Door die ziekte heeft hij de ‘pijnlijk grote kans’ van 50 procent om dement te worden.

Maar de gevaren van overdracht en tegenoverdracht dan? Dat de psychiater wordt meegezogen in de wanhoop van de patiënt, of vice versa? ‘Ja’, zeg je dan, ‘daar zijn we als psychiaters op getraind.’ Maar moeten we niet het meest vrezen voor vormen van manipulatie die niet detecteerbaar zijn?

De wens je leven te beëindigen kán onderdeel zijn van een psychische aandoening en verdient dan behandeling en niet inwilliging. Maar ik ben het er absoluut niet mee eens dat dat altijd zo is.

De Tweede Kamer wil dat VWS-minister Hugo de Jonge een plan bedenkt waardoor er eerder gesprekken worden gevoerd tussen huisartsen en patiënten over wensen rond het levenseinde dan nu gebeurt.

Ten eerste wil ik het veelgehoorde argument aan de kaak stellen dat hulp bij zelfdoding vreselijke suïcides voorkomt. Dat mag in individuele gevallen zo zijn, maar over het geheel vind ik het opvallend dat in Nederland het aantal niet-geassisteerde suïcides in tien jaar tijd met 35 procent is toegenomen, waar dat in omringende landen juist gelijk bleef of daalde.

Als je meegaat in een euthanasiewens, ga je mee in het feit dat iemand het opgeeft. Ga je niet mee in de euthanasiewens, dan laat je iemand alleen met zijn ondraaglijke lijden. Ik heb lang gedacht dat je die existentiële eenzaamheid van het bestaan wellicht moet accepteren.

Ja, je bent barmhartig en betrokken als je hem euthanaseert. Maar door de psychiatrische patiënt te helpen zeg jij óók dit: ‘Ik kan mij vinden in het oordeel van deze patiënt dat het voor hem beter is om niet te bestaan.’ Het verschil met ‘traditionele euthanasieën’ is groot. Daar gaat het om een zachte dood als laatste redmiddel om een vreselijke dood te voorkomen.

Ik ben niet voor euthanasie, maar ik ben nog meer tegen ondraaglijk en uitzichtloos lijden. Maar daarmee ben ik er nog niet uit. Ik sluit niet uit, sterker nog, ik hoop zelfs dat lijden ergens goed voor is. Of misschien kan ik beter zeggen dat ik hoop dat het léven ergens toe dient. Dat we op aarde zijn ook om iets te leren, en dat dat met lijden gepaard kan gaan.

De in totaal vijftig meldingen die ik zag behoorden tot het zwaarste dat wij te zien kregen. Niet alleen vanwege het tijdsbeslag voor de zwaar belaste commissieleden en het onzegbare leed dat bij menige psychiatrische melding komt kijken, maar misschien nog wel meer vanwege de ontzetting over de rol die de omstandigheden daarbij hadden gespeeld.

Psychiater Menno Oosterhoff en ethicus Theo Boer lagen regelmatig op Twitter met elkaar in de clinch. Met name het onderwerp euthanasie in de psychiatrie was onderwerp van gesprek. Nou ja… gesprek? Dat lukt niet erg op Twitter. Elkaar wat uitgebreider schrijven is vast een stuk vruchtbaarder, hebben beiden gedacht. En zo geschiedde.

Ik ben met je eens dat je nooit met 100 procent zekerheid kunt zeggen dat er in de toekomst niet een verandering ten goede zou kunnen plaatsvinden of dat er een nieuwe behandeling wordt ontdekt, die wél effectief is. Maar volgens mij gaat het daar niet om. De vraag is of het aannemelijk is, maar nog meer of iemand daaraan voldoende hoop kan ontlenen om erop te wachten.

Patiënten met een dwarslaesie hebben nogal eens een doodswens in de eerste periode na het ontstaan van de beperking. Aios revalidatiegeneeskunde Maaike Lange en collega’s zien echter dat de kwaliteit van leven van deze patiënten gaandeweg sterk toeneemt. Een euthanasieverzoek verdwijnt dan vaak weer naar de achtergrond.

De combinatie van orgaandonatie en euthanasie is betrekkelijk nieuw in Nederland. Minister Bruno Bruins (Medische Zorg) heeft nu de richtlijn Orgaandonatie na euthanasie naar de Tweede Kamer gestuurd.

Minister Hugo de Jonge van VWS ziet geen reden om de huidige euthanasiewetgeving aan te passen en ethische en juridische toetsing voorafgaand aan euthanasie of hulp bij zelfdoding in te stellen.

Ouders en artsen van ernstig zieke kinderen willen meer duidelijkheid over regels voor beslissingen rond het levenseinde van kinderen tussen de 1 en 12 jaar. In uitzonderlijke situaties zou actieve levensbeëindiging mogelijk moeten zijn. Daarvoor zouden per jaar vijf tot tien kinderen in aanmerking komen, blijkt uit onderzoek.

Het Openbaar Ministerie ziet af van hoger beroep in de strafzaak tegen de arts die een diepdemente patiënt euthanasie verleende. In plaats daarvan wil het direct naar de Hoge Raad. Dat heeft het OM zojuist bekendgemaakt.

Voormalig RTE-lid Berna van Baarsen toont met voorbeelden aan dat in het RTE-oordeel niet altijd alle praktische en ethische aspecten aan bod komen.

Een recente strafzaak toont dat oordelen van de Regionale Toetsingscommissies Euthanasie (RTE) verstrekkende gevolgen kunnen hebben voor dokters. In de euthanasiewet staat hoe de RTE controleert wat de dokter doet. Maar hoe is het toezicht op de RTE geregeld?

De specialist ouderengeneeskunde die verdacht werd van onzorgvuldige euthanasie op een patiënte met vergevorderde dementie in 2016, heeft zich bij de euthanasie gehouden aan alle zorgvuldigheidseisen van de euthanasiewet en is niet schuldig aan moord. Dit oordeelde de rechtbank in Den Haag.

Een vrouw met twee kunststof ‘mesh’-matten, krijgt deze week euthanasie. Ze lijdt ondragelijke pijn door de polypropyleen matten, vertelt ze, en dat zal niet meer verbeteren.

We leggen de lat nu eenmaal heel hoog en willen, helaas ook ten koste van onszelf, ook bij terminale zorg superdeskundige en tegelijkertijd ook superaardige dokters zijn.

Ik noem het, omdat ik het belangrijk vind dat duidelijk blijft dat er, hoe je het ook noemt, sprake is van iemand doden – een zeer ingrijpend iets.

De arts die gisteren werd ontslagen van rechtsvervolging is daar verheugd over en ziet er een bevestiging in dat ze zorgvuldig en juist heeft gehandeld, stelt haar advocaat.

Verenso en de KNMG zijn opgelucht over de uitspraak in de strafzaak tegen de specialist ouderengeneeskunde die in 2016 euthanasie uitvoerde bij een wilsonbekwame patiënt met vergevorderde dementie.

De specialist ouderengeneeskunde die terechtstond nadat zij in 2016 euthanasie uitvoerde bij een wilsonbekwame patiënt is niet strafbaar en ontslagen van alle rechtsvervolging. De rechter deed woensdagmiddag uitspraak in de strafzaak waarin de arts terechtstond voor moord.